میکل آرتتا تیمش را سخت تر از آرسنالی ساخته است که در آن بازی می کرد | انبار مهمات

بدر قدیم، زمانی که میکل آرتتا بازیکن آرسنال بود و این تیم یکی از آن شکست‌های آرسنال را متحمل شده بود، شاید خارج از خانه در لیگ قهرمانان اروپا، این او و تنها او بود که مقابل مطبوعات قرار می‌گرفت و آنچه لازم بود را می‌گفت. گفته شود.

در حقیقت این درست نیست. این آرتتا یا پر مرتزاکر بود، گاهی اوقات هر دو اما هیچ کس دیگری از تیم نبود. آرتتا در حالی که به سمت اتوبوس تیم حرکت می‌کرد، موتورش بی‌صبرانه می‌چرخید، در روده‌های استادیوم مثلاً میلان یا دورتموند یقه می‌خورد و از ناامیدی می‌سوخت.

آنها می گویند که شما در لحظات پایین درباره یک بازیکن، در مورد شخصیت و اعتبار رهبری آنها بیشتر می آموزید و این مطمئناً در مورد آرتتا صادق بود. شاید به دلیل آمادگی تقریباً همه افراد دیگر برای گذاشتن هدفون و نگاه کردن به جلو، بزرگ‌نمایی شد.

بارها بود که آرتتا در مورد ذهنیت صحبت می کرد، اینکه چگونه تیم آرسنال آن دوره (16-2011) کمبود داشت، چگونه آنها باید سخت تر عمل کنند و بیشتر بدهند. شما گمان می‌کردید که او گاهی می‌خواست جلوتر برود، زیرا او بسیار حرفه‌ای بود. از خود و در نتیجه از دیگران مطالبه گر است.

به روز شنبه گذشته، زمانی که تیم آرسنال که آرتتا مدیریت می کند، با شکست 1-0 در لیگ برتر مقابل اورتون، سقوط کرد. پس از خروج از جام حذفی در منچستر سیتی با همان امتیاز بازی سخت بود و این فقط نتیجه در گودیسون پارک نبود، بلکه نحوه آن بود.

آرسنال در نبرد فیزیکی شکست خورد و در پایان، کنترل عاطفی خود را نیز از دست داد. احساس می کرد یکی از آن ها شکست آرسنال

و با این حال، حتی اگر این درست بود، زمینه اساسی وجود داشت، که خود آرتتا مشتاق برجسته کردن آن بود. این تنها دومین معکوس آرسنال در فصل لیگ بود و اولین – در منچستریونایتد در سپتامبر – به دلیل نمایش وحشتناکی نبود. آرسنال در آن روز بسیار خوب بود، جزئیات دقیق در لحظات حساس از آنها دور بود.

آرتتا بعد از بازی اورتون به هویج ضرب المثل دست زد نه چوب بزرگ و به دنیا گفت که به سختی می تواند بازیکنانش را بیشتر دوست داشته باشد. او بعدازظهر جمعه، در حالی که برای دیدار روز شنبه از برنتفورد آماده می شد، گفت که «خارج [in public] من هرگز از بازیکنان انتقاد نکرده ام» که این درست نیست. خشم او پس از نیوکاسل را به خاطر می آورید که در پایان فصل گذشته شکست، پایان امیدهای بالای چهار تیم را به همراه داشت؟ یا لحظات مختلف دیگر در دو فصل و نیم اول او به عنوان سرمربی؟

اما آن زمان بود و اکنون، زمان و لحن متفاوتی است، زمانی که رهبران لیگ آرتتا آنچنان ذخایر اعتباری ایجاد کرده اند که عصبانیت قدیمی، صحبت های جنگی، مورد نیاز نیست. محیط دگرگون شده است و آرتتا نگران این نیست که یک بلیپ به چیزی دردسرساز تبدیل شود.

از نظر او، نگران این نیست که اگر تیمش ابتدا مقابل برنتفورد گل را واگذار کند، چه اتفاقی ممکن است بیفتد، زیرا اگر عملکرد درست باشد، نتیجه به دنبال خواهد داشت. و آرتتا می‌داند که این کار درست خواهد بود، حتی تا حدی پیش می‌رود که یک “عالی” را تضمین کند. این چیزی است که اعتماد به نفس قهرمان به نظر می رسد.

