به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
Dریشک در لیدز با بوی تهدید می شکند. پلیس با صبحانه بیرون میآید، فیلهای از رنگهای زرد زرد که خیابانها را میکوبد، کوچهها را میپوشاند، قطارها را برای مشکل بررسی میکند. در غرفه ها، آهنگ هایی درباره مونیخ و استانبول، میسون گرینوود و جیمی ساویل. در زمین، تکل های به سیخ کشیدن، خراش دادن اندام ها، برخوردهایی که از نظر فیزیکی می توانید بشنوید. جو بسیار باشکوه است، حتی اگر از زشت ترین مکان ها آمده باشد.
لیدز در این فصل بیشترین خطا را در لیگ برتر انجام داده است، منچستریونایتد در این لیست چهارم است و این دو باشگاه چندین دهه از یکدیگر متنفر بوده اند. شاید این نتیجه اجتناب ناپذیر بود: نوعی غوغاهای حیوانی، RB Leipzig – RB Leipzig، که در آن برای مدت طولانی هیچ یک از تیم ها نمی توانستند در بازی جای پایی داشته باشند، زیرا آنها بیش از حد مشغول بودند تا روی یکدیگر جای پای خود را حفظ کنند.
واضح است که این هرج و مرج بخار برای برخی بهتر از دیگران مناسب است. مارسل سابیتزر در خط میانی یونایتد بازی بسیار خوبی داشت. زمانی که فرد زمان کمتری برای فکر کردن داشته باشد، همیشه بازیکن بهتری بوده است. لوک آیلینگ روزهای زندگی خود را سپری می کرد. اما ویلفرید گنونتو امیدوار کننده در اینجا کمی گم شد، برونو فرناندز هرگز واقعاً نتوانست تأثیری بگذارد و بازی تکنیکی دقیق جک هریسون در همان اوایل با شکست مواجه شد. حتی مارکوس راشفورد قبل از حرکت به مرکز و از سرگیری راهپیمایی باشکوه خود به سوی سلطه بر جهان، یک ساعت اول آرام را پشت سر گذاشت.
اما مسلما منچستریونایتد لحنها و ابزارهای دیگری دارد، روشهای دیگری برای بازی کردن. رشفورد تغییر چندانی از آیلینگ در سمت چپ نمی گیرد؟ او را به مرکز حرکت دهید، آلخاندرو گارناچو را به میدان بیاورید و تماشا کنید که آنها در این بازی پیروز می شوند. معرفی لیساندرو مارتینز برای تایرل مالاسیا یکی دیگر از لحظات کلیدی بود که فرمان و کنترل را در عقب ارائه کرد. این همان گسترهای است که منابع برتر و مربیگری برتر میتوانند برای شما بخرند: توانایی پیش بردن بازی بر اساس شرایط خودتان.
لیدز، با تمام انرژی و تلاش زیاد خود، این توانایی را ندارد. آنها می دوند و تعقیب می کنند، سر می خورند و داس می کنند، دریبل زنی های سرعتی و انفجاری دارند و می توانند در مرحله گذار شما را غرق کنند. هیچ کدام از اینها چیز بدی نیست. اغلب کار می کند. این تقریباً کافی بود تا آنها یک پیروزی معروف را چهارشنبه شب در اولدترافورد کسب کنند. اما این نیز نوعی فوتبال کوکائینی است که با بلندی های غیرقابل مقاومت و صداهای بلند تعریف می شود، اما همچنین سقوط های کوبنده و جهنمی از تصمیمات بد.
یکی از ویژگیهای کمتر مورد توجه این تیم لیدز در سال گذشته، افت آنها به عنوان سمت مالکیت است. دو فصل پیش مارسلو بیلسا 57 درصد توپ را در اختیار داشت. این فصل به سختی 50 درصد است. تنها یک بازیکن – تایلر آدامز – بیش از 80 درصد از پاس های خود را تکمیل کرده است. میزان تکمیل آنها به عنوان یک طرف در میان پایین ترین ها در بخش است. مسلماً آنها هرگز واقعاً نتوانسته اند جایگزین کالوین فیلیپس شوند.
شاید این نتیجه منطقی یک استراتژی استخدام باشد که به نظر میرسد دوندهها را بر پاسها اولویت میدهد، که مربیای را در جسی مارش استخدام کرد که اساساً بازی را یک مبارزه با سرعت بالا میدید. تیم بیلسا شلوغ و پر هرج و مرج بود، اما از نظر فنی نیز پیچیده بود و می دانست چگونه توپ را حفظ کند. گاهی اوقات این روزها لیدز به نظر می رسد که انگار دارند فوتبال روی میز بازی می کنند و سعی می کنند به تنهایی آن را به زور وارد کنند. وقتی حال و هوای بازی تغییر میکند، وقتی آرامش اتفاق میافتد، این وسوسه وجود دارد که به اطراف زمین نگاهی بیندازیم و از خود بپرسیم: دقیقاً چه کسی در اینجا مسئول است؟
البته در حال حاضر پاسخ هیچکس نیست. به طور رسمی، مربی سابق فوتسال انگلیس، سرپرستی موقت را بر عهده دارد و کریس آرماس هر از گاهی ایرپادهای خود را بیرون می آورد و روی نیمکت چیزی با او زمزمه می کند. اما مارش رفته است، رنه ماریچ، کامرون توشاک و پیر باریو هم رفته اند. بسیاری از تیم هنوز در تلاش برای تثبیت خود هستند. به نظر می رسد جستجو برای یک مدیر جدید به یک هفته دیگر کشیده شود. دو بازی بعدی برابر اورتون و ساوتهمپتون هستند که در حال سقوط هستند. فقدان اختیار و تخصص در چه مقطعی به یک مشکل فوری تبدیل می شود؟
شاید هیچ کدام از اینها تأثیر مستقیمی بر بازی یکشنبه نداشته باشد. شاید کلاس منچستر همیشه در پایان می گوید. شاید یکی از بسیاری از افتتاحیه های امیدوارکننده لیدز در مسیر آنها قرار بگیرد. اما تصویر گسترده تر در اینجا غیر قابل انکار است. لیدز همه چیز را در مارش انجام داد و از دست دادن این قمار هزینه قابل توجهی داشت. تیمی که برای Marsch-ball ساخته شده است به راحتی به یک سبک بازی ظریف تر یا ظریف تر منتقل نمی شود. خلأ رهبری یک شبه پر نمی شود. و البته در بین زمانها، لیدز هنوز هم میتواند فوتبال هجومی هیجانانگیز داشته باشد، تیمها را از پارک بدود، با غرور در کارشان بازی کند و غرغر کند. خطر این است که این به تنهایی ممکن است کافی نباشد.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.