به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
موزه منچستر پس از 18 ماه تعطیلی و بازسازی 15 میلیون پوندی، روز شنبه برای بازدید عموم بازگشایی خواهد شد.
در کنار مجموعه موجود حدود 4.5 میلیون اشیاء، از پستانداران سوار شده گرفته تا نمونههای گیاهشناسی و فسیلها، بازدیدکنندگان همچنین میتوانند فضاهای جدید را کاوش کنند و داستانهای متنوع و ناگفته را بشنوند.
مجموعه ای از فضاهای نمایشگاهی جدید، از جمله گالری فرهنگ چینی لی کای هونگ و گالری جنوب آسیا، که با مشارکت موزه بریتانیا ساخته شده است، در داخل این دو طبقه قرار دارد.
گالریها که با گروهها و مؤسسات محلی اداره میشوند، فضایی را برای موزه ایجاد میکنند تا درباره چگونگی به خاطر سپردن و بازگویی تاریخها سؤال کند و آنها را به شیوهای متفاوت ارائه کند، چیزی که بخش کلیدی مأموریت آن است. کارگردان، اسمی وارد.
او گفت: «موزهها مدتهاست که داستانهای نسبتاً یک بعدی را روایت میکنند، چه از دیدگاه مجموعهدار، که معمولاً سفیدپوست و مرد است، یا خود مؤسسه. اما زمان آن رسیده است که دیدگاههای دیگری را در نظر بگیریم. و این برای منچستر بسیار مناسب است.”
اشیاء روزمره مانند سرامیک، لباس و سی دی در کنار مجسمه ها و حیوانات تاکسیدرمی شده به نمایش گذاشته می شوند. داستان ها از جنوب آسیا و چین تا دیاسپورای بریتانیا را در بر می گیرد. بازدیدکنندگان می توانند از طریق سکه ها و جواهرات باستانی و همچنین سیستم های صوتی آسیایی بریتانیایی در لندن قرن بیست و یکم، درباره زنان فراموش شده سلسله مغول اطلاعات کسب کنند.
این نمایشگاه ها همچنین تاریخ های جهانی را از طریق یک لنز منطقه ای ارائه می کنند، نقاط بین صنایع نساجی در لنکاوی و چین را به هم متصل می کنند و فیلم های مستندی از داستان های مهاجرت به شهر نمایش می دهند. برخی از اشیاء به نمایش گذاشته شده، مانند یونیفورم ارتش بریتانیا، متعلق به خود همیاران است.
ما بخشی از دانشگاه منچستر هستیم، بنابراین یادگیری و تحقیق در DNA ماست. اما در واقع تکامل بعدی آن یک حس واقعی باز شدن است، فراگیرتر بودن و امیدواری در انجام این کار بسیار تخیلی تر است.
مبانی استعماری تعداد زیادی از اشیایی که در اختیار موزه قرار گرفته است، تصدیق و مورد توجه قرار گرفته است. یکی از تابلوها بازدیدکنندگان را دعوت میکند تا به این فکر کنند که «چگونه این تاریخچههای گردآوری بر نحوه نمایش جنوب آسیا در موزههای ما تأثیر میگذارد».
داشتن مکالمات باز و فعال با بازدیدکنندگان برای وارد مهم است. «موزه منچستر زاده امپراتوری است. این واقعیت ماست.» اما ما در حال کشف آن هستیم. برای من، همه اینها به این موضوع مربوط می شود که ما واقعاً شروع به پرداختن به این تاریخ های اغلب تلخ کرده ایم.
ما واقعاً در نمایش چیزها خوب هستیم، اما در انظار عمومی خیلی خوب نیستیم. من فکر میکنم آینده با همکاری است.»
Anindita Ghosh، استاد تاریخ مدرن هند در دانشگاه منچستر و یکی از متصدیان گالری جنوب آسیا، فکر می کند “توسعه مجدد یک تغییر دهنده بازی است”. او گفت: «این کشور از زمانی که هندیها به نمایش گذاشته میشدند تا جایی که خودشان را به نمایش میگذارند، فاصله زیادی گرفته است. نگاه عوض شده است.»
Ghosh معتقد است که نمایشگر جدید در جوامع منچستر که “بر اساس منابع و نیروی کار جنوب آسیا ساخته شده” و دارای سابقه طولانی مهاجرت از شبه قاره هند است، طنین انداز خواهد شد.
او گفت: «من فکر میکنم این یک راه فوقالعاده برای درگیر ساختن نسلهای جوان در شناخت میراث، گذشتهشان، به روشهایی است که در جاهای دیگر مانند مدارس نمیبینید». چرا مردم به جاهایی می آیند که خود را نماینده نمی بینند؟
“این یک گنجینه بزرگ است. من فکر میکنم این راه پیش روی موزهها است و باید چگونه باشد. این صدایی به جامعه جنوب آسیا داده است که هیچ کس دیگری نداشته است.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.