هالند، ترمیناتور نوردیک شهر، در امارات هم چاقوی جراحی است و هم چاقوی جراحی | شهر منچستر

اچقبل از آن: کل ارلینگ. هر کجا که این تکرار فعلی منچسترسیتی به پایان برسد، این شبی بود که به نظر می رسید بافت تیم پپ گواردیولا به طور قاطع تغییر کند و فرم ها و شکل های جدیدی به خود بگیرد.

ارلینگ هالند با 25 گل در این فصل لیگ برتر به ورزشگاه امارات آمد. او با 26 بازی رفت، و همچنین با این حس، به دنبال یافتن تجهیزات جدید خود، هدایت حمله سیتی در هر لحظه از بازی به جای پرسه زدن در تمام کردن جملاتش.

هالند یک چاقوی جراحی بود و هم یک چاقو. او از میان پیراهن های قرمز و در واقع روی آن دوید. اما همچنین به طرزی شیرین و هوشمندانه از توپ خارج شد و عملکردی از هنرهای حمله مرکزی همه جانبه را در بزرگترین بازی فصل لیگ برتر تا به امروز ارائه داد.

در پایان سیتی با تفاضل گل در صدر لیگ قرار گرفت. که البته این روزها تفاوت هالند است. عجیب است که فکر کنیم چقدر اخیراً این یک پیگیری طولانی مدت برای تیم پپ گواردیولا به نظر می رسد. آن سرب اکنون خورده شده است. چهره لاغر پا که در آینه دید عقب آویزان شده، با مشت هایی که هوا را می شکافد، تبدیل به یک حضور تپنده شده است، همان جا در پشت شیشه، همه آماده اند که در عقب را باز کنند، چرخ را چنگ بزنند، درباره فرهنگ زمزمه کنند. و پردازش و شاد بودن

نگران کننده تر برای بقیه میدان، کامل بودن این عملکرد بود. آرسنال در نیمه اول بازی سیتی بود. در پایان، در حالی که پیراهن‌های آبی بازی را به فضاهای دردناکی هدایت می‌کردند، با چرخش هالند و گل سوم سیتی در پیروزی 3-1، احساس شعله‌ور شدن به وجود آمد. آرسنال هنوز یک بازی در پیش دارد. اما هالند به طور خاص مانند مردی به نظر می رسد که آماده است از اینجا فصل را ببلعد.

امارات در شروع بازی مکانی پر تب و تاب بود. میکل آرتتا تیمی کمی نامناسب را انتخاب کرد و بازی بزرگ مورد علاقه خود تاکهیرو تومیاسو را در سمت راست تکرار کرد. در گوشه دیگر، پپ خیلی بزرگ شد. جلوی تیم سیتی پنج هافبک درخشان به اضافه هالند بود. شاید این همان اتفاقی می‌افتد که دیگر اهمیتی نمی‌دهید که کسی برای حساب‌های شما ابرویی کند. بله این ما هستیم ببین چمدان طلای ما

گواردیولا با لباس تجاری به اینجا آمده است، البته فقط در صورتی که کسب و کار شما تولیدکننده موسیقی تکنو میانسال است که در خانه ای به نام The Octagon زندگی می کند. اما او در اینجا کاملاً درگیر بود، روی خط سفیدش که از انرژی تغذیه می کرد. شیدایی جزئی در مورد برخورد ما و آنها پپ در مورد اتهامات مالی سیتی، قبیله گرایی فوری، حس داروینیستی معافیت وجود داشته است. ما قوانین را زیر پا نگذاشتیم. اما حتی اگر این کار را انجام دادیم، در اینجا درست و غلط وجود ندارد: فقط منافع ما و منافع آنها. احساس رهبری بدبینانه و در سطح اوباش است.

اما این یک بازی بدیهی نیز هست و یک بازی برنده است. این باشگاهی است که به نظر می رسد احساس راحتی می کند که به عنوان شخصیت شرور انتخاب شود، البته نه به عنوان یک شرور کلاسیک. تصور از خود در اینجا بیشتر ضدقهرمان‌تر، بیشتر هانس گروبر در فیلم Die Hard است: جذاب، موفق، و تا آخرین حدس زده که آنها در واقع قهرمان این فیلم هستند. که همه اینها یک داستان با شکوه است.

در هالند آنها ابزار عالی انتقام را از نظر سبک و حضور در اختیار دارند، اما اکنون در دنده های عمیق تر حرکات تهاجمی او. چیزی در دو بازی گذشته کلیک کرده است. همانطور که در برابر استون ویلا انجام داد، سیتی بازی مالکیت خود را به سمت نقطه حمله مرکزی تجهیز کرد، همچنان توپ را حفظ کرده بود اما به دنبال پاس های عمودی سریع بود، همیشه با توجه به آن دویدن های ناگهانی به جلو.

دو دقیقه بعد، تهدید اصلی حمله سیتی در حال عبور از میان دو بازیکن در خط تماس سمت راست بود: حرکت با سرعت وحشتناک، اما همچنین به اندازه کافی زیرک برای نگه داشتن توپ به چپ و راست. این ابتدایی ترین ابرقدرت هالند است، فیزیک یک انسان 6 فوتی 5 اینچی با الیاف کوچک شده یک ورزشکار نخبه با اندازه معمولی.

کمی بعد او از تومیاسو دور شد و ممکن بود توپ را در تیرک عقب جابجا کند. فریب ظاهر هالند، دیدن تنها نوعی نابودگر گل نوردیک آسان است. اما این حرکت زیبا و هوشمندانه بود. او در آن فضاها گریزان است. دقیقا چطوری مشخص نیست اما او هست.

گل ابتدایی این بازی از یک لحظه شلوغی هالند، پرش با ویلیام سالیبا و ضربه سر انحرافی که تومیاسو را مجبور به دویدن به سمت دروازه کرد، به ثمر رسید. پاس پشت پای چپ او به طرز وحشتناکی در مسیر کوین دی بروین قرار گرفت، کسی که از آن موقعیت موقعیتی برای گلزنی داشت، اما نه آسان. پایان بسیار عالی بود، فوراً بر روی آرون رامسدیل ضربه زد، لحظه ای از دقت بسیار بی رحمانه.

آرسنال به خوبی پاسخ داد، گل تساوی قبل از نیمه تمام رسید. ادی نکتیا پنالتی را برد. بوکایو ساکا که تمام شب عالی بود، آن را دفن کرد. بازگشت به این بازی در برابر جزر و مد به خودی خود یک شاهکار برای آرسنال بود. اما در اینجا آن‌ها با نسخه‌ای از هالند روبرو شدند که به نظر می‌رسید در این بازی رشد می‌کرد و به دومین سیتی برای جک گریلیش کمک کرد و شب را به عنوان چهره غالب آن به پایان رساند.

وقتی سیتی در ژانویه سقوط کرد، خیلی آسان بود که بگوییم مشکل هالندیسم بود. این تیم شش سال بدون نقطه حمله ثابت بازی کرده است. همیشه زمان می برد. به نظر می رسد مصیبت، صفرا و قربانی تئاتری به شفافیت در اواسط فصل کمک کرده است. خطوط تمیزتر شهر عصر هالند Pep-Ball با یک توپ و همچنین یک تیرک از فلش. به نظر می رسید چیزی به نقطه پایانی نزدیک تر است.