“این فقط ارزشش را ندارد”: چرا کار تمام وقت دیگر در بریتانیا پولی ندارد | کار و مشاغل

تیبه گفته موسسه مطالعات مالی (IFS) قوانین مزایا بیشتر باعث افزایش اشتغال در بریتانیا شده است، اما همچنین کارگران را در مشاغل بن بست به دام انداخته و انگیزه های آنها را برای رفتن از کار نیمه وقت به کار تمام وقت ضعیف کرده است.

از آنجایی که انتظار می‌رود بریتانیا تنها کشور صنعتی بزرگی باشد که شاهد کاهش اقتصاد خود در سال جاری است، در میان افزایش نرخ‌های بهره و مالیات‌های بالاتر، دولت دیوانه‌وار در تلاش است تا راه‌هایی برای تقویت رشد اقتصادی بیابد.

با وجود صدراعظم، جرمی هانت، که تحقیقی را در مورد اینکه چرا صدها هزار نفر اخیراً نیروی کار را ترک کرده‌اند، و خزانه‌داری مشتاق به جذب افراد بیشتری به کار تمام وقت است، این سوال که چرا افراد بیشتری ساعات کاری خود را افزایش نمی‌دهند. در بحبوحه کمبود مداوم کارگر، بار دیگر در مرکز صحنه قرار گرفت.

آخرین آمار رسمی از سوی اداره ملی آمار (ONS) نشان می دهد که بیش از 8 میلیون نفر – یک چهارم نیروی کار بریتانیا – در حال حاضر در کار نیمه وقت هستند.

مدیران بانفوذ محافظه‌کار محافظه‌کاران بر صدراعظم فشار می‌آورند تا مجموعه‌ای از اقدامات را برای کمک به مقرون‌به‌صرفه‌تر کردن مراقبت از کودکان ارائه کند تا والدین بتوانند به کار خود بازگردند.

در یک سخنرانی اصلی در بلومبرگ ماه گذشته، هانت از بازنشستگان پیش از موعد و کسانی که در تلاش برای یافتن شغل جدید هستند خواست دوباره به نیروی کار بپیوندند. او گفت: «ما به شما نیاز داریم و شرایط لازم را بررسی خواهیم کرد تا ارزش این کار را داشته باشید.

اما اکنون بیش از یک دهه است که به دلیل طیف وسیعی از سیاست‌های محافظه‌کار، خانواده‌هایی که به‌طور تمام وقت در طیف درآمدی کار می‌کنند، درآمد کمتری نسبت به زمانی که به صورت پاره‌وقت کار می‌کنند، پیدا کرده‌اند.

ویلیام، 58 ساله، یک پدر مجرد اهل بدفوردشایر، یکی از چندین نفری است که به آبان نیوز گفته است که دوست دارند بیشتر کار کنند، اما به دلیل کاهش ساعات کاری، وضعیت مالی بهتری دارند.

او 11 ساعت در هفته به عنوان یک مراقب اجتماعی کار می کند و از مراجعین مسن در خانه های خود بازدید می کند.

من ساعات کاری خود را کاهش داده ام زیرا اعتبار جهانی دریافت می کنم. اگر بیش از چند ساعت کار کنم یا ماهیانه بیش از 334 پوند درآمد داشته باشم، جایزه من کاهش می یابد. این بدان معناست که من برای برخی از ساعات کار به صورت واقعی دستمزد دریافت نمی کنم.

شغل من مستلزم این است که از ماشینم استفاده کنم و با وجود اینکه کمک هزینه مسافت پیموده شده دریافت می کنم، این به دستمزد من اضافه می شود و دوباره جایزه UC من کاهش می یابد، بنابراین در واقع پولی را که برای سوخت گذاشته ام دریافت نمی کنم.

ویلیام محاسبه کرده است که باید ساعت کاری خود را تقریباً سه برابر کند و به 32 ساعت در هفته برساند تا 100 پوند در ماه بهتر شود. “باور کنید، من دوست دارم ساعت های بیشتری کار کنم، اما ارزشش را ندارد.”

او انتظار دارد که با اجرایی شدن قوانین جدید که برخی از مدعیان اعتبار جهانی را ملزم می کند ساعات بیشتری کار کنند، باید کار مراقبت را رها کند و شغل دیگری پیدا کند.

«اگر این من را تحت تأثیر قرار دهد، مجبور می شوم حرفه مراقبت را ترک کنم و به جای آن در یک مغازه یا کارخانه کار کنم، بدون هزینه سوخت. این چیزهایی است که افراد را از ماندن در بخش مراقبت و سایر زمینه های کاری باز می دارد.

