نوه دیگو ریورا فاش کرد که همسر فریدا کالو ممکن است به مرگ او کمک کرده باشد | فریدا کالو

عشق مردم به هنر پر جنب و جوش فریدا کالو با شیفتگی زندگی خصوصی رنگارنگ او مطابقت دارد. اکنون نبرد برای جلب توجه بیشتر به استعداد او – فراتر از داستان شخصی دردناک و خارق العاده او – با ضربه احتمالی دیگری روبرو می شود.

مستندی درباره این هنرمند مکزیکی قرار است یک سوء ظن پنهانی را که در خانواده شوهر و عشق بزرگ او، دیوارنگار مشهور دیگو ریورا، وجود دارد، فاش کند.

اوایل ماه آینده، یک سریال سه قسمتی بی بی سی، تبدیل شدن به فریدا کالو، مصاحبه ای با نوه ریورا، خوان رافائل کرونل ریورا، ارائه خواهد کرد که در آن او معتقد است که پدربزرگش “احتمالا” به زندگی کالو در آخرین اقدام عاشقانه پایان داده است. این شهادتی است که قصد دارد تا حدس و گمان در مورد ساعات پایانی “مرموز” این هنرمند را متوقف کند، اما شعله های جدیدی را در میان میلیون ها طرفدار او شعله ور خواهد کرد.

کورنل ریورا، روزنامه‌نگار و عکاس هنری مکزیکی از تبار ریورا و همسر اولش، پیشنهاد می‌کند که ریورا «به او کمک کرد»، و او «احساس نمی‌کند که چیزی اشتباه است». در قسمت پایانی مستند BBC2، او استدلال می کند: “اگر همدم زندگی شما می گوید: “من خسته هستم، واقعاً می خواهم بروم، کمکم کنید” – خوب، شاید شما سعی کنید.

کالو که در سال 1907 به دنیا آمد، در طول عمر کوتاه خود دچار بیماری بود. او که یک بازمانده فلج اطفال بود، در یک تصادف جاده ای نیز به شدت مجروح شد و به سختی حرکت کرد. او همچنین سقط جنین را تحمل کرد، که به طور بدنام در یک سری از نقاشی های پیشگامانه و قدرتمند به تصویر کشیده شد.

با این حال، ثروت عاطفی آشفته او به همان اندازه بی رحمانه بود. رابطه پرشور او با ریورا، که قبل از اینکه او به عنوان یک مبارز کمونیست برای تغییرات اجتماعی در ایالات متحده بحث برانگیز شود، ملاقات کرده بود، از همان ابتدا بی ثبات بود. روابط زیاد او، از جمله با خواهر خودش، کریستینا، و با ستاره هالیوود، پلت گدارد، پیوسته ازدواج آنها را به خطر انداخت.

لوئیس مارتین لوزانو، کارشناس کالو، که این آخر هفته از مکزیک صحبت می کرد، گفت: “من 100٪ با خوان موافقم.” «خانواده فریدا همیشه این تصور را داشتند که او می‌توانست چند سالی زنده بماند. گفتنش ناراحت کننده است، اما خودکشی همیشه یک احتمال بود. کالو در مورد آن در دفتر خاطرات خود نوشت، اما عشق او به دیگو مانع او شد. او نمی خواست او را ترک کند. اما موضوع باید بین آنها پیش آمده باشد.»

این مستند که توسط نانسی بورنات تهیه شده است، به لحظات خلاقانه کلیدی در زندگی حرفه ای کالو در پرتو شواهد جدید درباره وضعیت روحی و سلامت جسمانی او می پردازد. در مجموعه ای از مصاحبه های فیلمبرداری شده در مکزیک، جایی که خانه آبی معروف او اکنون یک جاذبه توریستی برجسته است، این مستند تصویری کامل از کار و زندگی عاشقانه او را به تصویر می کشد که شامل روابط با لئون تروتسکی، رهبر کمونیست تبعیدی روسیه، و با ژاکلین لامبا، همسر جوان آندره برتون، هنرمند تأثیرگذار سوررئالیست فرانسوی.

