دوقلوهای چرخشی هند با وجود سال ها برنامه ریزی، دوباره استرالیا را آزار می دهند | کریکت

Yگوش برنامه ریزی سالها تفکر، تعمق، انتظار. استرالیا که در کمتر از 33 اور از یک جلسه کمی طولانی‌تر از هم جدا شد، 91 بازی کرد و اولین آزمون را در ناگپور قبل از چای در روز سوم شکست داد.

در بالای کریکت استرالیا، این تور برای یک سن مورد توجه بوده است. تیم مردان سال 2013 برای چهار تست در هند آمدند و باخت. تحقیر نیش زد. قبل از تلاش بعدی در سال 2017، تفکر و نظریه پردازی زیادی وجود داشت. استیو اسمیت 300 گل انجام داد، استیو اوکیف یک عملکرد منحصر به فرد داشت، ناتان لیون بهترین بازگشت خود را داشت و استرالیا فاصله را با شکست 2-1 کاهش داد.

این تنها دو نقطه مرجع را به دست می دهد، اما یک تصادف به راحتی به عنوان یک دنباله اشتباه خوانده می شود. یک خط بین آنها ترسیم کنید و بهبود را نشان داد. از آن زمان به بعد، تورهای «A»، کمپ‌های چرخشی، ویکت‌های تمرینی خشن وجود داشت. پیشرفت در پاکستان و سپس در سریلانکا.

این بدان معناست که تور 2023، نقطه بعدی در مجموعه داده هند، قرار بود گام دیگری به سوی برابری باشد. هفت بازیکن در ترکیب این هفته در ناگپور در سال 2017 نیز حضور داشتند. آنهایی که حضور نداشتند – تاد مورفی، مارنس لابوشاگن، اسکات بولند و الکس کری – برخی از قوی‌ترین بازیکنان در شش سال گذشته بودند.

اما در یک تریس، سکانس توهمی به پایان رسید. این واقعاً در روز اول اتفاق افتاد، زمانی که اولین اینینگ استرالیا به 177 کاهش یافت. اسمیت و لابوشاگن شراکت داشتند، Handscomb و Carey شراکت داشتند، هیچ کدام به اندازه کافی دوام نیاوردند و هیچ کس دیگری کاری انجام نداد. این یک نمونه ثبت اختراع از نارسایی بود.

فرصت های از دست رفته و فرصت های دست نیافتنی در حین بولینگ توجه ها را به خود جلب کرد، اما اگر برتری نهایی هند با 223 صد ران کمتر بود، احتمالاً اهمیتی نداشت. استرالیا هیچ راهی برای بازی با انگشت چرخان متضاد هند، راویچاندران اشوین و راویندرا جادجا نداشت، صرف نظر از اینکه چه روزی از مسابقه بود یا زمین در چه شرایطی بود.

هر طرحی در مورد چگونگی پیشرفت در هند در 10 سال گذشته به اندازه دیدار با اشوین و جادجا طول کشیده است. در سری 2013، Jadeja 26 ویکت، اشوین 27. در سال 2017، Jadeja 25، Ashwin 21. در اولین مسابقه این بار، Jadeja با هفت و اشوین هشت به پایان رسید. آنها در طول دوره آزمایشی ترکیبی خود، 167 استرالیایی را اخراج کرده اند، مشارکتی که از نظر ثبات و حجم شگفت انگیز است.

روش ساده است به گونه ای که بهترین چیزها می تواند باشد. دقتی که به ندرت اشتباه می کند، تحویل هایی که گاهی می چرخند و گاهی نمی شوند. طول کامل‌تر از اسپینرها در جای دیگری کاسه می‌کند و درایو را دعوت می‌کند در حالی که برش یا کشش را رد می‌کند. این بدان معناست که هیچ دویدن آسانی برای کاهش فشار وجود ندارد و موقعیت‌های گلزنی به خطر می‌افتد.

عثمان خواجه را برای شروع اینینگ دوم در ناگپور در نظر بگیرید، که خالص ترین درایوهای پوششی را از طریق سه بازیکن از اشوین در اور دوم سوزانده بود، توپی که در خارج از استامپ به ردپای بیرون زده شد. دو توپ بعداً تحویل مشابهی رسید، به اندازه کافی پر بود که بتوان در زمین های دیگر رانندگی کرد، اما نه آنقدر پر. در فاصله کوتاهی قبل از برخورد با خفاش، چرخش تند از خفاش آن را از وسط خفاش دور کرد تا لبه آن بلغزد.

رژه بعدی با پنج پوند بود: لابوشاگن، متیو رنشو و پیتر هندسکام برای چرخش که خط را صاف کرد، دیوید وارنر با توپ مستقیم از لبه داخلی عبور کرد، کری یک حرکت معکوس را از دست داد. در هر مورد، طول آن به اندازه‌ای پر بود که می‌توانست به کنده‌ها برخورد کند، بدون توجه به زوایایی که می‌توانست طولی منظم از یک طرف یا طرف دیگر بگیرد.

در آن زمان امتیاز 64 بر 6 بود، اشوین پنج ویکت داشت، جادجا دیگری، و بازی عملاً تمام شده بود. اسمیت باقی ماند، تنها بازیکنی که با شرایط برابر به نظر می رسید، از پاهایش برای رسیدن به زمین استفاده می کرد، با اعتماد به نفس دفاع می کرد، در خط مستقیم بازی می کرد و در عین حال اجازه می داد نوبت بر لبه اش غلبه کند، تا جایی که ممکن بود ضدحمله انجام می داد، از جمله شش مستقیم و شیرین جادجا که کمک کرد. زمین را به عقب بران

بعد از تمام آن برنامه‌ریزی، چیزی بسیار قدیمی در مورد دیدن اسمیت وجود داشت که پایان خود را حفظ کند در حالی که دیگری فروکش کرد. مانند همه آن شکست‌ها در اوایل دوران کاپیتانی‌اش، روی ویکت‌هایی که چرخیدند و ویکت‌هایی که درز داشتند. تکرار فعلی او بسیار عالی است، اما نه کاملاً آن گونه که او بود. اگر اوج مطلق اسمیت در سال 2017 نتوانست استرالیا را به چیزی بهتر از یک باخت افتخارآمیز برساند، شانس آنها در سال 2023 واقعاً بسیار کم است.