موش، کپک، نم: داستان یک زن حقیقت زشت بزرگترین انجمن مسکن بریتانیا را آشکار می کند | آدیتیا چاکرابورتی

Yحقایق تلخ زندگی شانل سلطان را در عرض یک دقیقه خواهید خواند، اما ابتدا اجازه دهید در مورد رویاهای او صحبت کنیم. مانند مدرک حقوقی که به تازگی شروع کرده است یا امیدوار است که خانه خود را بخرد. مانند سال‌هایی که روزها را با اتوبوس رانندگی می‌کرد و عصرها در کار ساختمانی‌اش کار می‌کرد، همه برای سیر کردن سه فرزندش. مانند خواندن کتاب های خودیاری و انجام توبه در باشگاه. او می‌گوید: «ما می‌توانیم زندگی‌هایی داشته باشیم که واقعاً می‌خواهیم زندگی کنیم. “نه آنهایی که به ما داده شده است.” ما در خانه‌ای نشسته‌ایم که آنقدر فرسوده است که به هر رویایی می‌خندد، و نمی‌توانم بگویم که چنین ایمانی زاییده عزم است یا توهم.

در شب او می تواند صدای خراش موش ها را در زیر تخته های زیر تختش بشنود. او و فرزندانش آنها را دیده‌اند که در حال غرق شدن هستند و اجساد پوسیده‌شان را پیدا کرده‌اند، حتی وسایلشان را جویده‌اند. طی چند ماهی که آنها در این تراس ویکتوریایی زندگی کرده‌اند، رطوبت و کپک شدید لباس‌ها و اثاثیه‌شان را خراب کرده است. سرتخت و پایه تخت خود سلطان آنقدر خراب است که دور انداخته اند. در اتاق خواب او، تشک اکنون بالای جعبه های بسته بندی مقوایی قرار دارد.

در چند ماه گذشته، من با سلطان در مورد این خانه صحبت می کنم که هر چیزی جز خانه نشینی به نظر می رسد. من ده‌ها عکس و ویدیو از آنچه که او در تابستان گذشته پیدا کرد دیده‌ام: درهای بیرونی که قفل نمی‌شوند، سیم‌کشی‌های برق در معرض دید قرار دارند، فضله موش‌ها در همه جا و یک کاسه توالت پوشیده از مدفوع. و من ایمیل‌ها و نامه‌ها و تمام پشت سر گذاشتن آن‌ها را خوانده‌ام که او سعی می‌کند همه چیز را اصلاح کند. تنها با موفقیت جزئی: در بازدید هفته گذشته، نم روی دیوارها، سوراخ‌های موش‌های صحرایی مسدود شده، و در باغ، تله‌های سیاه بزرگی را دیدم که در مورد سم هشدار می‌دادند.

قرار بود این افتضاح شروع تازه او باشد. پس از چند سال سخت، این مرد 38 ساله تازه ازدواج کرده بود و آرزوی زندگی جدیدی در حومه لندن داشت. در هنگام مشاهده، او نگرانی هایی داشت، اما به خانواده اطمینان داده شد که گرمایش مرکزی و شیشه های دوجداره قبل از آن به ملک می رسند. حتی از آنها خواسته شد که رنگی برای درب جدید انتخاب کنند. و از آنجایی که این وعده ها از سوی بزرگترین انجمن مسکن کشور، کلاریون آمده بود، سلطان آنها را باور کرد.

حرکت نادرست و بد. نه تنها کارها انجام نشد، بلکه ساکن قبلی دارایی های چندین دهه را پشت سر گذاشت. واکنش کلاریون عجیب‌تر بود. از آنجایی که سلطان با مستاجر دیگری معاوضه کرده بود تا به خانه نقل مکان کند، انجمن مسکن از قانون نقل قول کرد که می‌گفت این به دو نفر بستگی دارد که این آشفتگی را حل کنند. پس از التماس سلطان از مستأجر قبلی، آنها همه چیز را – تا حیاط جلویی منتقل کردند. برخی از کارهای وعده داده شده انجام شد، اما در مورد کارهای دیگر سلطان مدام از او دور می شد.

کثیفی خانواده را به صفوف خشمگین کشاند. دختر بزرگش از خانه نقل مکان کرد، در حالی که پسر نوجوانش مبل‌سواری را امتحان کرد. نوزاد خانواده، حنایی خجالتی دختری که هنوز در دبستان درس می خواند، مدام اشک می ریخت. سلطان که مدت‌ها از سلامت روانی ضعیف رنج می‌برد، احساس می‌کرد که به ناامیدی فرو رفته است.

در ایمیل‌هایی که به انجمن مسکن فرستاده و من دیده‌ام، از مدیری خبر می‌دهد که تلفن را فریاد می‌زند: «به سلامت روان شما اهمیتی نمی‌دهم، وضعیت سلامت روان شما ربطی به خانه ندارد» و: « شما آنجا با موش ها زندگی خواهید کرد تا زمانی که ما بیاییم و از شر آنها خلاص شویم.»

او سه بار سعی کرد خود را بکشد. او پس از بیرون آمدن در ترافیک روبرو، به کلاریون نوشت: «می‌خواهم جانم را بگیرم. من خیلی غمگینم… فکر نمی‌کنم هرگز به من کمک شود یا درک شود.» پاسخ شروع شد: «متاسفم از شنیدن پیام‌هایی که از طرف شما دریافت کردید [the previous tenant] باعث شد که بخواهید به زندگی خود پایان دهید.”

