اسکاتلند: چرا نیکولا استورجن استعفا داد و چه کسی جایگزین او خواهد شد؟

نیکلا استورجن وزیر اول اسکاتلند تصمیم خود را اعلام کرد روز چهارشنبه، نه پس از شکست در انتخابات یا یک رسوایی شرم آور، بلکه در لحظه ای که برای او مناسب بود، شغل اصلی کشور را ترک کند.

استورجن گفت تا همین یک روز قبل، فقط 99 درصد مطمئن بود که با این کار رو به رو خواهد شد، اما پذیرفت که اگر این کار را می کرد، فقط چند ماه دیگر می توانست ادامه دهد.

پس چرا او اکنون تصمیم به کناره گیری گرفته است؟ نیکولا استورجن پس از هشت سال کار (و هفت سال دیگر به عنوان معاون اول وزیر قبل از آن)، به سیاست اسکاتلند، حزب خود یا جنبش استقلال طلبی ندارد.

اما زمان آن فرا رسیده بود، او در یک کنفرانس مطبوعاتی با عجله در ادینبورگ به خبرنگاران گفت که بررسی کنند که آیا ادامه کار به عنوان وزیر اول برای او مناسب است یا برای کشور.

او گفت: “اگر این فقط به توانایی من یا انعطاف پذیری من برای عبور از آخرین دوره فشار مربوط می شد، امروز اینجا نمی ایستم، اما اینطور نیست. این تصمیم از یک ارزیابی عمیق تر و بلندمدت ناشی می شود.” .

“تنها راه برای انجام این کار، دادن مطلقاً همه چیز از خودتان است. کشور شایسته هیچ چیز کمتری نیست. اما در حقیقت این کار فقط توسط هر کسی برای مدت طولانی انجام می شود. برای من اکنون خطر طولانی شدن آن وجود دارد.”

استورجن گفت که او هرگز خارج از وظیفه نبوده و “تقریبا هیچ حریم خصوصی” ندارد و توضیح داد که رفتن به پیاده روی یا ملاقات با دوستان برای قهوه “بسیار دشوار” است. او «بی‌رحمی» یک سیاستمدار را توصیف کرد و این که چگونه بر خود و اطرافیانش تأثیر گذاشته است.

نماینده سابق SNP استیون گتینزکه اکنون پروفسور عمل در دانشگاه سنت اندرو اسکاتلند است، به یورونیوز گفت که نیکولا استورجن “میراث بسیار مثبتی” از خود به جای گذاشته است.

“اگر فکر می کنید که او اولین وزیر در برخی از دوره های پر فراز و نشیب سیاست بریتانیا بود. پس از رفراندوم استقلال، اعضای SNP افزایش یافت. او شاهد افزایش حمایت از استقلال به طور قابل توجهی بود، و بیشتر از آن، در مسائل چالش برانگیز بزرگ. در آن روز او یکی از تنها رهبران بریتانیا بود که با هر نوع اعتباری از بحران برگزیت خارج شد.»

گتینز گفت که مدیریت استورجن با بیماری همه گیر کووید، “رهبری را در طول یک فاجعه نشان داد که خانواده ها را در سراسر اسکاتلند و در سراسر جهان تحت تاثیر قرار داد.”

نیکلا استورجن در سخنرانی ناهار چهارشنبه خود تاکید کرد که استعفا چیزی است که او در چند هفته گذشته به طور جدی به آن فکر کرده بود و واکنشی به مشکلات سیاسی کوتاه مدت نبود.

مخالفان در این مورد تردید دارند: استورجن به عنوان تیر برق برای گروه‌های منتقد جنسیتی، از جمله نویسنده هری پاتر، جی کی رولینگ، تبدیل شد.

پس از آن، دعوای جدیدی بر سر یک زن ترنس که قرار بود در زندان زنان زندانی شود آغاز شد – حتی اگر قبل از انتقال به دو زن تجاوز کرده بود.

همچنین تحقیقات پلیسی در مورد کلاهبرداری احتمالی در جمع آوری کمک مالی در SNP، جایی که همسر استورجن، پیتر مورل، مدیر اجرایی حزب است، در حال انجام است.

ناتوانی در ارائه خدمات بهداشتی و درمانی، ارتقاء یک جاده اصلی در هایلندز، یا حتی آوردن یک بطری و طرح بازیافت قوطی، اخیراً دولت او را آزار داده است.

اما این تصمیم او برای تبدیل انتخابات عمومی بعدی بریتانیا به انتخابات بوده است در حقیقت همه پرسی استقلال اسکاتلند رای مردم و حتی اعضای حزب او را که در غیر این صورت از نزدیک با سیاست های او همسو خواهند بود، دچار اختلاف کرده است.

استورجن، عاقلانه تشخیص داده است که موضع شخصی او در مورد مسائل، و اینکه چقدر در اسکاتلند که مردم او را دوست دارند یا از او متنفرند، قطبی است، می تواند مانعی برای درگیر کردن افراد بیشتری در گفتگو درباره استقلال باشد.

استفان گتینز می گوید: «قطب بندی در سیاست نه تنها در اسکاتلند، بلکه در سراسر جهان دموکراتیک یک مشکل است.

