ران دیسانتیس اسکات واکر نیست

روشی که آقای DeSantis به این قدرت دست یافت نیز نسبتاً چشمگیر است. برخلاف سه نفر از شش نامزد، او بستگان مستقیم رئیس جمهور سابق نیست. او مانند آقای جولیانی پس از حملات 11 سپتامبر یک قهرمان ملی غیر حزبی نبود. دو نامزد باقی مانده که از نام خانوادگی یا رویدادهای استثنایی بهره ای نبردند – آقایان ریگان و آقای اوباما – مسلماً دو شخصیت سیاسی تأثیرگذار در نیم قرن اخیر هستند.

نیازی به حدس و گمان نیست که آیا آقای دیسانتیس ریگان «بعدی» است یا اوباما. حتی آقای اوباما و آقای ریگان در این مرحله به وضوح اوباما یا ریگان نبودند. و آقای ریگان و آقای اوباما با آقای دیسانتیس به همان اندازه تفاوت دارند که ظاهراً شبیه آقای واکر است، زیرا هم آقای اوباما و هم آقای ریگان با فرماندهی صحنه ملی در سخنرانی های معروف در حزبشان به شهرت رسیدند. کنوانسیون های 1964 و 2004.

اما حتی اگر آقای دیسانتیس یک سخنور مشهور نباشد، ممکن است این تصور اشتباه باشد که محبوبیت او چیزی بیش از مجموع سرمایه سیاسی به دست آمده از اقدامات سیاسی او نیست. ساده ترین توضیح برای محبوبیت غیرمعمول او این است که جمهوری خواهان نه تنها کاری که او انجام داده را دوست داشته اند، بلکه از آنچه در مورد خود آقای دیسانتیس دیده و شنیده اند نیز خوششان آمده است. ممکن است کاریزمای او چیزی نباشد که آنها را جذب کرد، اما جمهوری خواهان احتمالاً در توهم نیستند که او به اندازه آقای ریگان یا اوباما کاریزماتیک است. در این مرحله جمهوری خواهان چیزهای زیادی دیده و شنیده اند. به هر حال خیلی ها از او حمایت می کنند.

به هر حال، اکثر نامزدهای مدرن ریاست جمهوری – جو بایدن، خانم کلینتون، جورج دبلیو بوش، باب دول، جان مک کین، جان کری، میت رامنی، ال گور، به عنوان نام هشت نفر اخیر – دقیقاً استعدادهای سیاسی فوق ستاره ای نبودند که با افزایش چشمگیر متمایز شوند. سخنوری، کاریزمای ساخته شده برای تلویزیون، کف زدن در رسانه های اجتماعی یا اجرای مناظره غالب. چیزی که آنها داشتند پایگاه عمیقی از حمایت توده ای و نخبگان بود. با محرومیت از این مزیت، دلیلی وجود ندارد که فکر کنیم آنها بهتر از کسانی که بدون آن بودند، مانند آقای واکر یا خانم هریس، عمل می کردند.

آیا اگر آقای بایدن با حمایت کمی که آقای واکر در سال 2016 داشت وارد کارزار انتخاباتی 2020 می شد، این نامزدی را کسب می کرد؟ محتمل نیست در واقع، ما می دانیم که او در دو رقابت قبلی برای ریاست جمهوری که بدون برکت چنین حمایتی آغاز شد و زمانی که او یک مبارز پرانرژی تر بود، شکست خورد.

آقای دیسانتیس احتمالاً برای زنده ماندن در برابر آقای ترامپ که برای تلویزیون ساخته شده است، باید یک مبارز و مناظره نسبتاً قوی باشد. اما باری که بر دوش او بود با این وجود کمی کمتر از آنچه برای آقای واکر بود، خواهد بود. او کار سخت را قبلا انجام داده است.