فترمن، بهبودی پس از سکته، تلاش می‌کند تا با زندگی در سنا سازگار شود

واشنگتن – روی میز سناتور جان فترمن در اتاق سنا، یک مانیتور تازه نصب شده وجود دارد که بسته به نشستن یا ایستادن او بالا یا پایین می‌رود و زیرنویس‌های بسته ارائه می‌کند تا بتواند مراحل را دنبال کند. در مرکز میز، یک میز میز سفارشی ساخته شده است تا برای زمانی که او در نوبت ریاست مجلس سنا قرار می گیرد، از همان فناوری استفاده کند. سرگروهبان برای کمیته‌هایی که آقای فترمن در آنها خدمت می‌کند، برنامه‌هایی را برای رونویسی زنده صدا به متن ترتیب داده است و قصد دارد خدمات را به تمام جلسات استماع سنا گسترش دهد.

آقای فترمن، 53 ساله، 6 فوت 8، دموکرات خالکوبی و بزی از پنسیلوانیا که در ماه مه گذشته دچار سکته مغزی تقریباً کشنده شد و یکی از رقابتی ترین کرسی ها را در انتخابات میان دوره ای نوامبر به دست آورد، هرگز با هم ترکیب نشد. یکپارچه در راهروهای مرمری کنگره.

اما سازگاری او با خدمت در سنا به دلیل فشارهای بهبودی او بسیار دشوارتر شده است، که او را با یک نقص جسمی و چالش‌های جدی سلامت روانی مواجه کرد که این گذار را به شدت چالش‌برانگیز کرده است – حتی با تطبیق‌هایی که برای او فراهم شده است. به او کمک کنید تا سازگار شود

آدام جنتلسون، رئیس ستاد وی گفت: “کاری که باید برای بهبودی از این وضعیت انجام دهید این است که تا حد امکان کمتر انجام دهید.” در عوض، آقای فترمن «مجبور شد تا حد امکان انجام دهد – او مجبور شد به مسیر مبارزات انتخاباتی بازگردد. پس گرفتن آن سخت است.»

روز چهارشنبه، آقای فترمن به دلیل احساس سبکی سر در حالی که در یک نشست یک روزه دموکرات های سنا در واشنگتن شرکت می کرد، در بیمارستان بستری شد. آزمایشات هیچ نشانه ای از سکته مغزی دیگر را نشان نداد و سخنگوی او گفت که روحیه خوبی دارد و با اعضای خانواده و کارکنان صحبت می کند. اما او روز پنجشنبه دومین شب را در بیمارستان گذراند زیرا پزشکان او را از نظر تشنج تحت نظر داشتند.

آخرین ترس از سلامت کارکنان او را متقاعد کرد که آقای فترمن به برنامه بهتری برای مراقبت از خود، هم از نظر جسمی و هم از نظر عاطفی نیاز دارد.

آقای فترمن از مصاحبه برای این داستان خودداری کرد. اما دستیاران و معتمدین معرفی او به سنا را دوره‌ای دشوار توصیف می‌کنند، مملو از وظایف ناآشنا که برای فردی که هنوز در حال بهبودی است، مالیات می‌گیرد: جلسات با رای دهندگان، شرکت در جلسات گروه و کمیته، حضور در ملاء عام در رویدادهای کاخ سفید و در ایالت آدرس اتحادیه، و همچنین حضور در پنسیلوانیا.

مشهودترین ناتوانی یک بیماری عصبی است که شنوایی او را مختل می کند. آقای فترمن از مشکلات پردازش شنوایی رنج می‌برد و او را مجبور می‌کند برای رونویسی آنچه به او گفته می‌شود، اساساً به یک تبلت تکیه کند. مسائل شنوایی متناقض است. آنها اغلب زمانی بدتر می شوند که او در یک موقعیت استرس زا یا ناآشنا باشد. وقتی بد است، آقای فترمن آن را به عنوان تلاش برای تشخیص صدای خفه‌شده معلم در کارتون «بادام‌زمینی» توصیف کرده است که کلماتش هرگز قابل رمزگشایی نیستند.