کیت میچل، 39 ساله، مادر دو فرزند اهل گیلفورد، که قبلاً در یک مشاور خصوصی حقوق سالانه 40000 پوندی دریافت می کرد، گفت که مراقبت از کودکان غیرقابل مقرون به صرفه و همچنین هزینه های رفت و آمد به لندن باعث شد تا ساعات کاری خود را کاهش دهد.

میچل اکنون 25 ساعت از راه دور کار می کند و ماهانه 1100 پوند درآمد دارد. او حدود 700 پوند در ماه هزینه مهد کودک را پرداخت می کند که برای یک مکان تمام وقت به 1595 پوند افزایش می یابد که شامل 15 ساعت رایگان مراقبت از کودکان با بودجه دولتی در هفته می شود.

به همراه هزینه های باشگاه بعد از مدرسه و حدود 400 پوند هزینه ایاب و ذهاب باید برای رفتن به سر کار بیشتر از درآمد تمام وقتم در یک دفتر لندن هزینه کنم. اصلا کار نمیکنه

من در حال حاضر حدود 350 پوند در ماه سود می کنم. من دوست دارم بیشتر کار کنم، تا به شغلی که یک دهه برای ساخت آن گذراندم برگردم. من هر نوع جاه طلبی را متوقف کرده ام، فقط انگیزه ای برای تلاش و کسب درآمد بیشتر وجود ندارد.

تعدادی از زوج‌های با درآمد متوسط ​​و بالاتر به آبان نیوز گفتند که هزینه‌های تنبیهی مراقبت از کودکان و مالیات بر درآمد به این معنی است که کار پاره وقت و ایجاد درآمد از طریق مالکیت دارایی از نظر مالی بیشتر از استخدام تمام وقت سودآور است.

زن و شوهری از چشایر، معلم مدرسه ابتدایی و مهندس، گفتند که هر دو ساعات کاری خود را کاهش داده اند تا حدود 2000 پوند ماهیانه در هزینه های مراقبت از کودکان صرفه جویی کنند که نتیجه آن شرایط مالی تقریباً مشابه زمانی است که تمام وقت کار می کردند.

یکی از آنها گفت: “من نمی توانم ببینم که ما هرگز به کار تمام وقت برگردیم، زیرا تعادل بهتر بین کار و زندگی ما قیمتی ندارد، بنابراین من نگران سهم بازنشستگی خود هستم.” من برای مقابله با کاهش دستمزد، مال خود را افزایش داده‌ام و به دنبال دریافت ملک اجاره‌ای برای جبران تفاوت هستیم.»

بین ژوئیه 2021 و ژوئیه 2022، میانگین قیمت خانه در بریتانیا 39000 پوند افزایش یافته است، به این معنی که بسیاری از صاحبان خانه‌ها با خانه خود درآمد بیشتری نسبت به شغل خود داشته‌اند، زیرا میانگین حقوق فعلی برای کارمندان تمام وقت انگلستان تا نوامبر 2022، 33،000 پوند است. با توجه به ONS.

مک کنزی، خلبان ایزی جت، پدر سه فرزند، برنامه های مشابهی دارد: او به زودی قرارداد تمام وقت خود را با یک قرارداد پاره وقت معاوضه می کند و املاک و مستغلات را در کنار هم می چرخاند.

من یک کاپیتان هستم و تنها دلیلی که هنوز به صورت تمام وقت کار می کنم این است که صندوق بازنشستگی من به دلیل زمان در خارج از کشور کوچک است. من در حال حاضر حداکثر 40000 پوند به حقوق بازنشستگی خود کمک می کنم، اما در چند سال آینده کاملاً نیمه وقت خواهم رفت، مانند تعداد قابل توجهی از همکارانم، تا از پرداخت نرخ مؤثر مالیات 62٪ اجتناب کنم. [including 2% national insurance, on income between £100,000 and £125,140 due to the loss of the personal tax-free allowance].

ارزش این را ندارد که هر روز ساعت 3 صبح از خواب بیدار شوم تا در شغلی که برای آن آموزش دیده ام کار کنم: همان حقوقی را که الان دارم – 5000 پوند در ماه – با پاره وقت رفتن و کاهش حقوقم را خواهم داشت. سهم بازنشستگی

این دولت به ما 12 سال کشش مالی و حباب قیمت دارایی داده است و مردم دیگر نمی بینند که کار به درد می خورد. این ترقه است.»