آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار پزشکی پایگاه خبری آبان نیوز ،
آگوستا، مین — بسیاری از مینرها، فرماندار دموکرات جنت میلز را به عنوان یک رهبر سطح بالا، یک سیاستمدار عملگرا یا حتی یک دادستان سرسخت سابق می شناسند. اما جنبه دیگری برای فرماندار وجود دارد – او یک شاعر است.
میلز به نقل از جان اف کندی در مراسم تحلیف خود در ماه گذشته گفت: «اگر سیاستمداران بیشتری شعر می‌دانستند و شاعران بیشتری سیاست را می‌شناختند، من متقاعد شده‌ام که جهان جای بهتری برای زندگی می‌شد.
شاعر درونی او پس از انصراف از کالج کولبی و رفتن به سانفرانسیسکو برای تابستان عشق پیش از بازگشت به کالج و بعداً تحصیل در دانشکده حقوق دانشگاه مین ظهور کرد.
میلز که روز سه شنبه در جلسه مشترک مجلس قانونگذاری برای بحث در مورد اهداف خود برای دور دوم ریاست جمهوری خود سخنرانی می کند، گفت در سال 1967 در سانفرانسیسکو بود که شروع به سرودن شعر در ذهن خود برای مقابله با مشقت بار یک روزه تایپ فرم ها در یک شرکت بیمه کرد. برای پرداخت قبوض
دهه‌ها بعد، میلز که پشت میزش در کاخ ایالتی نشسته بود، گفت که همچنان متقاعد شده است که شعر و هنر برای گردآوری و درک جهان ضروری هستند.
میلز گفت: «من فکر می‌کنم که ما به‌عنوان سیاست‌گذاران عمومی و صاحب منصبان دولتی وظیفه داریم تا عقل خود را تا جایی که می‌توانیم گسترش دهیم.» “شعر و خواندن راهی برای یادگیری جهان و باز کردن چشم و گوش ما به روی آنچه دیگران تجربه می کنند.”
دو تا از شعرهای اولیه او در سال 1975 در «قانون تعادل: کتاب شعر ده زن مین» که توسط اگنس بوشل از پورتلند گردآوری شده بود، منتشر شد، او از اینکه ناشران مرد به شعر زنان اشاره کوتاهی می‌کردند، ناامید بود.
بوشل گفت که سخنان میلز که در آن زمان دانشجوی حقوق بود، از دیگر شاعران متمایز بود. یکی از شعرهای او با عنوان «او در آب‌های فلزی نگاه میکند» درباره برنامه صبحانه غم‌انگیز مردی بود و دیگری درباره درون‌نگری و کنایه، «این مرگ‌بار غم‌انگیز» بود.
«فرهنگ نمرده است. ما فرمانداری داریم که شاعر است. چقدر عالی است؟» بوشل گفت که از آن زمان «تعادل قانون 2: گلچینی از شعرهای پنجاه زن مین» را منتشر کرده است.
میلز، که پدرش در سن 5 سالگی به او ژورنال داد و مادرش معلم زبان انگلیسی بود، از تبدیل یادداشت‌های مجله به شعر درباره موضوعاتی از تولد نوه‌اش تا نقاشی جغد برفی توسط جیمی وایت لذت می‌برد.
زمانی که شوهر سه دهه‌اش، استنلی کوکلینسکی، درگذشت، میلز خاطرات خود را از او در شعری ثبت کرد، و درختان بلند را به یاد آورد و نوشت: «به دنبال رودخانه / به دنبال مسیری دیگر».
به عنوان فرماندار، میلز در کمیته ای خدمت می کرد که جولیا بووسما، شاعر فعلی ایالت، برنده جایزه را انتخاب کرد. و شعر را به افتتاحیه بازگرداند. ماه گذشته، در دومین تحلیف او نه یک، بلکه دو شاعر – بووسما و ریچارد بلانکو، شاعر تحلیف رئیس جمهور سابق باراک اوباما، حضور داشتند.
بلانکو شعری را خواند که سروده بود، اما نه قبل از ستایش از میلز به‌عنوان «شاعری شگفت‌انگیز برای خودش».
وسلی مک‌نیر، استاد بازنشسته دانشگاه مین در فارمینگتون، از حضور میلز در جلسات شعرخوانی در زادگاهش یاد کرد و گفت که نثر او را رهبر بهتری میکند.
او درباره شعر گفت: «زیبایی آن از حقایقی است که می گوید. “شما نمی توانید بدون درک جهان و مردم آن و داشتن دلسوزی نسبت به آنها شاعر باشید.”
میلز، ۷۵ ساله، گفت که شعر سیاسی نمی‌نویسد، اما شعر برای تولد نوه‌اش با بیتی درباره سیاستمداران مردی شروع شد که «در تلویزیون فریاد می‌زنند».
شعری که در اتاق انتظار بیمارستان و در حالی که تلویزیون بلند می‌پرید، سروده شد، به سرعت به سمت امیدواری و خوش‌بینی در اطراف نوه‌اش تغییر کرد.
او نوشت: «چشم ها و گوش ها / آماده دانستن / هر چیزی که جدید است / هر چیزی که هست. «مغزی آماده / برای یادگیری، / قلبی آماده / برای دوست داشتن. / این خدای توست / دل خودت را گرم می کند / این خدای توست / دستت را می گیرد / آنقدر محکم / هرگز نمی گذارد / برو.
___
دیوید شارپ را در توییتر @David_Sharp_AP دنبال کنید
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت خبری آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