آرتتا در حالی که به نحوه عملکردش به عنوان یک بازیکن آرسنال در مقایسه با الان فکر می کرد، گفت: “مطمئناً این یک نقش بسیار متفاوت است.” اما احتمالاً هدف و نیت یکی است. واکنش من به بازیکنان [after Everton] این چیزی بود که به شما بچه ها گفتم… در مورد اینکه چقدر آنها را دوست داریم و کارهایی که انجام می دهند را تحسین می کنیم.

“این فقط برای کمک به آنها در شرایط پایین است. آنها ناامید شدند، که لازم بود زیرا ما اینجا هستیم تا برنده شویم. اما در کل هفته تمرین، نحوه پاسخ آنها… هیچ سوالی از من وجود ندارد که آنها تمام تلاش خود را برای پیروزی به کار خواهند برد.”

از آرتتا پرسیده شد که آیا درس هایی که او به عنوان یک بازیکن آموخته است، هفته ای را که او کسب کرده است، نشان می دهد. او پاسخ داد: بله. «و همچنین برخورد با گروه‌هایی از مردم. محیط فوتبال در بالاترین سطح بسیار پیچیده است، زیرا افراد زیادی با نقش‌های مختلف، با فرهنگ‌های مختلف، شیوه‌های تفکر متفاوت درگیر هستند. بنابراین همسو کردن همه آسان نیست، اما منصف بودن با این گروه بسیار آسان است.»

آنچه در این فصل بسیار جلب توجه می کند، حمایت و صبوری تماشاگران استادیوم امارات است. آنها که قبلاً تندخو بودند، بسیار بدنام بودند – به ندرت از نقطه جوش دور بودند – برای مثال زمانی که تیم عقب مانده بود، دور هم جمع شده بودند. در آخرین بازی خانگی، زمانی که منچستریونایتد زودهنگام پیش افتاد، فریادهای “Ars-en-al” بلند شد. تیم آرتتا کمی بعد مساوی شد و اعتقاد از روی سکوها عاملی برای پیروزی 3-2 بود.

آرتتا گفت: “ما به بهترین شکل ممکن از نظر ذهنی برای هر بازی آماده می‌شویم… این به این معنی نیست که این سخت‌ترین بازی فصل است، احتمالاً ساده‌ترین بازی است زیرا بازیکنان به چیز زیادی نیاز ندارند.” آنها واقعا مشتاقانه منتظر آن هستند، من می توانم این را حس کنم و ما طرفداران خود را پر از انرژی، اشتیاق و اشتیاق خواهیم داشت.

ما می دانیم که واقعاً خوب بازی می کنیم و می توانید بازی ها را ببرید یا ببازید، اما باید کارهای خاصی انجام دهید و واضح است که ما اینجا هستیم تا برنده شویم. آن‌ها بازی‌های متفاوتی بودند که ما مقابل سیتی و اورتون باختیم، اما از دست دادن فرصت‌های زیادی برای نگاه کردن به چیزهای دیگر و دیدن واکنش تیم به ارمغان می‌آورد. فوق العاده بوده است ما می‌خواهیم یک نمایش فوق‌العاده در مقابل تماشاگرانمان ارائه دهیم.»

پس از برنتفورد، آرسنال چهارشنبه شب در امارات سیتی را سرگرم می کند – یک درگیری لرزه ای از نظر رقابت قهرمانی. اما هیچ کس در باشگاه به فراتر از تیم توماس فرانک نگاه نمی کند، تیمی که پس از پنج برد و چهار تساوی در 9 بازی لیگ، پر از اعتماد به نفس است. آنها می توانند چالشی مشابه با اورتون داشته باشند.

آرتتا در انبوه آن است، از هیجان لذت می برد، همه چیز را که دارد، مخصوصا انرژی را در ترکیب قرار می دهد. او گفت: “من یک انرژی دهنده هستم، من انرژی مکنده را دوست ندارم.” من فقط دوست دارم بدهم و افرادی را دوست دارم که به روش های مختلف انرژی می دهند. گاهی اوقات با زبان بدن، لحن صدا، در آغوش گرفتن است. این مردم به دنبال راه حل هستند، نه بهانه.»