سکته مغزی – که پس از آن ضربان ساز و دفیبریلاتور کاشته شد – همچنین آسیب روانی کمتر آشکار اما بسیار واقعی بر آقای فترمن وارد کرد. کمتر از یک سال از این سکته مغزی می گذرد که او را از فردی با جثه بزرگ که نشان دهنده ماچیسمو (بخش مرکزی هویت سیاسی او) بود، به یک نسخه تغییر یافته فیزیکی از خودش تبدیل کرده است و او گاهی اوقات از اینکه هنوز برنگشته ناامید می شود. به مردی که زمانی بود او مجبور شده است با این واقعیت کنار بیاید که ممکن است با استراحت نکردن به میزان توصیه شده در طول مبارزات انتخاباتی، برای همیشه خود را به عقب برگرداند. و او همچنان خود را به گونه‌ای تحت فشار قرار می‌دهد که افراد نزدیک به او نگران مضر باشند.

آقای جنتلسون گفت: “این استرس زا است، که باید آن تجربه را در زمینه برجسته ترین رقابت مجلس سنا در کشور تجربه کنید.”

همانطور که آقای فترمن با زندگی جدید خود سازگار می شود، سنا و همکارانش نیز در حال تطبیق با نیازهای خاص او هستند.

سناتور امی کلوبوچار، دموکرات ایالت مینه سوتا، که گفت این تبلت را در یک ناهار اخیر گروه دموکرات آزمایش کرده است، گفت: “ما باید سبک های خود را با آن یاد بگیریم.” «آنچه می‌گفتم دقیق بود حتی وقتی سریع صحبت می‌کردم. می خواستم مطمئن شوم که دقیق است. تصور این بود که بودن او چگونه خواهد بود.»

خانم کلوبوچار افزود: “او طوری پاسخ می دهد که شما به هر کسی پاسخ می دهید.” این ما هستیم که باید به آن عادت کنیم. او به آن عادت کرده است.»

موضوع استماع جاری به این معنی است که آقای فترمن نمی تواند در دعواهای راهرو با روزنامه نگارانی که بخشی از زندگی روزمره اکثر قانونگذاران در کاپیتول است، شرکت کند. او معمولاً با تعداد زیادی کارمند در اطراف ساختمان قدم می زند، تا حدی به این دلیل که به دستیارانی نیاز دارد تا تنظیمات فنی او را قبل از ورود به اتاق آزمایش کنند و تا حدی به این دلیل که همه آنها هنوز راه خود را در اطراف ساختمان یاد می گیرند.

این روزها، آقای فترمن که به عنوان معاون فرماندار شماره خبرنگاران را در تلفن همراه خود داشت و تقریباً دائمی با برخی از آنها گفتگو می کرد، از تعامل با خبرنگارانی که اغلب صدای آنها را در راهروهای طنین انداز نمی شنود، متوقف کرده است.

آقای جنتلسون گفت: «قبل از سکته، او از آن دسته افرادی بود که عاشق دادن و گرفتن با خبرنگاران بود. چالش این است که با توجه به محدودیت‌های فعلی بتوانیم به آن مکان بازگردیم.»

در حال حاضر، آقای فترمن خوشحال است که کمی از تابش خیره کننده رسانه ها فاصله گرفته است. کارمندان فعلی و سابق او را فردی توصیف می کنند که تمایلی به حضور در مرکز هر مذاکره ای ندارد و با وعده ای که برای حمایت از دستور کار پرزیدنت بایدن از پنجاه و یکمین رای دموکرات در مجلس سنا حمایت می کند، مبارزات انتخاباتی خود را انجام داد. او اغلب از توجهی که به خود جلب می کند، گیج شده است، حتی از طرف همکارانی که او را برای سلفی گرفتن متوقف می کنند، و کمتر از آن می خواهد.