“یک نگاه اجمالی به رسانه های اجتماعی به شما نشان می دهد که مسمومیت نسبت به وزیر اول، حتی در روز استعفای او، هنوز وجود دارد. و صرف نظر از اینکه مردم چگونه رای می دهند و احزابی که آنها از آنها حمایت می کنند، همه ما باید نحوه تعامل خود را جدی بگیریم. گفتمان عمومی، حتی با افرادی که نظرات ما را ندارند.”

چه کسی می تواند جایگزین نیکولا استورجن شود؟

زمانی که اولین وزیر قبلی اسکاتلند پس از شکست ناموفق استقلال در سال 2014 از سمت خود کنار رفت، نیکولا استورجن جانشین آشکار آن بود.

اکنون که استورجن از سمت خود کناره گیری می کند، وضعیت متفاوت است، بدون وارث روشنی برای کلیدهای Bute House – معادل اسکاتلندی شماره 10 داونینگ استریت.

پس چه کسی ممکن است اسکاتلند را به سمت همه پرسی استقلال دیگر سوق دهد؟

معاون اول وزیر جان سوینی رهبر قبلی SNP در اوایل دهه 2000 بود و از احترام زیادی در داخل حزب و در پارلمان اسکاتلند در هالیرود برخوردار بود. با این حال، در سن 58 سالگی، اگر وزیر اول شود، ممکن است بیشتر به عنوان یک سرپرست دیده شود و منتظر تغییر نسل باشد.

وزیر دارایی کیت فوربس در حال حاضر در مرخصی زایمان است و در سن 32 سالگی جوانترین وزیر اول اسکاتلند خواهد بود اگر به این سمت برسد. فوربس که به زبان گالیک زبان صحبت می کند، از نظر اجتماعی محافظه کارتر از استورجن در مورد مسائلی مانند ترنس ها و حقوق سقط جنین است.

روزنامه نگار سابق آنگوس رابرتسون وزیر امور خارجه اسکاتلند و تا حد زیادی از متحدان ماهیان خاویاری است. او آلمانی را روان صحبت می کند – مادرش آلمانی است – و به شدت طرفدار اروپاست. او قبلاً نقش رهبر SNP را در وست مینستر بر عهده داشت، بنابراین در صحنه سیاسی ملی حضور زیادی داشت. در حالی که مخالفان سیاسی رابرتسون در SNP از برخی از ایده‌های اقتصادی او انتقاد می‌کنند، آنها با اکراه اعتراف می‌کنند که او گزینه‌ای کاملاً مطمئن برای پست اصلی اسکاتلند است.

همزه یوسف وزیر بهداشت اسکاتلند است و به اندازه کافی جاه طلب است که بخواهد وزیر اول شود. او اولین کسی است که در این سمت با پیشینه مهاجر است – خانواده اش اهل پاکستان هستند – و در حال حاضر اولین اقلیت قومی و منشی کابینه مسلمان است. با این حال، یوسف انتقادهای مستمری را در مورد نحوه عملکردش در خدمات بهداشت ملی در اسکاتلند تحمل کرده است و مخالفان جریان بی پایانی از داستان های منفی برای ضربه زدن به او خواهند داشت، بنابراین احتمالاً او در این مرحله برای اولین وزیر شدن مسئولیت زیادی دارد. .

در مورد سیاستمداران وست مینستر چطور؟

بر اساس قوانین خود SNP، رهبر حزب باید عضو پارلمان اسکاتلند در ادینبورگ باشد و عضو پارلمان وست مینستر نباشد.

بنابراین، هر یک از نمایندگان مستقر در لندن باید ابتدا در اسکاتلند یک کرسی بیابند و قبل از اینکه رهبر حزب شوند، آن را به دست آورند، و این در حال حاضر برای رهبر جدید SNP Westminster حاکم است. استیون فلین — که از زمانی که اخیراً انتخاب شد، در سؤالات نخست وزیر عملکرد قوی داشته است.

همچنین معاون آتشین رهبر وست مینستر حزب را رد می کند مری بلک که همیشه می توان روی یک سخنرانی هیجان انگیز در مجلس حساب کرد. و بیش از حد MP را رد می کند **جوانا گیلاس** که از بسیاری جهات نقطه مقابل نیکولا استورجن است اما در وست مینستر یا هالیرود از حمایت چندانی برخوردار نیست (و دوستان سیاسی زیادی هم ندارد).

نامزدهای اسب تیره – نام هایی برای تماشا

در مورد چند نامزد اسب تیره: Fife MSP جنی گیلروت، معلم سابق دبیرستان، کارنامه حمل و نقل را در دولت دارد.

او مطمئناً جاه طلبی و شایستگی این را دارد که اولین وزیر اسکاتلند باشد (و با رهبر سابق حزب کارگر اسکاتلند ازدواج کرده است، بنابراین احتمالاً می داند که چگونه مصالحه سیاسی کند!) بنابراین این موضوع که آیا او بخواهد یا نه مهم است. کلاهش را در رینگ بینداز

در ضمن وزیر اروپا نیل گری توسط سپاه کنسولی در اسکاتلند که او را به عنوان یک جفت دست مطمئن و یک اپراتور ماهر می بینند بسیار مورد علاقه است.

زمان‌بندی و دسیسه‌های سیاسی ممکن است در حال حاضر برای گیلروت یا گری کارساز نباشند، و هر دوی آن‌ها برای بدست آوردن یک پیروزی، غریبه‌ای هستند – اما در سیاست هرگز نمی‌توان نامزد یک اسب تیره را حساب کرد.