آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
بزمانی که لین ریپلمایر در سال 1972 کار خود را به عنوان مهماندار هواپیما در بوئینگ 747 آغاز کرد، این جمبو جت قبلاً تخیل مردم را به خاطر بی‌حجم بودن و زیبایی خطوط خود به خود جلب کرده بود و به عنوان مظهر زرق و برق در آسمان عمل می کرد.
«ما دستمال‌ها و رومیزی‌های کتانی، گلدان‌های چینی و کریستالی با گل‌های واقعی روی پایه‌ای در درجه یک داشتیم. یک غذای هفت نفره بود. دنده اصلی خود را درست روی صندلی خود حک کردید. کارمند سابق TWA گفت: این کاملاً چیزی بود.
در روزهای اولیه، TWA یک بار و سالن استراحت از پلکان مارپیچ و زیر کوهان نمادین جامبو داشت. امریکن ایرلاینز یک پیانوی گرند بچه در درجه یک بر روی 747 لاینر لوکس خود نصب کرد.
پرواز با صندلی‌های ارزان‌تر هم چندان بد نبود. آمریکایی به یک سالن کلاس اقتصادی در آسمان با «صندلی‌های بالشتکی نرم دور تا دور، در وسط یک بار ایستاده» افتخار می‌کرد.
یکی از آگهی‌های آن در سال 1971، یک سال پس از شروع به خدمت 747، می‌گوید: «این شگفت‌انگیزترین اتفاقی است که برای یک مسافر اتوبوس رخ داده است». «در کلاس اول، می‌توانید یک میز چهار نفره رزرو کنید. همانطور که در یک رستوران روی زمین می‌خورید، با دوستانتان شام بخورید. پاسور.”
ممکن است برای کارکنان چندان سرگرم کننده نباشد. غذا، که از نظر اقتصادی شامل فیله مینیون بود، “توسط مهمانداران ما با لباس های جدیدشان سرو می شد”. ریپل مایر با یونیفرم مهماندار هواپیمای TWA پوشیده شده بود که چکمه‌های گوگو و شلوار گرم داشت. اما نه برای مدت طولانی.
یک دهه بعد، بومی ایلینویز برای تبدیل شدن به اولین خلبان زن 747 در جهان آموزش دیده بود. اما در آن زمان پرواز به سمت جابجایی مسافران در صندلی‌های کوچک‌تر و شارژ کردن نوشیدنی آغاز شده بود. در اواسط دهه 1980، او به عنوان کاپیتان جت جامبو برای یک شرکت هواپیمایی ارزان، گردشگران را از اقیانوس اطلس عبور می داد. بدون سالن یا استیک.
اما “ملکه آسمان ها” هرگز جذابیت خود را از دست نداد.
747 پیش‌بینی‌ها مبنی بر جایگزینی هواپیماهای مافوق صوت و تلاش‌های سازنده‌های رقیب برای رسیدن به موفقیت آنها ادامه داشت تا اینکه پس از بیش از نیم قرن و ساخت 1574 هواپیما، آخرین جت جامبو در اوایل ماه جاری به صاحب جدیدش تحویل داده شد. شاید به درستی، این هواپیما توسط یک شرکت هواپیمایی باری خریداری شده است، جذابیتی که مدتهاست برای اکثر مسافران از پرواز خارج شده است.
اما ریپل مایر که کتابی درباره تجربیات خود به نام «زندگی بال می‌گیرد» نوشته است، می‌گوید مهم نیست که یک 747 چه چیزی با خود حمل میکند، هیچ‌گاه هزینه آن از پایلوت خارج نشد.
او گفت: “این مانند رانندگی با لیموزین به جای یک ماشین اسپرت است.”
“این هواپیمایی است که همه خلبانان می خواستند با آن پرواز کنند. به دلیل اندازه آن، بسیار پایدار است و شما فقط در آن احساس امنیت می کنید. و علاوه بر این، فقط یک شکل زیبا است. وقتی برای فرود می آید، تقریباً به نظر می رسد که در حرکت آهسته حرکت می کند. این توهم وجود دارد که شناور است.»
