به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
چه می شد اگر ملکه در زمان مرگش نمی مرد؟ اگر او این کار را نمی کرد، آرسنال در ماه سپتامبر در لیگ اروپا با پی اس وی آیندهوون روبرو می شد و آن بازی مجبور نمی شد در اواسط هفته که قرار بود میزبان منچسترسیتی باشد، بازی می کرد.
آرسنال با غلبه بر تاتنهام و لیورپول در دو بازی قبلی خود در لیگ خانگی، با شکست دادن تاتنهام و لیورپول در دو بازی قبلی خود در لیگ، در ماه اکتبر به چیزی که میتواند ثابت کند بازی تعیینکننده این فصل در ماه اکتبر را ثابت میکرد، در حالی که سیتی با شکست 1-0 در این رقابتها شکست خورده بود. لیورپول همانطور که بود، آرسنال در بدترین دوره خود در این فصل نگران بود، در حالی که سیتی تازه شروع به بیرون آمدن از بحران پس از جام جهانی کرده بود. اما باز هم داوران را مقصر می دانند.
آرسنال با یک بازی کم در اوج است، اما حس حرکت از بین رفته است. درست است که اگر در آوریل به سیتی مساوی کنند و 15 بازی دیگر خود را ببرند، قهرمان لیگ خواهند شد – و تعداد کمی قبل از شروع فصل چنین چیزی را پیش بینی می کردند – اما هیچ کس در باشگاه نمی تواند به استون ویلا در روز شنبه نگاه کند. بیرون آمدن از این چهار بازی بدون پیروزی. آنها با کاهش هفت امتیازی در نیم فصل اول، هشت امتیاز را در سه بازی اول فصل دوم از دست دادند. امتیازات هشت امتیازی، زمانی که هدر می روند، به ندرت دوباره به دست می آیند.
رکود در سیتی در جام حذفی آغاز شد. در آن زمان، شکست 1-0 تقریباً نتیجه عالی برای آرسنال به نظر می رسید: حتی با وجود یک تیم ضعیف، هیچ حسی وجود نداشت که آنها نتوانند با قهرمانان زندگی کنند و فضا در تقویم باز شده بود تا روی موارد مهمتر تمرکز کنند. رقابت. اما آن شکست، دور را شکست.
هیچ کس نمی توانست واقع بینانه از میکل آرتتا به خاطر استراحت دادن به بازیکنان با توجه به باریکی تیمش انتقاد کند، اما انگار همان لحظه بود که پس از تعقیب از صخره، نگاهی به پایین انداختند و متوجه شدند که این پیشرفت پایدار نیست، گرانش در حال حرکت است. تا در نهایت آنها را بدست آوریم.
آنها تا کی می توانستند ادامه دهند و قوانین مالی طبیعی فوتبال را زیر پا بگذارند؟ همیشه بدبختی وجود دارد که باید سرزنش شود. شاید آنها در آن زمان بدشانس بودند که با اورتون دیدار کردند که از اولین (تنها؟) بازی جهش شان دایچ لذت می برد، اما با وجود اینکه سگ های جنگ جدید گودیسون سرسخت در میانه میدان بودند، این حس هم وجود داشت که آرسنال صاف بود. زیپ رفته بود
ثابت كردن خستگي در فوتبال تقريباً غيرممكن است و غالباً كمي بيش از يك منطقي كردن راحت بعدي است. فقط کسانی که به داده های پزشکی صمیمی دسترسی دارند می توانند با قطعیت بگویند که آیا بازیکنان از نظر فیزیکی خسته هستند یا خیر و حتی این آمار نمی تواند دلیل خستگی ذهنی باشد. اما ترس برای آرسنال همیشه این بود که بخار تمام شود و اخیراً استیم بسیار کم به نظر می رسد.
در مقابل برنتفورد، لی میسون، مقام VAR، بهطور قابلتوجهی سرزنش شد که به قدری روی یک مهار احتمالی توسط اتان پینوک متمرکز شده بود که نفهمید آیا کریستین نورگارد در آفساید بود یا خیر که ایوان تونی را به تساوی بکشاند، اما به ندرت تنها یک عامل وجود دارد. در بازی برنتفورد در نیمه اول موقعیت های بهتری داشت: آنها به راحتی می توانستند دو یا سه جلو بیفتند. تمرکز روی آن یک اشتباه داوری، سرزنش کردن آن به خاطر پرتاب آرسنال، نادیده گرفتن تصویر بزرگتر است.
آرسنال شانس خود را مقابل سیتی داشت. با اعتراف خود پپ گواردیولا، او در نیمه اول تاکتیک ها را اشتباه گرفت و برناردو سیلوا یک دفاع چپ متقاعد کننده توسط بوکایو ساکا از هم جدا شد. در نیمه دوم، آرسنال 59.5 درصد از توپ را در اختیار داشت. فرصت هایی داشتند. ادی نکتیا یک ضربه سر آزاد به بیرون زده بود. ساکا در موقعیت خوبی قرار گرفته بود. سیتی برای ایجاد موقعیت تا پاس پشتی داف تاکهیرو تومیاسو تلاش کرده بود.
اگر آرتتا در دفاع راست با بن وایت گیر می کرد چه می شد؟ حتی در آن زمان، برای کسانی که قصد انجام این کار را داشتند، میتوانستند به داوری نگاه کنند. چه می شد اگر سیلوا به خاطر خطای دوم یا سومش روی ساکا به جای خطای چهارمش جریمه می شد؟ ممکن است قبل از اینکه گواردیولا بتواند دوباره سازماندهی کند، او اخراج شده باشد؟ آرسنال می توانست در برابر 10 چه کاری انجام دهد؟
اما گواردیولا میتوانست دوباره به میدان برود و سیتی در نیمه دوم به مراتب تیم بهتری بود. آنها دو گل زدند، تلاششان از خط خارج شد و تنها با یک آفساید باریک از پنالتی محروم شدند. آیا اگر توماس پارتی آماده بود یا آرسنال موفق می شد مویس کایسهدو را به جای جورجینیو به عنوان پشتیبان به خدمت بگیرد، ممکن است فرق کند؟ آیا اگر میهایلو مودریک را به جای لئاندرو تروسارد میفرستادند، ممکن است شانس بیشتری برای به دست آوردن ابتکار عمل داشته باشند؟
شاید، و این منجر به نوعی جبرگرایی اقتصادی میشود که شاید به توضیح کلی در مورد اینکه چه کسی عناوین را میبرد نزدیکتر است: سیتی بیشترین منابع را دارد تا بتواند بهترین سرمربی و بهترین بازیکنان را بخرد و بهترین امکانات را برای آنها فراهم کند. شاید جاذبه مالی همیشه به آرسنال برسد. اما چنین چیزهایی به ندرت منحصر به فرد یا ساده هستند و ممکن است در رقابت قهرمانی این فصل پیچ و تاب هایی وجود داشته باشد. ممکن است آرسنال دوباره بیاید اما بعید به نظر می رسد.
چه می شد اگر ملکه در زمان مرگش نمی مرد؟ اگر بازی در ماه اکتبر انجام می شد چه می شد؟ برای یک میخ، پادشاهی از دست رفت.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.