بدون برنامه، بدون استراتژی خروج: دولت بریتانیا در اعتصابات چهره خود را از دست می دهد – و میلیون ها رای | پولی توینبی

تیاو عمیقا شرم آور است امروز اتحادیه آتش نشانی پس از پیشنهاد 7 درصد برای سال جاری به اضافه 5 درصد در سال آینده توسط شورای ملی مشترک که برای مقامات محلی مذاکره می کند، اعتصابات برنامه ریزی شده خود را لغو کرد. اعضای آن هنوز به توافق نرسیده‌اند، اما کارگران شورا به توافقی مشابه رضایت دادند، زیرا مقامات محلی به طور مشترک آزادند تا به توافقات معقول خود بپردازند. ولز و اسکاتلند نیز در حال تسویه حساب با کارکنان بهداشتی خود هستند. این باعث می‌شود که مسئولین خدمات در انگلستان سرسخت‌تر، نامعقول‌تر و از نظر ایدئولوژیک ثابت‌تر به نظر برسند.

راشل هریسون، دبیر ملی خدمات عمومی GMB، دیروز صبح به من گفت که پیشنهاد به آتش نشانی “گسترده” است و گفت که اگر به کارکنان آمبولانس و سایر اعتصاب کنندگان او پیشنهاد شود، “ما قطعاً اقدام را تعلیق می کنیم و آن را لغو می کنیم. بلافاصله. مستقیما”. اعضا باید تصمیم می گرفتند، اما دیدگاه پیرامون اتحادیه ها دیروز این بود که یک معامله مشابه این اعتصاب ها را حل می کند.

دولت امیدوار بود که اعتصاب کنندگان در حال حاضر ضعیف شده باشند. وزرا تصور می‌کردند که کارمندان عمومی با دستمزد پایین، که برخی از آنها قبلاً از بانک‌های مواد غذایی استفاده می‌کردند، مطمئناً از دستمزد چند روزه‌ای که تاکنون از فیش‌های حقوقشان حذف شده، آسیب خواهند دید. یک سیستم جدید فیش حقوقی در NHS عمداً کسر روز اعتصاب آنها را برجسته می کند.

آنها همچنین امیدوار بودند که تا کنون مردم علیه اعتصاب کنندگان روی آورده باشند. مطمئناً نخست‌وزیر و صدراعظم مصمم به خاطر موضع قاطع خود در برابر «ستیزه‌جویان» کمی از افتخارات تاچر در دهه 1980 لذت می‌برند؟ اما اوضاع اینطوری پیش نمی رود، اصلاً. که دولت را بدون برنامه و نردبانی برای پایین آمدن از موضع سرسخت خود باقی می گذارد.

اتحادیه ها می گویند که کارفرمایان NHS نظرات خود را اعلام کرده اند: لایحه اعتصابات مقابله ای (حداقل سطح خدمات) توهین به مدیران محلی است که به خوبی با کارکنان خود برای اطمینان از پوشش اضطراری در طول اعتصاب ها همکاری کرده اند. تأخیر آمبولانس ها در روزهای اعتصاب کمتر بوده است، زیرا همه شیفت ها در خط اعتصاب هستند و اگر تماس دسته 1 یا 2 وارد شود، کارکنان بیشتری از حد معمول برای پاسخگویی در دسترس هستند. هریسون می‌گوید: «پاسخ‌دهندگان سریع‌تر به آنجا می‌رسند، بیماران را سریع‌تر به A&E ترخیص می‌کنند و صف‌های آمبولانس کمتری در خارج از بیمارستان‌ها وجود دارد». این لایحه به سیاستمداران وزارت بهداشت این امکان را می دهد که با نام و شغل، همه کسانی را که می توانند از اعتصاب منع کنند، به جای واگذاری آن به مدیران محلی برای هماهنگی با اتحادیه ها، که نقض اساسی حق اعتصاب است، مشخص کنند.

خشم ناشی از ادعای Grant Shapps یکشنبه گذشته مبنی بر اینکه کارکنان آمبولانس با “خودداری” از ارائه اطلاعات در مورد محل اعتصاب خود، زندگی خود را به خطر انداخته اند، و “قرعه کشی کدپستی” برای افرادی که دچار حمله قلبی شده اند، عزم اعتصاب کنندگان را سخت تر کرد. هریسون می گوید: «یک دروغ آشکار.

