چرا استعفای رئیس بانک جهانی خبر خوبی برای مبارزه با بحران آب و هوا است | بحران آب و هوا

استعفای دیوید مالپاس، رئیس بانک جهانی، عصر چهارشنبه با تسکین و شادی توسط کارشناسان و فعالان اقلیم مورد استقبال قرار گرفت و گفتند که این باید عصر جدیدی را برای تامین مالی تغییر جهانی به سمت اقتصاد کم کربن بگشاید.

مالپاس، که در سال 2019 توسط دونالد ترامپ، رئیس جمهور وقت ایالات متحده به این سمت منصوب شد، پس از یک سری اشتباهات، از جمله برنامه های کم رنگ برای سرمایه گذاری سبز، و به نظر می رسید که در مواجهه با یک روزنامه نگار، علم آب و هوا را انکار می کند، با درخواست های فزاینده ای برای کناره گیری مواجه شده بود. .

مالپاس در بیانیه‌ای اعلام کرد که گروه بانک جهانی که سرمایه‌گذاری و تامین مالی را برای کاهش فقر و ایجاد خدمات و زیرساخت‌ها در کشورهای در حال توسعه فراهم می‌کند، «به طور اساسی قوی، از نظر مالی پایدار و موقعیت خوبی برای افزایش تأثیر توسعه خود در مواجهه با شرایط اضطراری دارد. بحران های جهانی» و اینکه او «چالش های جدیدی را دنبال خواهد کرد».

به گفته کارشناسان، خروج او که در 30 ژوئن برای یافتن جانشینی فرصت داده خواهد شد، باید نویدبخش اصلاحات گسترده در بانک و مؤسسات خواهر آن باشد تا بیشتر بر بحران آب و هوا تمرکز کنند. ال گور، معاون سابق رئیس جمهور ایالات متحده، گفت: “بشر به رئیس بانک جهانی نیاز دارد تا خطر تهدید کننده تمدن ناشی از بحران آب و هوا را به طور کامل تشخیص دهد و خلاقانه پاسخ دهد. من بسیار خوشحالم که می شنوم که رهبری جدید در راه است. این باید اولین گام به سوی اصلاحات واقعی باشد که بحران آب و هوا را در مرکز کار بانک قرار دهد.»

کشورهای در حال توسعه به طور فزاینده ای از کمبود بودجه بانک جهانی برای دستیابی به انرژی پاک و کمک به آنها برای سازگاری با تأثیرات آب و هوای شدید ناامید شده اند. کشورهای کمک کننده نیز ناله می کردند و برای اصلاحات فشار می آوردند و نسبت به پیشرفت کند بانک در ارائه یک طرح جامع آب و هوا بی تاب بودند.

جیک اشمیت، مدیر استراتژیک آب و هوا در شورای دفاع از منابع طبیعی ایالات متحده، گفت: «خروج مالپاس به بانک جهانی اجازه می‌دهد دکمه تنظیم مجدد را بزند و در نهایت به رهبری مورد نیاز در فضای مالی آب و هوا متعهد شود. جهان برای پاسخگویی به مقیاس بحران آب و هوا و نیازهای کشورهای در حال توسعه به منابع مالی بیشتر و بهتری نیاز دارد. با رهبری جدید، بانک جهانی اکنون باید به سرعت تکامل یابد، همانطور که گروهی از کشورها و کارشناسان در حال افزایش هستند.

درخواست‌ها برای استعفای مالپاس پس از حادثه‌ای در سپتامبر گذشته، در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل، زمانی که یک روزنامه‌نگار نیویورک تایمز روی صحنه از او خواست تا پذیرش علم آب و هوا را تأیید کند، قوت گرفت. او به دنبال کلمات بود و از تأیید علم آب و هوا خودداری کرد. اگرچه او بعداً تلاش کرد موضع خود را روشن کند و اصرار داشت که منکر آب و هوا نیست، اما این تصور به وضوح ایجاد شده بود و رهبری او به طور غیرقابل برگشتی آسیب دیده بود.

سپس در نوامبر گذشته در اجلاس آب و هوای سازمان ملل متحد Cop27، با دیر رسیدن پس از اصابت صاعقه به هواپیمایی که در آن بود، مالپاس وارد طوفان دیگری شد. میا موتلی، نخست‌وزیر باربادوس، تلاش‌های هماهنگ شده‌ای را برای جمع‌آوری حمایت بین‌المللی برای یک سیستم جهانی مالی جدید آب و هوایی، با بانک جهانی اصلاح‌شده در مرکز آن، رهبری کرد.