با این وجود، این ریورا بود که اولین بار هدایای هنری کالو را مشاهده کرد و تا زمان مرگش در سال 1954، در 47 سالگی، محبت های او را تحت کنترل داشت.

ریورا مراقب بود. او هرگز به او نگفت که چگونه نقاشی کند، او احترام زیادی قائل بود.” او اولین طرفدار او بود و به او گفت که خودش باشد. او متوجه شد که او پتانسیل بالایی دارد و او را تشویق کرد که ادامه دهد. او در عین حال یک تامین کننده عالی برای او بود و نمی توانید انکار کنید که بدون او به این خوبی شکوفا نمی شد. ریورا ثبات را فراهم کرد، اما نقاشی‌های او مال او هستند.»

مرحله آخر زندگی کالو، پس از آن که در خارج از کشور با نمایشگاه هایی در نیویورک و پاریس تجلیل شد، پس از سفر به سانفرانسیسکو، جایی که ریورا پس از طلاق با گودارد نقل مکان کرده بود، آغاز شد. در مکزیک، کالو به دنبال او رفت و این زوج که دوباره به هم پیوستند، تصمیم گرفتند در سال 1940 با این درک که اگرچه هیچ یک از آنها اصلاح نمی‌شوند، نمی‌توانند از هم جدا شوند، دوباره ازدواج کنند.

آنها در مکزیکوسیتی به صورت در هم تنیده، اما جدا از هم، در خانه های همسایه زندگی می کردند. تاریک ترین ماه ها با قطع شدن پای کالو و وابستگی فزاینده او به مواد مخدر و الکل برای مقابله با ناراحتی و تردیدهای او در مورد ارزش هنری اش اتفاق افتاد.

در آن زمان او به ریورا نوشت: «آنها می‌خواهند با بریدن یک پایم به غرور من آسیب برسانند. وقتی به من گفتند که باید قطع بدن را قطع کنم، این خبر آنطور که همه انتظار داشتند روی من تأثیری نداشت. نه، من قبلاً یک زن معلول بودم که تو را برای چندمین بار از دست دادم، و باز هم زنده ماندم… من از درد نمی ترسم و تو می دانی.

«این تقریباً ذاتی وجود من است، اگرچه اعتراف می‌کنم که زجر کشیدم، و خیلی هم، وقتی به من خیانت کردی، هر بار که این کار را کردی، نه فقط با خواهرم، بلکه با بسیاری از زنان دیگر.»

لوزانو توضیح می‌دهد که ریورا در طول روز از او دوری می‌کرد، زیرا شاهد دردهای او سخت بود: «ما هرگز نمی‌دانیم که آیا او به زندگی او پایان داده است یا نه، اما اگر از او بپرسد، نمی‌بینم که «نه» بگوید.

خانواده کالو همچنین در مورد احتمال کمک او به مرگ او صحبت کرده اند. خواهرزاده او کمی در این مورد گفت، اگرچه ممکن است در خانواده ریورا تابو باشد.

کالو در کاخ هنرهای زیبای مکزیکو سیتی مراسم خاکسپاری دولتی برگزار شد. یکی از سلف پرتره های معروف او که تصویر کوچکی از ریورا روی پیشانی او کاشته شده است، اخیراً در حراجی به قیمت 35 میلیون دلار فروخته شد.

«کالو نباید قربانی شود، اگرچه بدیهی است که درد زیادی در شمایل نگاری وجود دارد. شما می توانید کیفیت و مهارت و کار او را همزمان تحسین کنید. من فکر نمی کنم که او را نباید به عنوان یک شهید دید.» «نقاشی او همه چیز درد نیست. این در مورد یک زن هنرمند شدن است. او یک پیشگام واقعی بود.»