شیب لغزنده؟ گردشگری آلپ در مواجهه با بحران آب و هوا – انشا عکس | بحران آب و هوا

تیآلپ با مناظر زیبا و طیف متنوعی از فعالیت‌های فضای باز، مقصد اصلی گردشگران از سراسر جهان است. هر ساله حدود 120 میلیون نفر از این منطقه دیدن می کنند تا زیبایی های طبیعی آن را تجربه کنند و در فعالیت هایی مانند اسکی، اسنوبورد، پیاده روی و دوچرخه سواری شرکت کنند. اما این سطح از گردشگری تاثیر بسزایی بر محیط و اقلیم منطقه دارد.

ساکنان آلپ برای امرار معاش خود به شدت به گردشگران وابسته هستند، و این امر آن را به یک اقدام متعادل کننده ظریف بین پرداختن به نگرانی های زیست محیطی و حفظ منافع صنعت گردشگری تبدیل می کند. مناطق اسکی به ویژه میلیون ها یورو در تلاش برای حفظ عملیات خود و مبارزه با اثرات خرابی آب و هوا سرمایه گذاری کرده اند.

گوسفندان در زمستان در پیست اسکی می چرند. دلایل متعددی را می توان برای این موضوع بیان کرد، اما دو مورد از آنها مدیریت زمین است: چرای گوسفند می تواند به حفظ علف در دامنه ها، جلوگیری از فرسایش خاک و بهبود سلامت پوشش گیاهی کمک کند. و مصارف کشاورزی: ​​پیست های اسکی را می توان برای مقاصد کشاورزی، مانند چراگاه گوسفندان، در فصل خارج از فصل که از پیست ها برای اسکی استفاده نمی شود، استفاده کرد.

با این حال، گرمایش جهانی و فقدان بارش برف قابل اطمینان ناشی از آن در حال تبدیل شدن به یک نگرانی اصلی برای صنعت است، زیرا مناطق اسکی در معرض خطر ناپایدار شدن با کاهش گردشگری زمستانی هستند. مناطق اسکی زیر 1500 متر در آینده نزدیک عملاً بدون برف خواهند بود. این عواقب جدی برای یک چهارم استراحتگاه های آلپاین خواهد داشت، زیرا بسیاری از مناطق کوچک اسکی محلی در ارتفاعات پایین تر غیرقابل تحمل می شوند، در حالی که سهم بازار مناطق بزرگتر در ارتفاعات بالاتر افزایش می یابد.

کمبود برف نه تنها برای مناطق اسکی، بلکه برای کل اقتصاد محلی که به شدت به گردشگری زمستانی متکی است، مشکل ساز است. برای رفع این مشکل، مناطق اسکی در حال بررسی فناوری‌ها و زیرساخت‌های جدید برای بهبود قابلیت اطمینان برف و تنوع بخشیدن به گزینه‌های گردشگری خود با جذب بازدیدکنندگان تابستانی بیشتر به این منطقه هستند. رشته کوه های آلپ انواع ورزش های فضای باز مانند صخره نوردی، دوچرخه سواری در کوهستان، پاراگلایدر و همچنین مسیرهای پیاده روی و پیاده روی را ارائه می دهد. در حالی که گردشگری می تواند با ایجاد شغل و درآمد برای مشاغل و جوامع محلی، منافع اقتصادی را برای منطقه به ارمغان بیاورد، همچنین مجموعه ای از چالش های خاص خود را ایجاد می کند و می تواند اثرات منفی بر محیط زیست داشته باشد.

گردشگری انبوه می تواند مزایای اقتصادی قابل توجهی را برای پیست های اسکی و جوامع اطراف فراهم کند، فرصت های شغلی را فراهم کند، درآمدهای گردشگری ایجاد کند و تجارت های محلی را تحریک کند. با این حال، گردشگری انبوه در ورزش‌های زمستانی می‌تواند به تعدادی از اثرات منفی از جمله افزایش حمل‌ونقل (بزرگ‌ترین منبع انتشار گازهای گلخانه‌ای در اروپا)، فشار بر منابع و زیرساخت‌های محلی و تخریب محیط‌زیست منجر شود.

