پاریس بر افزایش مالیات خانه دوم برای مقابله با فرار جمعیت فشار می آورد | فرانسه

مقامات پاریس پیشنهاد کرده اند با فشار برای مالیات های بیشتر بر صاحبان خانه های دوم و معرفی مسکن اجتماعی مقرون به صرفه تر برای خانواده های کارگر و طبقه متوسط، با فرار جمعیت از پایتخت فرانسه مبارزه کنند.

بر اساس آمارهای رسمی، جمعیت شهر در دهه گذشته بیش از 123000 نفر کاهش یافته است و بسیاری از آنها به دنبال مسکن ارزان‌تر و فضای سبز را ترک کرده‌اند. آژانس آمار فرانسه، Insee، می‌گوید پاریس سالانه حدود 12400 نفر را از دست می‌دهد و جمعیت شهر – که اکنون حدود 2.1 میلیون نفر است – به پایین‌ترین حد خود در 20 سال اخیر رسیده است.

همه‌گیری کووید و قرنطینه به عنوان یک عامل در نظر گرفته می‌شوند، اما هزینه مسکن یک انگیزه کلیدی است: میانگین هر متر مربع حدود 10000 یورو است. بسیاری از کسانی که پایتخت را ترک کرده‌اند، به منطقه ایل دوفرانس – که شامل پاریس می‌شود – نقل مکان کرده‌اند که جمعیت آن 12.4 میلیون نفر است و دارایی و اجاره آن مقرون به صرفه‌تر است.

Insee گزارش داد: “انگیزه خروج از پایتخت به ویژه به دلیل هزینه بالای مسکن، کاهش عرضه مسکن بزرگ برای خانواده و جستجوی یک محیط زندگی متفاوت است.”

همزمان با جذب متخصصان جوان در قالب شخصیت اصلی کمدی رمانتیک نتفلیکس، امیلی در پاریس، پایتخت، یکی از پرجمعیت ترین پایتخت های جهان، به نادیده گرفتن جمعیت خود متهم شده است.

معاون شهردار، امانوئل گرگوار، با فضای محدود برای ساخت خانه‌های جدید، می‌گوید تنها راه مقامات شهری و دولت برای اتخاذ اقدامات پیشگیرانه عبارتند از: خرید ساختمان‌ها و مجبور کردن صاحبان دفاتر بزرگ به اختصاص فضایی برای اجاره کنترل شده مسکن عمومی. ; کنترل شدید در اجاره تعطیلات؛ و افزایش مالیات بر خانه های تعطیلات – اقدامی که تاکنون تمایلی به ارائه آن نداشته است.

پاریس در حال حاضر صاحبان Airbnb را ملزم به ثبت ملک خود می کند و تعداد شب هایی را که می توانند به گردشگران اجاره کنند محدود می کند. «افرادی که از املاک برای گردشگری و خانه های دوم استفاده می کنند، فشار بر مسکن موجود را تشدید می کنند. ما آپارتمان هایی را که به اجاره توریست اختصاص داده شده اند نمی خواهیم. ما درک می کنیم که این می تواند یک درآمد مکمل برای مردم باشد، اما نقش اصلی یک آپارتمان باید به عنوان مسکن برای مردم محلی باشد.

پاریس از گردشگران استقبال می‌کند، اما ما ترجیح می‌دهیم وقتی بازدیدکنندگان به اینجا می‌آیند، در هتل‌ها بمانند نه آپارتمان‌ها. ما از دولت می خواهیم قوانین سخت تری را وضع کند. منفور است که از خرید ملک در پاریس توسط خارجی ها جلوگیری شود. چیزی که ما می خواهیم پاریس پر از مردمی است که در پاریس زندگی می کنند و مالیات راهی برای انجام این کار و معطل کردن سرمایه گذاران است.