چیزی که شاپس و دولت ترجیح می دهند به آن توجه نکنند، میانگین 1000 مرگ اضافی (غیر کووید) در هفته است، زیرا ترس از افشای تأثیر کمبود بودجه NHS و مراقبت های اجتماعی و اجتماعی برای بیش از یک دهه است.

به جای محو شدن، تعداد بیشتری به اعتصاب‌ها می‌پیوندند: روز چهارشنبه، تراست خدمات آمبولانس شرق انگلستان آخرین نفری بود که به پیوستن رای داد. در روز بودجه، 15 مارس، 100000 کارمند دولتی دیگر به همراه 30000 نفر از HMRC بیرون می آیند – احتمالاً مبالغ قابل توجهی را برای هر روزی که مالیات جمع نمی کنند از دست می دهند. اتحادیه ها در حال رای گیری و تمدید صلاحیت های رای خود هستند، با درخواست های گسترده مردم از TUC در مورد پیوستن.

اتحادیه‌ها از وزرا، از جمله نخست‌وزیر، که ادعا می‌کنند «درهایشان باز است» در زمانی که مطلقاً هیچ مذاکره‌ای انجام نمی‌شود، خشمگین شده‌اند. پل نواک، دبیر کل TUC، می گوید که این کابینه مذاکره را درک نمی کند: در ملاء عام، وزرا می گویند که با او صحبت خواهند کرد – اما هیچ مذاکره ای صورت نمی گیرد. مانند همه اختلافات، دور میز با توافق به پایان خواهد رسید.»

نواک می گوید: «آنها در مورد خلق و خوی عمومی اشتباه قضاوت کردند. به گفته گروه های کانونی TUC، تکرار این شعار که تورم زا بودن دادن یک اینچ به کارکنان دولتی است، تنها بر یک سوم رأی دهندگان تأثیر می گذارد. پل جانسون، مدیر موسسه مطالعات مالی، می‌گوید: «افزایش دستمزد بخش دولتی به خودی خود تورم‌زا نیست» زیرا برخلاف بخش خصوصی، قیمت‌هایی برای افزایش وجود ندارد. و بخش خصوصی شاهد افزایش دستمزدها بسیار سریعتر از کارمندان دولتی بوده است. او مبالغ مورد نیاز برای تسویه حساب را نسبتاً ناچیز می‌داند: «هر 1 درصد از صورت حساب پرداخت عمومی 2.5 میلیارد پوند هزینه دارد.» در همین حال، رهبران اتحادیه ای که با آنها صحبت کردم گفتند که تماشای سودهای وحشتناک شل و BP نیز عزم اعتصاب کنندگان را تقویت کرده است.

هر چه دولت تسویه حساب اجتناب ناپذیر را بیشتر به تعویق بیاندازد، لیست های انتظار NHS طولانی تر خواهد شد و ریشی سوناک برای عمل به تعهد خود مبنی بر کاهش آنها تا انتخابات بعدی تلاش خواهد کرد. این برنامه ممکن است این باشد که تا آوریل منتظر بمانیم و سعی کنیم یک سقوط را در یک معامله نادرست برای سال آینده پنهان کنیم که در واقع شامل دستمزد با تاریخ عقب افتاده برای امسال می شود. اما این صعود هر چه بیشتر به تأخیر بیفتد شرم آورتر خواهد بود.

در همین حال، تلگراف یک نظرسنجی بزرگ از 28000 رای دهنده منتشر کرده است که احتمالاً برای ترساندن روشنایی روز از محافظه‌کاران طراحی شده است. این نشان می دهد که حزب کارگر 509 کرسی غیرقابل تصور را به دست خواهد آورد، SNP با 50 کرسی اپوزیسیون رسمی خواهد بود، حزب محافظه کار تنها با 45 کرسی سوم خواهد بود، و تقریباً هر حزب محافظه کار که نامش را شنیده اید حذف خواهند شد. نظرسنجی «Elecctoral Calculus» از حزب کارگر 47.5 درصد و حزب محافظه کار 26.3 درصد است. هنوز راهی برای رفتن به انتخابات وجود دارد، اما این نشان می‌دهد که تحریک اعتصاب‌ها و سلب حق اعتصاب یک تغییر بازی با رأی‌دهندگان بوده است.