امرسون پالمیری، بازیکن وستهم، پس از ضربه زودهنگام خوائو فلیکس، از چلسی حمایت کرد | لیگ برتر

چلسی در حال حاضر نمی تواند یک برد بخرد. زمانی که ژائو فلیکس استعداد درخشان خود را به نمایش گذاشت و تیم جدیدش را زودتر از موعد به ارمغان آورد، خرج‌کنندگان بزرگ در مسیر درستی قرار گرفتند، اما آنها به زودی راه خود را گم کردند. سلطه محو شد. حرکت کند شد. وستهام تقریباً یک راه برگشت به آنها هدیه داده شد، امرسون پالمیری آنها را به تساوی کشاند و آنچه پس از آن در پی آن بود، یادآور ابهامات پیش روی چلسی بود که بازیکنان جدید آن بقیه یک مسابقه کثیف را در طول تعقیب غیرقابل قانع کننده آنها برای یک گل برنده سپری کردند. .

مشکل گراهام پاتر در همین جا نهفته است، که هنوز در تلاش است تا بهترین راه را با تیم متورم خود پیدا کند. لحظاتی از قول فلیکس وجود داشت، اما آنها تداوم پیدا نکردند. با نگاه سخاوتمندانه، این یک کار در حال پیشرفت است. اما اکنون دو برد از 13 بازی اخیر خود برای چلسی باقی مانده است، چلسی که در نیمه دوم تهدیدی را تهدید نکرد و وستهم حق داشت استدلال کند که آنها کاملا مستحق یک امتیاز بودند که آنها را در 4 بازی شکست نخورده رها کرد.

چلسی تمام هزینه های ژانویه خود را رها کرده بود، پنج نفر از تازه واردان در زمین، حس تغییر بیشتر با انتخاب هفت بازیکن زیر 24 سال برای اولین بار در یک بازی لیگ برتر تاکید شد. در اینجا، با تماشای تاد بوهلی، نگاهی اجمالی به آینده بود. چلسی احساس سبک تری داشت و برای اولین بار در مدتی یک لبه تیزتر در یک سوم پایانی، ترکیب بین کای هاورتز، فلیکس و میخایلو مودریک بلافاصله تیم پاتر را به پیشنهادی بسیار جذاب تر تبدیل کرد.

بدون شک بازگشت فلیکس از محرومیت 3 جلسه ای که در اولین بازی خود در ماه گذشته دریافت کرد کمک کننده بود. بازیکن قرضی اتلتیکو مادرید با بازی کردن هاورتز و آزادی رفتن به جایی که دوست دارد، در قلب هر حرکت چلسی قرار داشت. در پشت هر لمس یک ایده روشن وجود داشت، تهدیدی در پشت هر پاس وجود داشت، نه به خاطر خونسردی وقتی که فلیکس در دقیقه نهم وارد دروازه شد و لوکاس فابیانسکی را شکست داد، تنها برای یک آفساید سخت برای نجات وستهم.

الگو تنظیم شد. انزو فرناندز در حال دویدن در میانه میدان بود و وستهم ایستاد. سردرگمی زمانی که آسیب دیدگی شانه لوکاس پاکتا را مجبور کرد راه را برای توماس سوچک باز کند، بیشتر شد. دیوید مویس به تنهایی در بخش فنی خود از ترس و ترس تیمش غرق شد. وستهم خیلی کند بود و وقتی که عقب افتاد تنها گلایه احتمالی آنها تصمیم کریگ پاوسون برای جریمه نکردن تکل مادریک روی جارود بوون بود که هنوز روی زمین دراز کشیده بود که فلیکس نایف آگورد را جدا کرد و سانتر فرناندز را فراتر از فابیانسکی زد. .

اولین جایزه برای همه آن میلیون ها بود: اولین پاس گل برای فرناندز و یک گل اول برای فلیکس با رنگ های چلسی. جای تعجب نیست که جشن های پاتر اینقدر پرشور بود. او فراخوان بزرگی را برای انداختن میسون مانت پذیرفته بود و دوباره پیر امریک اوبامیانگ را در خانه رها کرد. این مدیریت تعیین کننده بود و چلسی بسیار روان تر بود. فقط یک آفساید حاشیه ای دیگر هاورتز را متوقف کرد و آن را 2-0 کرد.

همانطور که مقابل نیوکاسل انجام داد، وستهام نیز به مقابله پرداخت. بوون هر وقت از کنار مارک کوکورلا می گذشت به آنها امید می داد. میخائیل آنتونیو، با مبارزه سخت با بنوا بادیاشیل و تیاگو سیلوا، کپا آریزابالاگا را مجبور کرد تا در پست نزدیک خود سیو کند.

وستهام دو دقیقه بعد مساوی شد. آنها با فشار بالاتر، توپ را در سمت راست بازیافت کردند و فضا را برای عبور ولادیمیر کوفال باز کردند. ارسال مدافع وین راست مناسب بود، ضربه بوون باعث ایجاد مشکلاتی شد و ریس جیمز نتوانست قبل از اینکه امرسون، که تابستان گذشته چلسی را ترک کرد، برای گل تساوی بازی کند، واکنش نشان دهد.

حالا یک دربی مناسب بود، پر از چالش‌های سخت، دکلان رایس حملات زیادی به چلسی را خفه می‌کرد. نونی مادوکه از سمت راست وارد دروازه شد و یک شوت به سمت تیرک دورتر زد. فلیکس دوباره نزدیک شد و ضربه ایستگاهی او فابیانسکی را آزمایش کرد.

سوال این بود که آیا چلسی که هنوز هشت بازیکن مصدوم ندارد، می تواند یک نیمه ثابت تولید کند یا خیر. آیا روبن لوفتوس چیک، که برای اولین بار از 7 نوامبر در خط میانی بازی می کند، می تواند به حرکت رو به جلو ادامه دهد؟ وستهام شکل بهتری پیدا کرده بود، اگرچه آنها به کیفیت بیشتری در توپ نیاز داشتند و سعید بنراهما چیزی در سمت چپ ارائه نکرد.

با بدتر شدن بازی، هر دو مدیر تغییرات زیادی ایجاد کردند. هواداران چلسی وقتی دیدند کوکورلا برای بن چیلول رفت، تشویق کردند. چهره های آشناتر وارد میدان شدند، کوه و حکیم زیچ برای مودریک و مادوکه. وستهم خط هافبک خود را سفت کرد و فلین داونز جایگزین بنراهما شد.

تعویض ها تاثیر چندانی نداشت. مونت با یک سانتر کم تهدید کرد و سوچک که خوشبختانه با ارسال ضربه کانر گالاگر یک پنالتی را دریافت نکرد، یک گل به دلیل آفساید مردود اعلام شد. این تنها لحظه شادی هواداران چلسی در نیمه دوم بود. آنها از ماه اکتبر تاکنون یک برد خارج از خانه ندیده اند. آنها ممکن است فصل آینده فوتبال لیگ قهرمانان اروپا را نبینند.