آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
ده‌ها داوطلب در حال بسته‌بندی جعبه‌هایی هستند که روی یک شهرک صنعتی در شمال لندن انباشته شده‌اند و آنها را پر از کمک‌های مالی حیاتی می‌کنند تا به غازیانتپ، استان جنوب شرقی ترکیه که در زلزله‌ای که در ساعات اولیه روز دوشنبه رخ داد، ارسال کنند.
حسین گوران، 36 ساله، سه روز متوالی است که کمک می کند. «دو روز اول نخوابیدم و تا جایی که می توانستم انجام دادم. سه ساعت استراحت کردم و ادامه دادم.»
گوران عموزاده ها و خویشاوندان زیادی را از دست داده است. او گفت: «حدود 90 درصد آنها خانه های خود را از دست داده اند.
هنوز برخی از نزدیکان او پیدا نشده اند. “همیشه در ذهن شماست، آنها زیر آوار چه می کنند، آیا زنده اند، آیا آنها با این کار کنار می آیند… شما هر از گاهی امیدتان را از دست می دهید.”
مقیاس تخریب بسیار زیاد بوده است. «دیروز عمویم که از زلزله فرار کرده بود گفت از کل شهر چیزی نمانده است. گوران گفت: هر چه به یاد می آورید و می دانید دیگر وجود ندارد.
زمین لرزه 7.8 ریشتری جنوب ترکیه و شمال غرب سوریه را لرزاند و بیش از 21000 کشته بر جای گذاشته است. تا ظهر روز جمعه، درخواستی برای کمک به قربانیان، 32.9 میلیون پوند برای صندوق کمیته اضطراری بلایای طبیعی (DEC) جمع آوری شد که به 14 موسسه خیریه بریتانیا کمک کرد تا به این فاجعه پاسخ دهند.
از دست دادن و ناامیدی به طور گسترده ای در سراسر جامعه ترک زبان در بریتانیا احساس شده است که عمدتاً ترک ها و کردها را در میان سایر گروه های قومی در بر می گیرد. سرن ارمچ، 50 ساله، مدیر عامل شرکت حمل و نقل ABS، یک شرکت حمل و نقل بین المللی که ارسال کمک های حیاتی و کمک های مالی به غازیانتپ را تسهیل کرده است، گفت: «هیچ کسی نیست که تحت تأثیر قرار نگرفته باشد.
ارمچ چند ساعت پس از خبر غم انگیز روز دوشنبه وارد عمل شد و با کنسولگری ترکیه و خطوط هوایی ترکیه تماس گرفت تا ببیند چه کاری می تواند انجام دهد. تا ساعت 3 بعدازظهر به او گفته شد که قوانین گمرکی کاهش می یابد. او گفت: “ما این را به مشتریان خود اعلام کردیم و بلافاصله در رسانه های اجتماعی درخواست کمک و کمک مالی کردند.”
پنج ساعت بعد، حدود ساعت 8 بعد از ظهر، بیش از یک مایل ترافیک به انبار نزدیک می شد که مملو از افرادی بود که می خواستند کمک کنند و کمک های خود را رها کنند. تا پایان شب آنها تقریباً دو کامیون به ارزش کالاهای اهدایی دریافت کردند. بعدازظهر سه‌شنبه، ظرف 24 ساعت پس از فراخوانی برای کمک، هواپیمای پر از کمک‌های مالی حیاتی در ترکیه فرود آمد.
تا صبح پنج شنبه شش کامیون پر از اقلام برای ارسال به ترکیه داشتند. “من غاز می کنم. من از پاسخی که داشتیم غافلگیر و مفتخرم.»
در امتداد خطوط سبز در هرینگی، شمال لندن، که مملو از رستوران‌ها، نانوایی‌ها و جواهرفروشان ترکی است، ون‌های مملو از کمک‌های مالی به داخل و خارج از راهرو انجمن جامعه ترک‌ها (TCCA) می‌روند. در اتاق پشتی، داوطلبان انبوهی از لباس‌ها، پوشک‌ها و داروهایی را که توسط جامعه محلی انداخته‌اند، مرتب می‌کنند.
اریم متو، مدیر عامل TCCA و TCCA، گفت که از حمایت جامعه متحیر شده است. «وقتی صبح دوشنبه وارد شدیم، چند کیسه کمک مالی در بیرون داشتیم. مردم با کیسه می آمدند بدون اینکه ما حتی درخواست کمک مالی کرده باشیم. تا پایان روز، کمک‌های مالی اتاق را پر کرد.»
