به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
احتمالاً میتوان انتظار داشت که یک تیم انگلیسی با مربیگری کیوی باید برای سری آزمایشی که روز پنجشنبه در نیوزلند در جریان است، با برخورد به چند کیسهی تکل آماده شود.
راگبی در این قسمتها از خون جاری میشود و در یک مرحله برندون مککولوم نزدیک بود خودش سهم خود را در این ورزش بیافزاید. بهعنوان راهنمای روحی برای دگرگونی توپ سفید انگلیس، و اکنون معمار مستقیمتر تولد دوباره تیم آزمون، نمونهای از آنچه ممکن بود بوده باشد است.
او از یک خانواده کارگری در دوندین، پسر استوارت مک کالوم، بازیکن کریکت اوتاگو، به وضوح یک بازیکن راگبی با قول بود. مک کالوم که یک کاپیتان پرشور اولین دوره پانزدهم در دبیرستان کینگز بود، حتی پیش از دن کارتر در نیمه اول برای مدرسه متوسطه جزیره جنوبی در سن 18 سالگی انتخاب شد.
مک کالوم اخیراً گفت: «این بدان معنا نیست که من بهتر از او بودم. “این فقط به این معنی است که انتخاب کنندگان کاملاً دلخراش بودند. اما همچنان یک داستان عالی است. روز پیش در هواپیما کنار دی سی نشستم اما آن را مطرح نکردم – چون او می داند.
دو سال بعد، حتی زمانی که مک کالوم بخشی از آکادمی کریکت نیوزلند بود و در آستانه فراخوان ملی بود، رویای راگبی همچنان دنبال می شد. این تا زمانی بود که سر ریچارد هدلی، مدیر انتخاب، یک روز عصر با راگبی جنوبی تمرین میکرد و با او تماس گرفت.
مک کالوم پس از اینکه به او گفته شد در صورت ادامه دادن شانس او برای یک قرارداد ملی به خطر می افتد، به یاد می آورد: “بله، او کمی بدخلق بود، اما من توانستم کمی او را آرام کنم.” داستان از این قرار است که هدلی حتی با دوستان مک کالوم تماس گرفت و به آنها دستور داد که هیچ چکمه ای به او قرض ندهند.
مک کالوم به عنوان سرمربی انگلیس تاکید کرده است که بازیکنان باید لذت ورزش کردن را در بزرگ شدن دوباره کشف کنند. از این رو وقتی تعداد انگشت شماری از آنها این هفته وسایل راگبی را در سالن بدنسازی در کوه ماونگانوی – مکانی که توسط تیم های All Blacks Sevens نیز استفاده می شود – دیدند، نتوانستند خود را حفظ کنند.
و خود جوانتر مک کالوم؟ تصویری که توسط مربی و مربی سابق او در کینگز، داریل پترسون، ترسیم شده است، تعداد کمی از رشتهها را میبیند که هم از طریق مککالوم بازیکن کریکت و هم اکنون مردی که با بن استوکس لحن را برای انگلیس تنظیم میکند، دیده میشود.
پترسون میگوید: «او باور به خود باورنکردنی داشت. به عنوان یک بازیکن راگبی، قدرت بزرگ او به عنوان یک بازیکن پنج هشتم دفاعی بود و او بازیکنان بسیار بزرگتری را از پای در میآورد.
و او ریسک می کرد، زیرا اعتماد به نفس زیادی داشت. بیشتر روزها می آمدند، بعضی روزها نمی آمدند، اما خوب بود. و اکنون با نحوه بازی او در تیم کریکت انگلیس می توانید این را ببینید.
به یاد دارم که او به من گفت که میخواهد بهترین بازیکن زمین شود، اما هرگز مغرور نبود و این را به هیچ کس دیگری نمیگفت. او تماماً در مورد همسرانش بود – شما مرد وفادارتر نخواهید داشت.
او به عنوان کاپیتان تیم راگبی ما، تمام اتاق رختکن را به او نگاه می کرد، زیرا او فقط به آنها می گفت که چقدر خوب هستند. او هرگز از کسی که شکست خورده بود انتقاد نمی کرد اگر با نگرش مثبت بازی کند. این یک کلیشه است، اما آنها او را از بالای سنگر دنبال می کردند.»
و کریکت باز؟ پترسون میگوید: «او یک بازی برای تیم سومی که من مربیگری میکردم، در سن 13 یا 14 سالگی انجام داد، و ساختمان همسایه را با ششها در راه رسیدن به یک قرن، پر کرد. او بلافاصله به اولین یازده نفر رفت تا با پسران بزرگتر بازی کند.
او یک باتباز دروازهبان بود، به سختی قدش از کندهها بلندتر بود و در مقابل برخی از بولبازان بسیار سریع ایستادگی میکرد. آن ضربه اسکوپی که بعداً با آن مترادف شد، در آن زمان با آن در تورها بازی می کرد. یادم میآید که توپ فقط سرش را از دست میداد، اما او از راه دور با آن هشیاری نمیکرد.»
مک کالوم در سال 2014، درست یک هفته قبل از اینکه اولین نیوزلندی باشد که در آزمون قرن سه گانه نمره می دهد، به طور علنی از پترسون به خاطر راهنمایی او به عنوان بخشی از یک کمپین ملی برای ارتقای معلمان کشور تشکر کرد.
این امر فراتر از ورزش و آکادمیک نیز بود، مک کالوم در برخی مواقع کمی ناراحت بود و حتی یک بار پس از سازماندهی مهمانی های مفصل برای دوستانش به حالت تعلیق درآمد.
پترسون میگوید: «بله، او سخت بازی میکرد و به سختی مهمانی میکرد. او تصمیماتی در مورد رفاه خود داشت – اگر قرار بود مسیر حرفه ای ورزشی را ادامه دهد، کمی یک دوراهی بود. می دانم که او هنوز آبجو و مهمانی دوست دارد… اما امیدوارم توصیه خوبی به او کرده باشم.»
آیا پترسون از استخدام مک کالوم در انگلیس شگفت زده شد؟ بله، چون او یک کیوی مغرور است. اما مطمئناً از تأثیر او تعجب نمی کنم و با بن استوکس او متحدی برای تفکر و بینش خود دارد. آنها به خوبی می توانند این نگرش را داشته باشند و 100 نفر بیرون بیایند – اما این موضوع برندون را تغییر نخواهد داد.
و اگر راگبی پیروز شده بود تا کجا می توانست پیش برود؟ من نمیدانم که آیا او یک سیاهپوست میشد یا نه، اما احتمالاً برای اوتاگو بازی میکرد.
“بنابراین، او پس از ترک مدرسه دچار یک دوراهی جدی شد. این تا زمانی بود که هدلی به او گفت اگر یک شنبه کفشهایش را ببندد، میتواند قرارداد کریکت خود را برای خداحافظی تکان دهد.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.