مایکل اسکوبالا، مدیر تصادفی لیدز: «انتظار نداشتم اینجا باشم» | لیدز یونایتد

مایکل اسکوبالا شوخی نداشت وقتی گفت که اگر در خیابان به همدیگر برخورد کنند، شان دایچ ممکن است او را بشناسد. مدیر موقت لیدز گفت: “من چند بار با شان ملاقات کردم.” “اما او احتمالاً من را به خاطر نمی آورد.”

او و دایچ باید تا پایان بازی بعدازظهر شنبه لیگ برتر در گودیسون پارک بهتر با هم آشنا شوند، جایی که دومی امیدوار است تیم جدیدش اورتون بتواند لیدز را پشت سر بگذارد و حداقل فعلاً از رده 3 انتهایی فرار کند.

این نوید یک دوئل تاکتیکی جذاب بین دایچه مرد آلفا و مربی سابق فوتسال انگلیس را می دهد که به راحتی اذعان می کند که او یک مربی تصادفی است.

اگرچه در دوران تصدی دایچه در برنلی مواردی وجود داشت که او و اورتون به یکدیگر چشم دوخته بودند، اما اسکوبالا هرگز قرار نبود نقش خود را به عنوان سرمربی زیر 21 سال لیدز برای جانشینی جسی مارش اخراج شده کنار بگذارد، احتمالاً تا پایان فصل. .

معلم سابق ورزش 40 ساله که می‌داند نتایج خوب در اورتون و در خانه مقابل ساوتهمپتون در آخر هفته آینده، او را تا ماه ژوئن تضمین می‌کند، تصدیق می‌کند: «انتظار نداشتم که صادقانه اینجا باشم. من از نقش زیر 21 ساله ام خوشحالم. درست یا نادرست من هیچ مسیری در مربیگری ندارم. من فقط از کار لذت می برم. من روز به روز این کار را انجام می دهم و سعی می کنم بهترین نتیجه را از بازیکنان بگیرم.”

با این وجود، اسکوبالا از زمانی که «دود سفیدی» که مالک لیدز، آندریا رادریزانی، وعده داده بود در یورکشایر غربی پخش خواهد شد، «لذت می‌برد» و دست‌کم سه جانشین احتمالی مارش در نقش‌های مدیریتی خود باقی ماندند.

با توجه به اینکه کریس آرماس، دستیار سابق مارش، تنها دو هفته در لیدز حضور داشت، اسکوبالای خوش بیان و باهوش به درستی خود را در مرکز صحنه قرار داد، زیرا به طور فزاینده ای آشکار شد که انتخاب اول هیئت مدیره، آندونی ایرائولا از رایو وایکانو، تا تابستان ترک نخواهد کرد. .

رزومه متنوع اسکوبالا شامل یک دوره مدیریت فوتبال در دانشگاه لافبورو، کار فنی برای یوفا، نقش فوق‌الذکر فوتسال ملی و دستیار مربی در تیم زیر 18 سال مردان انگلیس است.

هنوز خیلی زود است، اما، شاید به طور قابل توجهی، پاتریک بامفورد، مهاجم مرکزی لیدز، سرپرستی را که بر تساوی 2-2 مقابل منچستریونایتد در اولدترافورد و شکست 2-0 خانگی از همان حریفان رهبری کرده بود، توصیف می کند: “درخشش”. “، “فوق العاده”، “آرام” و “بدون تغییر با ارتقاء او”.

با این حال، اگر این امکان وجود داشته باشد که ویکتور اورتا، مدیر فوتبال لیدز، و مدیران دیگرش به طور تصادفی با جواهری مدیریتی پنهان مواجه شده باشند، به همان اندازه، آنها تنها مقصر خواهند بود که در صورت بروز مشکلات پیش بیاید. همانطور که رادریزانی بلافاصله پس از خروج مارش در توییتی که با عجله حذف شد، گفت: “ما به دعا و مصاحبه ادامه می دهیم.”