حملات در طول مبارزات انتخاباتی – تاکر کارلسون، خبرنگار فاکس نیوز، او را “به طور غیرقابل عذرخواهی آسیب مغزی” خواند و جمهوری خواهان او را به دروغگویی در مورد سلامتی اش متهم کردند – همچنین هرگز دور از ذهن نیست. برخی از آن گمان ها همچنان ادامه دارد. کمیته ملی جمهوری خواه در اوایل این ماه کلیپی را منتشر کرد که در آن آقای فترمن در رویدادی که از بودجه 340 میلیون دلاری فدرال برای نوسازی زیرساخت های آبی فیلادلفیا خبر می داد، کلمه “آب” را زیر پا گذاشت. پنج‌شنبه شب، آقای کارلسون دوباره به سلامتی آقای فترمن حمله کرد، حتی زمانی که او در بیمارستان بهبود یافت. “غمگین است، اما همچنین، شما تعجب می کنید، چه اتفاقی می افتد؟” آقای کارلسون گفت.

آقای فترمن و کارکنانش آن را با کمال میل می کنند و خاطرنشان می کنند که از کمپین یاد گرفته اند که بیشتر مردم نسبت به وضعیت او دلسوز هستند، تا حدی به این دلیل که ممکن است تجربیات شخصی با موقعیت های مشابه داشته باشند.

سناتور باب کیسی، دیگر دموکرات از پنسیلوانیا، خاطرنشان کرد که آقای فترمن به دلیل توقف عملکرد مناظره‌اش در برابر رقیب جمهوری‌خواهش، دکتر مهمت اوز، به طور گسترده مورد انتقاد قرار گرفته است، اما رای‌دهندگان با او مهربان‌تر رفتار کردند و در نهایت با پنج امتیاز برنده رقابت او شد.

آقای کیسی گفت: “مردم زیادی وجود دارند که ناتوانی را درک می کنند و مبارزه را درک می کنند و او پیروز بزرگی شد.”

در اولین جلسه استماع کمیته کشاورزی خود در اوایل این ماه، آقای فترمن سوالاتی در مورد تجارت و کشاورزی ارگانیک مطرح کرد و کمی در سخنان خود دچار مشکل شد. با وجود اختلافات، دفتر او ویدئویی از ارائه او را برای حامیان پخش کرد.

آقای فترمن سخت تلاش کرد تا در پانل کشاورزی بنشیند، تا حدی به این دلیل که او لایحه مزرعه را یکی از معدود قوانین اساسی می‌داند که شانس خوبی برای تصویب در کنگره تقسیم شده دارد و فرصتی برای یک سناتور سال اول است که بدون نیاز به کوبیدن آرا یا ایجاد ائتلاف برای خود بسته، بر سیاست های اصلی تأثیر بگذارند.

با این حال، پایین نگه داشتن و انجام کار بدون توجه برای کسی که جذابیت ملی اش متفاوت به نظر می رسید و حتی قبل از سکته مغزی اش با رای دهندگان متفاوت صحبت می کرد، امری سخت است.

ماری گلونکمپ پرز، نماینده دموکرات واشنگتن، گفت که او در مراسم پذیرایی اعضای جدید کاخ سفید به آقای فترمن نزدیک شد، زیرا کنجکاو بود درباره یکی از قانونگذاران همکارش که بتواند با رای دهندگان طبقه کارگر صحبت کند.

او چکمه، شلوار جین و یک ژاکت کارهارت پوشیده بود. آقای فترمن که باعث ناراحتی او شد، به جای هودی خاص خود، کت و شلوار تجاری پوشیده بود.

او گفت: «فکر می‌کردم در اینجا متحدی خواهم داشت. او گفت: “چرا او شلوار جین می پوشد و من نه؟”

خانم گلونکمپ پرز گفت که این تبلت امکان گفتگوهای بی‌وقفه و شوخی‌های مربوط به لباس را فراهم می‌کند.