ما باید افرادی را که می‌گویند، «امیلی را در پاریس تماشا کرده‌ام، در آنجا پید آتره می‌خرم» را با مالیات اضافی برای اقامت ثانویه ۶۰ درصد منصرف کنیم. امیلی در پاریس برای تحریک گردشگری در پاریس عالی است، اما ما می خواهیم افرادی که در اینجا به عنوان ساکنان دائمی زندگی کنند. اگر بخواهند از آنجا بازدید کنند، می توانند با دوستان یا در هتل ها اقامت کنند.»

در انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته، آن هیدالگو، شهردار پاریس، دولت را به ضربه زدن به طبقات متوسط ​​با لغو قانون متهم کرد. مالیات مسکنمالیات شورای محلی، تنها وسیله ای بود که مقامات محلی برای جمع آوری پول داشتند. صاحبان خانه های دوم همچنان ملزم به پرداخت این مالیات هستند و گرگوار می گوید که شهرداری از دولت می خواهد که 60 درصد افزایش بیشتری را بر مالیات دیگری که توسط صاحبان املاک پرداخت می شود اعمال کند.

در نوامبر، شهرداری که قصد دارد تا سال 2035 40 درصد مسکن عمومی داشته باشد، طرحی را ارائه کرد – که انتظار می‌رود در ماه آوریل تصویب شود – برای تطبیق ساختمان‌های موجود برای تولید هزاران مسکن ارزان قیمت و اجاره کم با تغییر دفاتر، گاراژها، هتل‌ها و ابداع. مسکن اجتماعی در پروژه های ساخت و ساز جدید یا بازسازی های اساسی.

علیرغم بدهی هنگفت شهر به مبلغ 8 میلیارد یورو (در مقایسه با 1 میلیارد یورو در سال 2001) او می گوید که این پول پیدا خواهد شد زیرا اجازه دادن به نیروهای بازار برای کنترل در دسترس بودن املاک در پایتخت، شهر را «ویران می کند» و آن را پر از وجود خواهد کرد. دفاتر، خانه های تعطیلات و افراد بسیار ثروتمند.

گرگوار گفت: «ما شهری می‌خواهیم که در آن کسانی که خیابان‌ها را جارو می‌کنند و کسانی که از مردم، پرستاران و کمک‌های خانه مراقبت می‌کنند، بتوانند در آنجا زندگی کنند.

ایان بروسات، مسئول مسکن در شهرداری، گفت که مصمم است با سفته بازی املاک مقابله کند. او به لوموند گفت: «ما می‌خواهیم تا حد امکان از مردم پاریس در برابر گمانه‌زنی‌های املاک محافظت کنیم. و برای اطمینان از اینکه کسانی که در پاریس کار می‌کنند می‌توانند در آنجا زندگی کنند، زیرا شهر هر ساله ساکنانش را از دست می‌دهد، زیرا آنها دیگر توانایی مالی برای اقامت ندارند.»

نلی گارنیه، یکی از اعضای مخالف پارلمان پاریس، به BFMTV گفت که شهرداری در مورد مشکلات واقعی «انکار» است.

من با پاریسی‌ها صحبت می‌کنم و آنها منزجر می‌شوند… پاریس همیشه جایی بود که می‌خواستید به آن بیایید تا بتوانید رویاهایتان را زندگی کنید، حالا این یک شهر سردرگم است. ما با آن هیدالگو و سبز او عصبانی هستیم [coalition] متحدان آن را به شهری تبدیل می کنند که مردم می خواهند فرار کنند. آنها زندگی در پاریس را تحقیر کرده اند.»

گرگوار می‌گوید که کاهش جمعیت نباید «به‌عنوان چیز خوب یا بد» تلقی شود و دلایل آن نیاز به بررسی دارند. جمعیت ایده آل حدود 2.1 میلیون نفر است. “این یک وضعیت پیچیده است و عوامل زیادی وجود دارد که باید آنها را درک کنیم تا بدانیم چگونه می توانیم واکنش نشان دهیم و آنچه در حال رخ دادن است را اصلاح کنیم. این اشتباه است که بگوییم مردم می روند زیرا پاریس زشت و کثیف است.