حتی بدتر از آن، برخی از آن تست‌ها احتمالاً به دلایل اشتباه ارائه شده‌اند. تقریباً یک سال از اخراج مارسلو بیلسا اورتا و همراهانش می‌گذرد که هنوز هم وسواس زیادی برای تکرار بازی پرانرژی پرس آرژانتینی دارند.

با در نظر گرفتن اینکه مارش عمدتاً برای ادامه این رویکرد استخدام شده بود، اما لیدز را یک امتیاز و یک مکان بالاتر از منطقه سقوط قرار داده است، این سوال پیش می‌آید که آیا این تثبیت با فلسفه نابجاست. شاید مشکل از سیستم باشد. شاید این دسته از بازیکنان برای پرسینگ شدیداً تهاجمی آنطور که روسا معتقدند مناسب نباشند.

به هر دلیلی، مربیانی با باورهای تاکتیکی متفاوت – یا ترکیبی – به نظر نادیده گرفته شده اند. خطر چنین جزم اندیشی این است که لیدز می تواند به راحتی در چمپیونشیپ سقوط کند.

به هر حال، به نظر می رسد، آن دسته از افراد عادی الند رود که با تلفن های رادیویی تماس می گیرند تا گیج خود را منعکس کنند که رافائل بنیتس، قهرمان لیگ قهرمانان اروپا متقاعد نشده است که حداقل یک قرارداد کوتاه مدت را بپذیرد. تا زمانی که تیم آنها را در رده اول نگه دارد، چند اصل اضطراری به خطر افتاده است.

در حال حاضر دلیل محکمی برای این بحث وجود دارد که لیدز می‌تواند با کند کردن سرعت، کنترل کمی بیشتر بر خط میانی و شاید معرفی یک مدافع سه‌گانه که هیچ مانعی برای اجرای یک بلوک دفاعی پایین در مواقع ضروری ندارد، انجام دهد.

آنها حداقل چهار امتیاز بیشتر از ساوتهمپتون دارند که در رده آخر قرار دارند – و با توجه به دیدار دو تیم در هفته شنبه، باید از شکست مذاکرات بین مارش و مدیران سنت مری آسوده خاطر شده باشند.

در عوض، سرپرست دیگر، روبن سلس، روز شنبه ساوتهمپتون را به چلسی می برد و سپس قصد دارد اسکوبالا را گول بزند. سلز پس از رالف هاسنهوتل و ناتان جونز، سومین سرمربی فصل این تیم است. این بازیکن 39 ساله اسپانیایی که تجربه قابل توجهی در زمینه مربیگری در یونان، روسیه، آذربایجان، دانمارک و اسپانیا کسب کرده است، به نظر می‌رسد مایل به کسب این شغل تمام وقت است و به سختی می‌تواند بدتر از جونز انجام دهد.

دومی در هشت بازی اخیر خود بیش از هفت شکست را رهبری کرد، اما ساوتهمپتون، مانند لیدز، تنها خود را مقصر دانسته است که به اصول انتزاعی اجازه داده است تا در زمان تعیین جانشین هاسنهوتل، عمل گرایی عملی را مغلوب کند.

آنها تحت تأثیر پیشنهادات تحلیلگران داده قرار گرفتند مبنی بر اینکه موفقیت جونز در هدایت لوتون کم‌هزینه به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا در فصل گذشته او را به یکی از پنج مربی برتر اروپا تبدیل کرد.

با این حال، دستاوردی ستودنی است، زیرا نه تنها طلسم قبلی و نسبتاً فاجعه‌بار استوک را نادیده گرفت، بلکه جنبه احساسی‌تر و گاه کاملاً فرار شخصیت ولزی را نادیده گرفت.

بسیاری از ناظران قدیمی جونز می ترسیدند که شخصیت به راحتی به یک زیستگاه پر استرس لیگ برتر ترجمه نشود و مطمئناً مدیران ساوتهمپتون قرمز شده بودند.

همانطور که اورتا، رادریزانی و همکارانشان در لیدز نشان داده اند، مدیران تنها کارکنان باشگاهی نیستند که دستمزد بالایی دریافت می کنند، مستعد اشتباه کردن تحت فشار هستند.