ساخت تله اسکی در ارتفاعات به طور فزاینده ای رایج می شود زیرا استراحتگاه ها سعی می کنند خود را با اثرات خرابی آب و هوا وفق دهند. با انتقال عملیات اسکی به بالاتر، استراحتگاه ها امیدوارند پوشش برف را حفظ کنند و شرایط اسکی ثابت تری را فراهم کنند. با این حال، ساخت تله اسکی جدید در ارتفاعات بالاتر می تواند تأثیرات قابل توجهی بر چشم انداز و طبیعت مناطق اطراف داشته باشد. اغلب نیاز به پاکسازی درختان و پوشش گیاهی، حفاری دامنه های کوه و ساخت زیرساخت های جدید مانند جاده های دسترسی و خطوط انتقال برق دارد. نتیجه این فعالیت ها می تواند فرسایش خاک، جنگل زدایی و تکه تکه شدن زیستگاه های حیات وحش باشد.

دو موضوع عمده دخالت انسان در طبیعت و صنعتی شدن روزافزون گردشگری است. تعداد زیادی از گردشگرانی که هر ساله از این منطقه بازدید می کنند فشار قابل توجهی بر محیط زیست و زیرساخت های محلی وارد می کند. این می تواند منجر به ازدحام بیش از حد، آلودگی و آسیب به زیستگاه های طبیعی شود. فشار بر منابع محلی مانند آب و انرژی نیز می تواند بر پایداری منطقه فشار وارد کند. حمل و نقل و اسکان گردشگران نیز مقدار زیادی از گازهای گلخانه ای را تولید می کند که به بحران آب و هوا کمک می کند.

یافتن تعادل بین منافع اقتصادی گردشگری و حفظ محیط زیست و فرهنگ منطقه بسیار مهم است. این به صنعت گردشگری، دولت ها و خود گردشگران بستگی دارد که با یکدیگر همکاری کنند تا توسعه پایدار و حفظ این مناطق را برای نسل های آینده تضمین کنند. برخی از مناطق اسکی به سمت شیوه های پایدار مانند انرژی های تجدیدپذیر و زیرساخت های سازگار با محیط زیست و ترویج گردشگری پایدار برای جذب گردشگران مسئول تغییر می کنند. با این حال، باید دید که آیا این تلاش ها برای تضمین پایداری صنعت در بلندمدت کافی خواهد بود یا خیر.

بحران آب و هوا یک مشکل جهانی است که نیاز به راه حل جهانی دارد، اما مشکلی است که معیشت مردم ساکن در این مناطق را نیز تحت تأثیر قرار می دهد. آینده گردشگری صنعتی در آلپ نامشخص است، اما واضح است که این صنعت برای بقای خود نیاز به سازگاری دارد.

کارمندان در اتاق کنترل منطقه اسکی وظایف مختلفی را بر عهده دارند: این وظایف عبارتند از: نگهداری توپ های برفی و سیستم های اتوماسیون. تعمیر و سرویس ماشین آلات، شبکه های زیرزمینی و مخازن آب؛ مدیریت تولید برف مصنوعی و نظارت بر کیفیت و توزیع آن؛ عیب یابی مسائل فنی مانند مشکلات تامین آب سرد و برق؛ و همچنین گسترش و بهینه سازی تاسیسات، شبکه ها و فرآیندهای برف سازی برای بهبود کارایی و اثربخشی کلی. نقش آنها در حصول اطمینان از اینکه منطقه اسکی دارای پوشش کافی برف و شرایط بهینه اسکی است، بسیار مهم است و نقش حیاتی در موفقیت پیست دارند.

اتاق کنترل با شش کارمند تمام وقت و یک کارآموز تشکیل شده است و در ماه های زمستان، منطقه اسکی 600 نفر در نقش های مختلف مشغول به کار است. اینها شامل اپراتورهای آسانسور اسکی، پرسنل آماده سازی پیست و سایر مواردی است که به اجرای روان استراحتگاه کمک می کنند. در تابستان، با کاهش تقاضا، تعداد کارمندان به 150 نفر کاهش می یابد.

کوه های آلپ یک مقصد محبوب برای گردشگران از سراسر جهان است. با این حال، تعداد زیاد بازدیدکنندگان از این منطقه تأثیر بسزایی بر محیط زیست و اقلیم دارد. مناطق اسکی با کار دشواری روبرو هستند که تلاش برای جذب گردشگر و در عین حال حفاظت از محیط زیست است.