بخش انرژی “شکسته” نیست، بلکه با گاز پخت و پز می کند – اگر سهامدار تشنه سود هستید | متیو لارنس

سیانتریکا، شرکت صاحب گاز بریتانیا، سود رکورد 3.3 میلیارد پوندی را برای سال 2022 به ثبت رسانده است که بیش از سه برابر نتایج خود در سال 2021 است. این شرکت همچنین اعلام کرد که بیش از 200 میلیون پوند سود به سهامداران پرداخت خواهد کرد و هزینه بیشتری نیز خواهد کرد. 300 میلیون پوند بابت بازخرید سهام با عمیق تر شدن بحران هزینه های زندگی و به دنبال رسوایی متر پیش پرداخت، نتایج “هیولا” خشم را برانگیخته است. این عصبانیت بیش از حد موجه است.

البته بریتیش گاز به سختی تنها شرکت انرژی است که از درآمدهای خیره کننده خبر می دهد. در هفته‌های اخیر، شل بیش از 32 میلیارد پوند برای سال 2022 سود داشته است، در حالی که BP برای سال 23 میلیارد پوند اعلام کرده است. مانند بریتیش گاز، سودهای تاریخی به پاداش های خیره کننده برای سهامداران تبدیل شده است. به عنوان مثال، BP، 11.8 میلیارد پوند پرداخت سهامداران را اعلام کرد که 14 برابر بیشتر از سرمایه گذاری در فعالیت های “کم کربن” است. اینگونه است که بحران انرژی، اضطرار آب و هوا و نابرابری تلاقی و تشدید می شود. از آنجایی که قبوض خانوارها افزایش می یابد، شرکت های انرژی از سودهای فزاینده برای افزایش پرداخت سهامداران و دو برابر کردن تولید سوخت فسیلی استفاده می کنند.

سود بخش انرژی از زمان تهاجم پوتین به اوکراین از افزایش قیمت عمده گاز جدا نشدنی است. با این حال، نگاهی به زیر کاپوت سانتریکا نشان می‌دهد که سه حوزه سود گزاف در آن حاصل می‌شود: بخش تجارت کالای آن، که در آن سود 20 برابر شده و به 1.4 میلیارد پوند رسیده است. بخش ذخیره‌سازی گاز در بریتانیا که به طرز غم انگیزی عرضه نمی‌شود، که در آن سود بیش از چهار برابر شده و به 339 میلیون پوند رسیده است. و تولید انرژی، جایی که سانتریکا به دلیل سهم زیادی که در ناوگان هسته‌ای EDF بریتانیا داشت، 60 درصد سود شگفت‌انگیز به دست آورد.

صورت‌حساب‌های بالاتر نیز راه خود را به افزایش سود می‌رسانند. شایان ذکر است، بخش تامین برق سانتریکا در بریتانیا، علیرغم فشار زیاد هزینه‌های عمده‌فروشی، بیشترین سود خود را از سال 2018 به دست آورد. در حالی که این به طور قابل توجهی به سود کلی کمک نمی کند، درس واضح است: حتی تامین کنندگانی که به راحتی توسط سودهای عظیم در سایر نقاط کسب و کار کاهش می یابند، مشتریان را در برابر بحران انرژی محافظت نمی کنند.

با توجه به خشم عمومی، شرکت های انرژی چگونه از آن دور می شوند؟ چرا چنین سیستم انرژی آشکارا “شکسته” اصلاح نشده است؟ پاسخ: با وجود ظاهر، خراب نیست. با انتقال و تمرکز ثروت به سمت بالا دقیقاً مطابق طراحی عمل می کند.

این به این دلیل است که قوانین حاکم بر شرکت های مدرن – و بازارهای مالی که آنها را منضبط می کند – شرکت های انرژی را مجبور می کند که تنها به یک روش فعالیت کنند. هدف اساسی آنها ارائه انرژی ایمن، مقرون به صرفه و پاک نیست. در عوض، این به حداکثر رساندن ثروت سهامداران از طریق افزایش قیمت سهام و پرداخت های سخاوتمندانه است. این ریشه مسئله است: هدف سیستم انرژی انتفاعی و خصوصی شده ما با نیازهای مردم و سیاره زمین مطابقت ندارد.

اگر بحران سیستمی باشد، حل آن مستلزم دگرگونی ساختاری است. با توجه به اینکه شوک های خارجی ریشه سودهای عظیم بخش انرژی است، تعمیق و گسترش مالیات بادآورده یک ضرورت آشکار و فوری است. با این حال، این امر پویایی را که باعث ایجاد بحران می شود حل نمی کند: تولید و عرضه برق توسط شرکت های خصوصی که از نظر قانونی برای به حداکثر رساندن ثروت سهامداران الزامی است.

با توجه به این موضوع، موثرترین راه حل، استقرار یک ابزار قدیمی تر و رایج تر است که برای مدیریت زیرساخت های مشترک در جهت منافع عمومی استفاده می شود: مالکیت عمومی.

نه تنها بریتیش گاز، بلکه دارایی‌های انرژی تجدیدپذیر و هسته‌ای بریتانیا به مالکیت عمومی می‌تواند تضمین کند که سیستم انرژی برای منافع عمومی سازماندهی شده است – و استخراج ارزش برای سهامداران خارجی را از بین می‌برد. علاوه بر این، می‌تواند انگیزه‌ای برای کربن‌زدایی سریع‌تر و تقویت زنجیره‌های تامین صنعتی سبز در آینده پس از کربن باشد.

امروز بریتیش گاز است. هفته گذشته غول های نفت و گاز بودند. واقعیت این است که این الگوی استخراج – ثروت مالی از خانوارها به سهامداران و فسیل‌های فسیلی از زمین – بدون تغییر سیستمی ادامه خواهد یافت. با توجه به زمینه، یک بحران اجتماعی و انرژی عمیقاً درهم تنیده، اصلاحات جاه طلبانه مطمئن ترین راه به سوی آینده انرژی است که برای همه ما کارساز است.