بانک جهانی و شرکت های تابعه آن تحت چارچوب برتون وودز که توسط متحدان جنگ جهانی دوم در سال 1944 ایجاد شد، تأسیس شدند. موتلی به رهبران جهان گفت: «موسسات ساخته شده در اواسط قرن بیستم نمی توانند در دهه سوم قرن بیستم مؤثر باشند. قرن 21 ام. آنها مسائل قرن 21 را توصیف نمی کنند. در آن زمان عدالت اقلیمی مطرح نبود [when the bank was set up]”

برخی از انتقادات بانک جهانی این است که هزینه های آب و هوایی آن بسیار کم، بسیار پراکنده، ناهماهنگ و بد هدف است و دسترسی فقیرترین کشورها به سختی انجام می شود. این بانک همچنین علیرغم ادعای توقف تدریجی پروژه های سوخت فسیلی، به تامین مالی پروژه های سوخت فسیلی ادامه داده است. بر اساس اطلاعات منتشر شده در سال گذشته، این بانک از زمان امضای توافقنامه پاریس در سال 2015، 15 میلیارد دلار به پروژه های سوخت فسیلی کمک کرده است.

موتلی، که کشورش یکی از بسیاری از ایالت‌های جزیره‌ای کوچک است که در معرض خطر جدی بحران آب‌وهوایی قرار دارد، در Cop27 مورد تشویق و تمجید قرار گرفت و کشور به کشور برای حمایت از برنامه‌های او جلو آمدند. رهبران جهان از جمله امانوئل ماکرون از فرانسه، اولاف شولتز از آلمان، ریشی سوناک از بریتانیا و جان کری فرستاده آب و هوای ایالات متحده در مورد اینکه اصلاحات می تواند چگونه باشد، بحث کردند.

مالپاس، زمانی که بالاخره وارد شد، فقط می‌توانست تکرار کند که رهبری او رکورد 32 میلیارد دلار (26 میلیارد پوند) را برای تامین مالی آب و هوا تحویل داده است – مبالغی که به سخره گرفته می‌شود زیرا بسیار کمتر از صدها میلیارد و حتی تریلیون‌ها مورد نیاز برای انتقال سبز است.

به گفته نیکلاس استرن، اقتصاددان ارشد سابق بانک جهانی، با این حال، اصلاحات بانک جهانی نیازی به هزینه های هنگفت جدید توسط کمک کنندگان کشورهای توسعه یافته ندارد. او تخمین می‌زند که به دلیل ساختار سرمایه بانک، سرمایه‌گذاری حدود 9 میلیارد دلاری از کشورهای توسعه‌یافته در طی چندین سال می‌تواند به آن کمک کند تا حدود نیمی از 2.4 تریلیون دلار در سال را که او محاسبه می‌کند تا سال 2030 در کل بودجه آب و هوا مورد نیاز است، جمع آوری کند. جهان در مسیر کم کربن

لرد استرن در Cop27 به آبان نیوز گفت: «این مبالغ ترسناک نیستند. آنها حدود 5 درصد بیشتر از سرمایه گذاری فعلی هستند [much of which goes to fossil fuels and high-carbon infrastructure]. اگر می‌خواستیم، می‌توانستیم سریع شروع کنیم.»

انتظار می رود موتلی پیشنهادات خود را که به عنوان دستور کار بریج تاون شناخته می شود، در هفته های آینده با جزئیاتی ارائه کند تا قبل از نشست های بهاری گروه بانک جهانی در ماه آوریل توسط دولت های جهان مورد بحث قرار گیرد. سپس در اواخر ژوئن، ماکرون یک نشست مالی برای آب و هوا در پاریس برگزار خواهد کرد، تا آن زمان – اگر کشورها بتوانند روحیه سازنده خود را حفظ کنند – برنامه های جدید ممکن است برای شروع عملیاتی شدن آماده شوند.

تا آن زمان، یک رئیس جدید بانک جهانی باید آماده تصدی مسئولیت باشد. از زمان تأسیس مؤسسات برتون وودز، این انتصاب همیشه توسط رئیس جمهور ایالات متحده انجام می شود، در حالی که رهبران اروپایی رئیس صندوق بین المللی پول را انتخاب می کنند. برخی از کشورهای در حال توسعه مایلند که این کنوانسیون نیز اصلاح شود و رقابتی جهانی برای یافتن رئیس جمهور جدید داشته باشند – اما این ممکن است برای جانشین مالپاس گامی بسیار دور باشد.