وقتی با کلاریون تماس گرفتم، آن را گفت: «ما صمیمانه از خانم سلطان عذرخواهی می کنیم. با هر ساکنی باید منصفانه، با احترام و شفقت رفتار شود.» برخی از بخش‌هایی از داستان او را که من به آن اشاره نکرده‌ام رد می‌کند، اما می‌افزاید: “ما مصمم هستیم که خدماتی را که ارائه می‌دهیم به طور مداوم بهبود دهیم و از این مورد درس خواهیم گرفت.”

چندین اظهارات مشابه را در چند سال گذشته بیان کرده است، زیرا داستان های رفتار وحشتناک با سایر مستاجران در تلویزیون پخش می شود یا به مقامات تنظیم می شود. در دفاتر استفن هاموند، نماینده محافظه کار سلطان، کارکنان باید هر روز از طرف ساکنان با کلاریون برخورد کنند. در حوزه انتخابیه همسایه، Siobhain McDonagh از حزب کارگر در سال 2021 مقالاتی را تهیه کرد تا تخمین بزند که کلاریون نیمی از پرونده های او را تشکیل می دهد. نماینده مجلس به من می‌گوید که امروز به همان اندازه بالاست: «فکر نمی‌کنم مستاجران و اجاره‌دهندگان آن‌ها پیشرفتی داشته باشند.»

ما می‌توانیم همه اینها را جلوی درب یک انجمن مسکن پارک کنیم که آنقدر بزرگ است که شکست بخورد، اما یک شکست سریالی است. هیئت مدیره آن دارای شخصیت هایی مانند گاوین بارول، وزیر مسکن درست قبل از آتش گرفتن گرنفل، و همچنین نام های بزرگی است که در Rothschild و Savills کار می کردند – اما نه یک مستاجر. مدیر اجرایی این موسسه خیریه، کلر میلر، سال گذشته بیش از 369000 پوند به خانه برد.

با این حال، در نهایت، شانل سلطان توسط جامعه ای شکست خورده است که به ندرت متوجه افرادی مانند او می شود، چه رسد به اینکه از حقوق آنها محافظت کند. روزنامه‌های آخر هفته مکمل‌های دارایی خود را دارند، بی‌بی‌سی خانه‌های زیر چکش را برای شما می‌آورد. چنین توجه محبت آمیزی به 4 میلیون خانوار تنها در انگلستان که از یک انجمن مسکن یا یک شورا اجاره می دهند، نمی شود.

برای این قطعه، بایگانی‌های آبان نیوز داستان‌های پنج سال روزنامه ملی را مرور کردند و مشخص کردند که چه تعداد بر مسکن اجتماعی متمرکز شده‌اند. در دوره‌ای که شامل عواقب گرنفل، رسوایی پوشش و مرگ کودک نوپا Awaab Ishak بر اثر نارسایی تنفسی در خانه‌ای آلوده به کپک است، 1315 گزارش وجود داشت. در همین مدت 6312 مقاله – پنج برابر بیشتر – فقط در مورد قیمت مسکن وجود داشت.

در کشوری که به شدت بین آنهایی که دارایی دارند و کسانی که ندارند تقسیم شده است، رسانه ها و نظام سیاسی کاملاً پشت سر صاحبان دارایی قرار دارند. پروفسور بکی تونستال با نگاهی به سال اول همه‌گیری برای کتاب جدیدش، در خانه بمانید، مستند می‌کند که ریشی سوناک، صدراعظم وقت و اندرو بیلی، رئیس بانک مرکزی انگلستان، تا چه اندازه برای تقویت بازار مسکن پیش رفتند: کاهش حق تمبر، تعطیلات وام مسکن، کاهش نرخ بهره، تسهیل کمی. داروی گران قیمت اثربخش بود. در جایی که پیش‌بینی می‌شد قیمت مسکن کاهش یابد، متوسط ​​خانه در یک سال 37000 پوند افزایش یافت. او محاسبه می‌کند که برای خانوارها، این مبلغ ارزش مرخصی، کمک به خوداشتغال‌ها و افزایش اعتبار جهانی را «کوتوله» کرد.

در همین حال، اجاره‌کنندگان آنقدر بی‌حفاظ هستند که سلطان برای به دست آوردن خانه‌ای مناسب برای یک انسان، مجبور شد دست به کارهایی مافوق بشری بزند: ایمیل‌های متعدد به کلاریون، به رگولاتورها، گرفتن وکیل‌ها، حتی شکایت از TikTok – که به همین دلیل او مورد ضربه قرار گرفت. نامه ای از وکلای کلاریون، حتی زمانی که پیمانکاران آن تصمیم گرفتند تعمیرات بیشتری را انجام دهند. چند ساعت پس از دریافت سوالات من، انجمن مسکن دوباره با خانواده تماس گرفت – حتی پیشنهاد کرد خانه را در برابر موش ها ثابت کند. کلاریون می‌گوید: «خوشحالیم که اکثر کارها در حال حاضر کامل شده است و هفته آینده تکمیل می‌شود.»

سلطان کتاب‌هایی با عناوینی مانند بیندیشید و ثروتمند شوید می‌خواند، با این حال زندگی او و فرزندانش به دلیل ثروتمند نبودن از بین رفته است – و هیچ تفکر جادویی آن را تغییر نخواهد داد. در جامعه‌ای که به همه می‌گوید می‌توانند هر چه می‌خواهند باشند، او همچنان آرزوی کارآفرین شدن را دارد، اما او و خانواده‌اش به سختی یاد گرفته‌اند که وعده‌ها واقعیت ندارند. او می گوید: «احساس می کنم که زندانی شرایطم هستم. “مثلاً، اگر شما یک کلاس خاص نیستید، شما را جدی نمی گیرند.”