او گفت: «این یک نوع وحشت است وقتی افرادی را می‌بینید که بخشی از جامعه شما هستند که درگذشته‌اند، اما این یک داستان شگفت‌انگیز از گرد هم آمدن بشریت است. این نه در مورد نژاد است، نه در مورد سیاست، نه در مورد اعتقاد مذهبی. مردم رنجی را که در حال وقوع است می بینند و هر کاری که می توانند انجام دهند، انجام می دهند.»
در اطراف مرکز اجتماع، غوغایی از پچ پچ وجود دارد. تقریباً 150 تن کمک های مالی معوقه وجود دارد که برآورد آنها هفت روز طول می کشد تا پاک شود.
مهمت گانیدگلی یک گروهبان پلیس متروپولیتن است. او خانواده ای دارد که در روستای کوچکی در جنوب شرقی ترکیه، در نزدیکی مرز سوریه، در حدود 12 مایلی (20 کیلومتری) از مرکز زلزله زندگی می کنند. بسیاری از دوستان و نزدیکان او هنوز مفقود هستند.
من باید حدود 200 تماس تلفنی با پسرعموها، عموها و سایر اقوام داشته باشم. بیشتر آنها را می توانستم به دست بیاورم. برخی از آنها را من نتوانستم. تمام آنهایی که به دستم رسید یا فرار کردند یا در ماشین ها نشستند.» در یکی دو روز گذشته برقراری تماس دشوارتر شده است.
پس از ارتقاء خبرنامه
او گفت: «چیزی که مایه اطمینان است این است که کمک های دولت به آنها می رسد. من با اعضای خانواده در ترکیه از روستای خود صحبت کردم و خوراک و پوشاک امروز به دست آنها رسید.
تعداد جامعه سوری در مقایسه با جامعه ترک زبان در بریتانیا بسیار کمتر است. مراسم بیداری برای بزرگداشت جان باختگان در ترکیه و سوریه عصر پنجشنبه در مرکز لندن برگزار شد.
فاجعه بر فاجعه است. در ابتدا این یک فاجعه سیاسی بود و اکنون یک فاجعه طبیعی است. او گفت: «ما اینجا در همبستگی با سوری‌ها، ترک‌ها و همه افراد دیگر در منطقه هستیم».
مونا کاهیتی، 39 ساله، متخصص مراقبت های بهداشتی و محقق گفت که خانواده او که در هاتای، جنوبی ترین استان ترکیه که به شدت تحت تاثیر زلزله قرار گرفته، زندگی می کنند، مجبور به تخلیه خانه خود شده اند.
آنها از هر جنایت جنگی که می توانید تصور کنید جان سالم به در بردند. آنها از حملات شیمیایی جان سالم به در بردند، از محاصره و گرسنگی جان سالم به در بردند. در سال 2018 آنها مجبور به ترک خانه خود در سوریه شدند و به ترکیه رسیدند. با این فاجعه، آنها آسیبی را که هنوز هم در تلاش برای التیام آن هستند، دوباره زنده می‌کنند.»
خانواده کاهیتی در سه روز گذشته با کاهش دما به زیر صفر در یک کاروان زندگی می کنند. مامانم به من گفت که نمی توانند سرما را تحمل کنند. آنها دو روز بود که غذا نخورده بودند اما در حال حاضر سالم هستند.
در سوریه، بیشترین ویرانی زمین لرزه در منطقه شمال غربی این کشور که کنترل دولتی وجود ندارد، احساس شد. این امر به شدت تلاش‌ها برای ارسال کمک‌ها به منطقه آسیب‌دیده را با مشکل مواجه کرده است.
مازن غریبه، 35 ساله، مدیر کنسرسیوم بریتانیایی سوری، یک گروه حامی دموکراسی، گفت: «ما از مردم بریتانیا می خواهیم که به اولین پاسخ دهندگان در سوریه مانند کلاه سفیدها کمک مالی کنند و به نمایندگان خود نامه بنویسند. واکنش دولت بریتانیا تاکنون شرم آور بوده است. ما فورا به کمک های نجات نیاز داریم، زمان ما در حال اتمام است.
برای Ermeç، محموله های کمک های مالی او فقط شروع است. او گفت: «کاری که ما انجام دادیم به اندازه کافی نزدیک نیست. “لطفا فراموش نکنید که این اتفاق می افتد، این از بین نمی رود. تا زمانی که این افراد در جایی مناسب نباشند، متوقف نمی‌شوم.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
