اوگاندا به دلیل تصمیم “شرم آور” برای بستن دفتر حقوق بشر سازمان ملل متحد محکوم شد | توسعه جهانی

فعالان حقوق بشر و مبارزان تصمیم دولت اوگاندا برای تعطیلی دفتر حقوق بشر سازمان ملل متحد در این کشور را محکوم کرده و آن را “شرم آور” توصیف کردند.

در یک حرف به دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد (OHCHR) در اوگاندا مورخ 3 فوریه، وزارت امور خارجه گفت که توافقنامه کشور میزبان را که با OHCHR امضا کرده بود، که مأموریت اولیه خود را در سال 2005 در این کشور ایجاد کرد، تمدید نخواهد کرد. مأموریت فعلی، که در 9 فوریه 2020 امضا شد، در ماه اوت به پایان می رسد.

در این نامه آمده است: «دولت اوگاندا اکنون به همکاری خود با دفتر مرکزی OHCHR یا مستقیماً یا از طریق نمایندگی دائم خود در ژنو ادامه خواهد داد».

این تحول کمتر از سه ماه پس از تصویب مشاهدات نهایی درباره اوگاندا توسط کمیته ضد شکنجه سازمان ملل صورت می‌گیرد که این نگرانی‌ها را در مورد ادامه تکرار شکنجه و بدرفتاری برانگیخت و خواستار تحقیقات و پیگرد قانونی مقامات امنیتی متهم به استفاده بیش از حد از زور شد. ، خشونت و بازداشت خودسرانه.

«بسته شدن @UNHumanRightsUG دفتر این را ثابت می کند [the] دولت تمام احساس شرم خود را از دست داده است. این کشور دیگر خواهان بررسی دقیق بین المللی سوابق حقوق بشری خود نیست.» توییت کرد آدریان جوکو، مدیر اجرایی انجمن آگاهی و ارتقای حقوق بشر.

«اگر محافظان فرستاده شوند، پس برای کسانی که از آنها محافظت می کردند چه می شود؟ او افزود: ما به روزهای سختی می رویم.

بوبی واین، خواننده رگی که تبدیل به رهبر اپوزیسیون اوگاندا شد، که حامیانش در بازداشتگاه‌های غیرمجاز یا «خانه‌های امن» باقی می‌مانند، گفت تعجبی ندارد که یووری موسوینی، رئیس‌جمهور اوگاندا، که از سال 1986 در قدرت بوده، OHCHR را بسته است. او توییت کرد: «در مواجهه با محکومیت و انزوای فزاینده بین‌المللی، موسوینی ظالم با بستن سازمان‌های غیردولتی، فیسبوک، DGF واکنش نشان داده است. [Democratic Governance Facility] و چند نفر بین المللی را Persona Non-Grata یا اخراج آنها! حالا او خاموش می شود @UNHumanRightsUG“

شراب اضافه شد: «به خاطر می آورید که پس از انتخابات 2021 و صدها کشته یا ربوده شده توسط رژیم موسوینی، ما به دفتر حقوق بشر سازمان ملل درخواست دادیم و ارتش همان جا روزنامه نگاران را مورد خشونت قرار داد. دفتر سازمان ملل این اقدامات را محکوم کرد. تعجب آور نیست که بسته شده است.»

فعالان حقوق بشر و گروه های مدافع این تصمیم را “مسخره” خوانده و دولت را به فرار از نظارت بین المللی در مورد نقض و حمایت از حقوق بشر متهم کرده اند.

جوکو گفت: «این غیرقابل باور است و دلایل ارائه شده توسط دولت به تمسخر وضعیت واقعی حقوق بشر در کشور است. ادعا می کند که اوگاندا دیگر نیازی به دفتر ندارد [OHCHR] به دلیل موضع قوی آن برای حقوق بشر حداقل می توان گفت طنز آمیز است.

موضع قوی برای حقوق بشر مستلزم گشایش در برابر سازمان ملل و سایر بازیگران است.

لیوینگستون سوانیانا، بنیانگذار بنیاد ابتکار حقوق بشر در کامپالا، پایتخت، به آبان نیوز گفت: «تصمیم به عدم تمدید حکم، اوگاندا را از یک بازیگر مهم در زمینه ارتقا و حمایت از حقوق بشر محروم می‌کند.»

حداقل 38 کارمند محلی و بین المللی در دفتر مرکزی در کامپالا و دو دفتر صحرایی در گولو و موروتو شغل خود را از دست می دهند.

جوکو گفت: «پس از بسته شدن DGF، این اقدام ترسناکی است که نشان می‌دهد دولت دیگر تمایلی به بررسی دقیق سوابق حقوق بشری خود توسط بازیگران بین‌المللی ندارد.

این امر سازمان‌های محلی را بیشتر در معرض خطر ساکت شدن بیشتر قرار می‌دهد و کار آن‌ها بدون ترس دولت از امنیت نزدیک بین‌المللی محدود می‌شود. واقعاً روز غم انگیزی برای جنبش حقوق بشر در اوگاندا است.»