نیک ایدز، باتجربه‌ترین خلبان 747 جهان، در طول 34 سال به مدت 27000 ساعت برای خطوط هوایی بریتانیا پرواز کرد.
من در سال 1987 ادامه دادم و از بزرگی آن شگفت زده شدم. خلبان ها چهار طبقه بالاتر نشستند.»
«این یک هواپیمای خلبان واقعی بود. این احتمالا آخرین هواپیمایی بود که توسط خلبان پرواز شد و نه کامپیوتر. این یک هواپیمای بزرگ بود اما حتی در هوای بد بسیار زیبا پرواز می کرد. این فقط مانند یک کشتی اقیانوس پیما در آسمان بود. من انواع مختلفی از هواپیماها را پرواز کرده ام، اما وقتی شروع به پرواز با جامبو کردم، فقط یک پوزخند احمقانه بزرگ روی صورتم نشست.
در زمان راه اندازی، جامبو بسیار پیشرفته بود. این هواپیما بیش از دو برابر بیشتر از بزرگترین هواپیمای بعدی بوئینگ مسافر حمل می کرد و مصرف سوخت بیشتری داشت، هزینه هر صندلی را کاهش داد و جهان را برای سفرهای جت باز کرد.
تصاویری از شاتل فضایی که در پشت 747s ناسا در حال حرکت است تنها به شکوه آن افزوده است.
با این حال، یک بلیط رفت و برگشت اقتصادی از نیویورک به لندن در اوایل دهه 1970 حدود 3000 دلار (2482 پوند) به پول امروزی بود، بنابراین مسافران هزینه های لوکس را پرداخت می کردند، حتی اگر 747 نقش مهمی در کاهش قیمت ها در طول زمان داشته باشد.
نیم قرن پیش نقاط ضعف دیگری نیز وجود داشت. ریپل مایر در کلاس اول کار می کرد، زیرا دیگر مهمانداران زن نمی خواستند با آزار کلامی خلبانان مرد مقابله کنند.
“من با مسخره کردن بزرگ شدم، بنابراین برایم آزاری نداشت و دوست داشتم آنجا باشم. شما هفت مایل بالاتر از زمین هستید و این منظره 180 درجه را دریافت می کنید. این فقط زرق و برق دار و نفس گیر است،” او گفت.
زمانی که او کار نمی کرد، ریپل مایر در کابین خلبان پشت سر مهندس نشست و به نحوه عملکرد سیستم های پرواز علاقه مند شد. او درس های پرواز را گذراند و به سرعت گرفتار شد. اما TWA خلبانان زن را استخدام نکرد بنابراین او آن را به عنوان یک گزینه شغلی نمی دید.
سپس تصمیم گرفتند که خانم‌ها می‌توانند با هواپیما پرواز کنند، بنابراین من در TWA به عنوان مهندس پرواز مشغول به کار شدم. من اولین زنی شدم که در یک شرکت هواپیمایی از مهماندار به خلبان رسیدم و این در سال 1978 بود.
اما صنعت دچار رکود شد، بنابراین ریپل مایر به عنوان افسر اول به یک شرکت حمل بار پیوست.
آنجا بود که خلبان ارشد گفت: چگونه دوست داری اولین زنی باشید که با 747 پرواز می کند؟ برخی از خلبان‌ها می‌گفتند که زنان از نظر احساسی، روانی، جسمی آنچه را که لازم است ندارند، و سپس زمانی از ماه است که واقعاً حتی نباید از خانه بیرون بروند. آنها واقعاً معتقد بودند کاری که انجام می‌دهند بیش از توانایی یک زن است.»
بنابراین این چیزی است که من به این خلبان ارشد گفتم. او به من نگاه می کند: “دختر، این هیدرولیک است. بهت نشون میدم.'”
ریپل مایر واجد شرایط پرواز با هواپیماهای جامبو بود و به یک شرکت هواپیمایی ارزان قیمت به نام People Express ملحق شد که مسافران را با هزینه نسبتا ناچیز 149 دلار (123 پوند) از نیویورک به لندن می برد.
