147 برش تیغ: اثر هنری خونین به نشانه مرگ بومیان در بازداشت برنده جایزه بلیک استرالیا شد | هنر

به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،

هنرمند Wiradjuri SJ Norman برنده جایزه بلیک در سال 2022 برای یک اثر هنری شده است که در آن 147 زخم در پشت خود دیده است که نشان دهنده تعداد کشته شدگان بومی در بازداشت پلیس در طول دهه گذشته در استرالیا است.

نورمن روز شنبه برنده جایزه 35000 دلاری در مرکز هنری کاسولا پاورهاوس سیدنی، برای قطعه اجرایی و دوگانه عکاسی خود با عنوان Cicatrix (همه آنچه که گرفته شد، همه چیز باقی مانده) اعلام شد.

این هنرمند 147 برش با تیغ در 147 دقیقه به عنوان بخشی از اجرای سال 2019 به سفارش پرفورمنس اسپیس نیویورک دریافت کرد. به گفته این هنرمند، زخم های حاصل نیز بخشی از این اثر هنری است.

جایزه بلیک هر دو سال یکبار برای هنری که دین، معنویت و ایمان را بررسی می کند، اعطا می شود.

اثر عکاسی SJ Norman Cicatrix (همه آنچه که گرفته شد، همه آنچه باقی می ماند)
اثر عکاسی SJ Norman Cicatrix (همه آنچه که گرفته شد، همه چیز باقی مانده است). عکس: ریکاردو مارتینز روآ
اثر عکاسی SJ Norman Cicatrix (همه آنچه که گرفته شد، همه آنچه باقی می ماند)
اثر عکاسی SJ Norman Cicatrix (همه آنچه که گرفته شد، همه چیز باقی مانده است). عکس: ریکاردو مارتینز روآ

نورمن، هنرمند بین رشته ای غیر دودویی، گفت که تعاریف دین و معنویت ذاتاً استعماری و مشکل ساز هستند. او گفت که عمل زخم شدن بدن را می‌توان به شکل‌های مختلفی به عنوان یک عمل مذهبی، تمرین فرهنگی، تمرین معنوی، یک عمل دانشی، یک عمل سیاسی یا همه موارد فوق توصیف کرد.

«برای بسیاری از مردم بومی در این قاره که هنوز اسکریفیکیشن را تمرین می‌کنند، این تمایز است [between spirituality and religion] کاملا واضح است نورمن به آبان نیوز استرالیا گفت: برای من، به‌عنوان یک کوری جنوب شرقی، این اثر نشان‌دهنده یک ژست بسیار شخصی و ارجاع‌کننده به رویه‌ای است که سرکوب شده است، و استعمار من را از آن محروم کرده است.

او گفت: “این یک اثر هنری بدن است که از نقطه تنش بین کانن غربی اجرا، که من ساکن آن هستم و تحت تاثیر آن هستم، و بومی بودن من ایجاد شده است.”

من در این کار از افراد استناد نمی‌کردم، بلکه از یک عدد استناد می‌کردم، تکه‌ای از داده‌های سرد سخت، که در بدن من حک شده است و به وزن داده‌های سخت روی بدن اشاره می‌کند.

داوران جایزه گفتند سیکاتریکس به اتفاق آرا به عنوان برنده انتخاب شد.

در بیانیه آنها آمده است: “این موضوعی از اهمیت ملی است و داوران پیش بینی می کنند که این جایزه توجه جدید و مشارکت مداوم مردم را با این موضوع جلب کند.”

داوران همچنین تحت تأثیر روش‌هایی قرار گرفتند که هنرمند ایده‌های اسکریفیکاسیون و زبان‌های تشریفاتی مردم بومی را در اثر کشف می‌کند. سیکاتریکس، و عملکرد هنرمند، با مضامین این جایزه طنین انداز می شود، اما همچنین این پتانسیل را دارد که چگونگی تعامل مخاطبان معاصر با موضوعات معنویت، اعتقاد و مذهب را در بافت معاصر استرالیا گسترش دهد.

نورمن گفت که او شخصاً تحت تأثیر تحمیل مسیحیت استعماری قرار گرفته است، زیرا آسیب های روحی مادرش را از آزار راهبه های کاتولیک به ارث برده است.

چه احساسی نسبت به دریافت جایزه ای دارم که هنرمندانی را که از لحاظ تاریخی مذاهب تمدن غرب را به تصویر می کشند، به رسمیت شناخته است؟ به عنوان یک غریبه بومی، ترنسجندر، عجیب و غریب، بت پرست؟ من نسبت به آن احساس خوبی دارم.»

من واقعاً آماده هستم که در مورد شمایل نگاری مذهبی، تاریخ دینی و عمل دینی، به ویژه هنگامی که صحبت از تقاطع قدرت اجتماعی و ایمان به میان می آید، با مشکل روبرو شوم.»

سیکاتریکس ادامه‌ی چیزی است که نورمن به عنوان کاوش در «محل‌های ناپایدار امر اجتماعی و جسمانی» توصیف می‌کند و از بدن خود به عنوان رسانه اصلی استفاده می‌کند.

کارهای قبلی او عبارتند از Take This، For It Is My Body، که در آن بینندگان به یک چای سنتی بعد از ظهر از اسکون های ساخته شده از خمیر با خون هنرمند به عنوان یک ماده دعوت می شوند. دیگری، Corpus Nullius، نورمن را شامل می‌شود که کلمات Terra Nullius را با سوزن‌های کوچک و سر مروارید روی گوشت خود می‌نویسد. و Heirloom که در آن هنرمند از خون خود برای نقاشی مجموعه ای از سرامیک های یافت شده استفاده کرد.

نورمن گفت که وقتی مردم روی جنبه‌های تقابلی کار او تمرکز می‌کردند، «کنجکاو و ناامیدکننده» بود.

او گفت: «آنچه که من با آن مواجه می‌شوم فشار خفه‌کننده‌ای است که بسیاری از هنرمندان بومی برای تولید آثاری راحت و دلپذیر احساس می‌کنند، که مخاطبان سفیدپوست را بر فرآیندهای خودمان متمرکز می‌کند و آزمایش‌های رسمی و روش‌شناختی را محدود می‌کند.»

من با دودویی «معنوی» و «سیاسی» مواجه هستم که بر هنرمندان بلک تحمیل می‌شود، و این که چگونه کار می‌کند تا ما را به خاطر حفظ آسایش ساکنان کم کند و نادرست معرفی کند.

وی گفت: «من این را با مشکل مواجه می‌کنم که افراد غیر بومی می‌توانند به آسانی از نسل‌کشی جاری مردم ما رهایی یابند، و خود را به دلیل مشاهده خونی که به‌طور توافقی ریخته شده و از نظر زیبایی‌شناختی ارائه شده است، در تهوع قرار دهند.

«به نظر من این روبه‌رو است که مردم می‌توانند تصور کنند که چند تیغ حتی با درد فرهنگی که این اثر به آن اشاره می‌کند مقایسه می‌شود. چه شرایطی مردم را از دیدن انواع خاصی از دردها بیهوش می‌کند و نه انواع دیگر را؟»

این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.

منبع

درباره ی aban_admin

مطلب پیشنهادی

PC سابق Met می گوید که در مورد فلش قاب وین کوزنز اشتباه کرده است | وین کوزنز

به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ، افسر سابق پلیس مت که …