او گفت: “این فقط یک تاخیر جزئی است.” من در ابتدا متوجه نشدم که او از آن استفاده می کند. سپس من می گفتم، “چرا آنها آن را نگه می دارند؟” یک دقیقه طول کشید تا بفهمم چه خبر است.»

همکاران دموکرات او در مجلس سنا گفتند که آنها تغییراتی را که برای انطباق با او انجام می شود، به عنوان نوسازی برای مجلس سنا، مکانی مانند سایر مکان ها، می دانند.

آقای کیسی گفت: “نگرش صحیح باید با آنچه که امیدواریم در 30 سال گذشته یا بیشتر آموخته ایم، مطابقت داشته باشد، تا بتوانیم تسهیلات معقول را در محل کار فراهم کنیم.” «اگر ما این کار را به درستی انجام دهیم، نباید او را با محل کار وفق دهد، بلکه باید سناتورهای هر دو حزب او را تطبیق داده و با او همراهی کنند. درست مثل ما که هر کسی را انجام می دهیم.»

او تسهیلاتی را که برای آقای فترمن ایجاد شده بود با نصب یک رمپ برای سناتور تامی داکورث، دموکرات ایلینوی، کهنه سرباز سابق جنگی که در سال 2004 در حین خدمت به عنوان خلبان هلیکوپتر در جنگ عراق از دست داد، مقایسه کرد.

سناتور بن ری لوجان، دموکرات ایالت نیومکزیکو، که سال گذشته نیز دچار سکته مغزی شد، گفت که بهبودی ذهنی می تواند به اندازه بهبودی فیزیکی دشوار باشد.

او گفت: «خیلی خوشحالم که عشق و انسانیت زیادی در اطرافم وجود داشت. «نمی‌توانم تصور کنم اگر مردم چیزهای وحشتناک، بی‌احترامی، بی‌آموزه و نفرت‌انگیز می‌گفتند، بهبودی من چگونه بود. دشوار است.”

آقای Luján از زمان سکته مغزی آقای Fetterman مرتباً با او تماس گرفته است.

آقای لوژان گفت: “من فقط می گویم، “هی، فقط به تو فکر می کنم، امیدوارم روز خوبی داشته باشی.”

در طول تاریخ سنا، سناتورهایی با اختلالات جسمی، از قطع عضو گرفته تا نابینایان وجود داشته اند. یک سناتور ناشنوا وجود داشته است: ساموئل مک‌انری از لوئیزیانا، که از سال 1897 تا 1910 در سنا خدمت کرده است. و کسانی بوده‌اند که دچار سکته‌های مغزی شدید شده‌اند که آنها را دچار اختلال کرده است.

سناتور سابق تیم جانسون، دموکرات داکوتای جنوبی، در سال 2006 دچار خونریزی مغزی شد که باعث اختلال در گفتار و تحرک او شد. سناتور سابق مارک کرک، جمهوری خواه ایلینوی، در سال 2012، دو سال پس از اولین و تنها دوره ریاست جمهوری خود، دچار سکته مغزی شدید شد و تحت فیزیوتراپی شدید قرار گرفت تا دوباره راه رفتن را بیاموزد.

اما آقای فترمن تنها کسی است که با ورود به سنا برای اولین بار با بهبودی سر و کار دارد. در حال حاضر، این بدان معناست که در طول هفته به تنهایی در یک آپارتمان در واشنگتن زندگی می کند، و در اکثر تعطیلات آخر هفته، چهار ساعت رانندگی به خانه به برادوک، پینسا می کند تا همسر و سه فرزندش را ببیند.

خانم کلوبوچار گفت که حس او این است که آقای فترمن علیرغم چالش های اضافی که با آن مواجه است، می خواهد در سنا حضور داشته باشد.

او گفت: «اگر خوشحال نیستی، در تمام این موارد ظاهر نمی‌شوی». او بسیار فعال به نظر می رسد و می خواهد در اتفاقاتی که در حال رخ دادن است، مشارکت داشته باشد. به نظر می رسد او از حضور در آنجا خوشحال است.»