او گفت: “مطمئن نیستم که در هواپیماهای پیپل اکسپرس زرق و برق وجود داشته باشد، اما به مردم اجازه می دهد تا سفر کنند که قبلا نبود.”
ریپل مایر اولین زنی بود که کاپیتان یک جت جامبو از اقیانوس اطلس بود. او در ژوئیه 1984 در فرودگاه گاتویک لندن با استقبال پرشور مطبوعات بریتانیا فرود آمد و در اواخر سال در مراسم “زنان سال” در بریتانیا مورد تقدیر قرار گرفت.
در آن زمان، 747 در میان پیش‌بینی‌ها مبنی بر اینکه سفرهای مافوق صوت در دهه 1980 همه چیز را به دست می‌آورد، بیش از آنچه برخی انتظار می‌رفتند در خدمت بوده است. اما تنها هواپیمای دیگری که وضعیت نمادین جمبو جت را به چالش کشید، کنکورد، هرگز از نظر تجاری قابل دوام نبود و 20 سال پیش پرواز را متوقف کرد.
رقبای دیگر سعی کردند جامبو را غصب کنند. لاکهید TriStar را روانه بازار کرد اما زمانی که تولید ۱۲ سال بعد متوقف شد، اندکی سوگوار شد. سپس ایرباس A380 غول پیکر در سال 2007 آمد. اما این هواپیما که ریپل مایر آن را به “اتوبوس دو طبقه با بال” تشبیه کرد، فاقد ظرافت و پیچیدگی جت جامبو بود. دو سال پیش تولید آن متوقف شد و کسری از تعداد 747 فروخته شد.
ایدز، نویسنده کتاب “هنوز در حال بهبود: تبدیل شدن به باتجربه ترین کاپیتان 747 جهان”، گفت که بوئینگ با بهبود هر یک از انواع هواپیما تا رسیدن به بهترین هواپیما، یعنی 747-400، که فروش بیشتری داشت، به حفظ رقابت کمک کرد. تمام نسخه های دیگر
این مانند یک ارکستر است که ناگهان همه نوازندگان با هماهنگی کامل می نوازند. و این 400 بود.
با این وجود، زمان بر 747 تأثیر گذاشت، زیرا هواپیماهای سبک‌تر با موتورهای کارآمدتر کارکرد بسیار ارزان‌تری داشتند.
با این حال جامبو جت هنوز هم قدرت ترسیدن را دارد. کلسی هیوز، خلبان 747 که بارها و مسافران را از جمله تیم‌های ورزشی بزرگ پرواز میکند، گفت که حتی امروز هم مردم از این هواپیما شگفت زده شده‌اند.
«مثل این است که همیشه با یک سلبریتی معاشرت داشته باشید. مهم نیست با چه هواپیمای دیگری پرواز کرده ام، مردم هرگز از آن عکس نمی گیرند. اما در این هواپیما جاهای زیادی وجود دارد که من می روم و افراد متعددی در آنجا ایستاده اند و با آن در پس زمینه عکس می گیرند یا سلفی می گیرند. او گفت که هنوز آنها می گویند “وای”.
جان تراولتا، بازیگر و خلبان 747، از جمله کسانی بود که در حال خداحافظی بودند زیرا آخرین جت جامبو از کارخانه مونتاژ خارج از سیاتل خارج شد.
او می‌گوید: «حتی وقتی علم پشت پرواز را درک می‌کنید، هیچ چیز مانند دیدن یک 747 در حال پرواز نیست که به شما یادآوری کند که اینجا جادو نیز وجود دارد.
جامبو جت از آسمان ناپدید نخواهد شد. برخی از خطوط هوایی مسافربری مانند لوفت هانزا هنوز با آن پرواز می کنند. کاخ سفید از یک نسخه اصلاح شده برای Air Force One استفاده می کند. و آخرین هواپیمای خارج از خط تولید به اطلس ایر می رود که بزرگترین ناوگان 747 جهان را اداره می کند.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
