رئیس UNAids هشدار داد که داروخانه های بزرگ باید زندگی آفریقایی ها را بالاتر از سودشان بدانند | توسعه جهانی

وینی بیانیما، رئیس UNAids، به غول‌های داروسازی به دلیل اولویت دادن به سود بر نجات جان انسان‌ها حمله کرده و هشدار داده است که نابرابری‌های «نژادپرستانه» پیشرفت در راستای پایان دادن به ایدز را به‌ویژه در آفریقا تضعیف می‌کند.

کشورهای جنوب صحرای آفریقا بیش از نیمی از کل عفونت‌های جدید را تشکیل می‌دهند و زنان و گروه‌های حاشیه‌نشین با نرخ‌های بالاتر آلودگی جدید مواجه هستند. بیماری های مرتبط با ایدز عامل اصلی مرگ و میر در میان زنان آفریقایی بود و دختران نوجوان و زنان جوان سه برابر بیشتر از مردان در معرض ابتلا به اچ آی وی بودند.

بیانیما، با تاکید بر اینکه دختران و زنان باید بتوانند به طور خصوصی به خدمات جنسی و باروری دسترسی داشته باشند، گفت: “بسیاری اوقات، آنها از ترس تحریم های جامعه علیه خود به میدان نمی آیند.”

او به خوبی در مورد تأثیر انگ HIV می داند. در یک سخنرانی اخیر در دانشگاه نایروبی، بیانیما یک داستان شخصی در مورد اینکه چگونه برادرش که مبتلا به HIV بود، پس از بازگشت به خانه به اوگاندا، استفاده از داروهای ضد رتروویروسی (ARV) را متوقف کرد، در حالی که زمانی که در اروپا زندگی می‌کرد با مشکلات کمی از آنها استفاده می‌کرد، گفت. . او بر اثر اچ آی وی نمرده است. او در کنفرانس گفت که او توسط ننگ کشته شد.

گروه‌های به حاشیه رانده شده در این قاره، از جمله کارگران جنسی، مردان همجنس‌گرا و افراد تراجنسیتی، بخش بزرگی از عفونت‌های جدید را در سال 2021 به خود اختصاص داده‌اند. سی و دو کشور آفریقایی قوانینی دارند که روابط همجنس‌گرایان را جرم‌انگاری می‌کنند و این اغلب مانع از دسترسی افراد LGBTQ+ جنسی و تولید مثل می‌شود. خدمات بهداشتی.

«جایی که عوامل مختلف نابرابری وجود دارد، آنجاست که شما بالاترین را می بینید [HIV] موارد، گفت: Byanyima. “آنها برای له کردن مردم ترکیب می شوند.”

آفریقا به طور نامتناسبی از ایدز رنج می برد، و پاسخ آن هنوز تا حد زیادی به بودجه بین المللی وابسته است، به طوری که اکثر کشورهای این قاره در تنگنای بدهی یا در معرض خطر آن هستند. بحران بدهی باعث کاهش انبوه هزینه‌های بهداشت و توسعه می‌شود و رهبران سازمان ملل هشدار داده‌اند که «چرخه بدهی بد» کشورهای جنوب جهانی را به سمت «تعادل غیرممکن» سوق می‌دهد – وضعیتی که به گفته بیانیما در حال انجام است. قاره”.

کنیا پنج برابر بیشتر از هزینه های بهداشتی برای خدمات بدهی هزینه می کند و غنا و زامبیا در چند سال گذشته بدهی خارجی خود را نکول کرده اند و این نگرانی ها را برانگیخته است که بحران بدهی ممکن است بیشتر شود و اثرات مخربی بر هزینه های بهداشت و آموزش داشته باشد. . مطالعاتی که توسط UNAids استناد شده است نشان می دهد که دخترانی که تحصیلات متوسطه را گذرانده اند 50 درصد کمتر در معرض ابتلا به HIV هستند زیرا نسبت به همتایان خود کمتر در برابر پویایی قدرت مردسالارانه و فقر آسیب پذیر هستند.

موانع دسترسی به فناوری سلامت در جنوب جهانی نیز نابرابری های بهداشتی را بدتر کرده است. به عنوان مثال، داروی تزریقی کابوتگراویر – که هر دو ماه یکبار تجویز می شود و موثرترین شکل پیشگیری در نظر گرفته می شود – فقط در کشورهای پردرآمد مانند بریتانیا و ایالات متحده در دسترس است و حتی در آنجا نیز تا حد زیادی غیرقابل پرداخت است. سال گذشته، زیمبابوه اولین کشور آفریقایی بود که این دارو را برای استفاده تایید کرد، اما با بحران اقتصادی کشور، این دارو عملاً در دسترس نیست.

سال گذشته، پس از ماه‌ها فشار از سوی UNAids و سایر سازمان‌های بهداشتی، شرکت داروسازی بریتانیا ViiV – که دارای حق ثبت اختراع این دارو است – تولیدکنندگان خاصی را در 90 کشور با درآمد کم و متوسط ​​تأیید کرد تا نسخه‌های ژنریک را توسعه دهند.

«قابل تزریق [treatment] بیانیما گفت، این امر به ویژه برای افرادی که در کشورهایی که در آن انگ وجود دارد و قوانین کیفری علیه گروه‌های خاصی وجود دارد، تغییر دهنده بازی خواهد بود.

بر اساس گزارش UNAids 2022، مردان همجنس گرا در کشورهایی که شدیدترین قوانین ضد دگرباش جنسی+ را دارند، سه برابر کمتر از همتایان خود در کشورهایی که کمترین قوانین محدودکننده را دارند، از وضعیت HIV خود اطلاع داشتند.

به گفته بیانیما، انگیزه هایی برای نوآوری وجود ندارد و سودی که شرکت ها می توانند از داروهای نجات دهنده به دست آورند باید تنظیم شوند. او به کارآفرین داروسازی مارتین شکرلی اشاره کرد که پس از تصمیم بحث برانگیزش برای افزایش قیمت داروی نجات دهنده داراپریم که در درمان بیماران ایدز استفاده می شود، در سال 2015 به نماد “طمع دارویی” تبدیل شد.

«قوانین سازمان تجارت جهانی اجازه می دهد که داروهای نجات دهنده به همان روشی که ما می توانیم کالاهای لوکس را مبادله کنیم، معامله شوند. آنها به شرکت‌های داروسازی اجازه می‌دهند تا هر کجا که می‌خواهند قیمت را تعیین کنند، فناوری‌های خود را احتکار کنند و میلیاردها دلار به قیمت جان به دست آورند.»

او گفت که چنین سیاست هایی نابرابری های نژادی و تبعیض در سلامت را آشکار می کند. برای من، این نژادپرستی است، حتی اگر مردم نمی‌خواهند آن را به زبان بیاورند: ارزش دادن به سود چند نفر، که اتفاقاً سفیدپوست هستند، بر زندگی سیاه‌پوستان و قهوه‌ای‌ها در سراسر جهان.»

او به تأثیرات نامتناسب همه‌گیری کووید بر گروه‌های نژادی در سراسر جهان اشاره کرد و افزود: برای آفریقا، درس این بود: شما باید ظرفیت تولید خود را داشته باشید.

بیانیما از دولت های آفریقایی خواست تا بودجه ای را برای تحقیق و توسعه کنار بگذارند و مشارکت های عادلانه جنوب-جنوب را بررسی کنند.