آینده مسیر پیاده روی محبوب نیوساوت ولز از طریق مکان مقدس در تردید پس از سیل | نیو ساوت ولز

سرنوشت یکی از محبوب ترین مسیرهای پیاده روی شمال نیو ساوت ولز پس از اینکه مقامات تصمیم گرفتند برای چهارمین بار تصمیم بحث برانگیز در مورد آینده آن را به تاخیر بیندازند، نامشخص است.

پارک ملی وولمبین که در نزدیکی شهر سیل زده Murwillumbah قرار دارد، قبلا بیش از 100000 بازدیدکننده در سال جذب می کرد و قله آن به عنوان اولین مکان در استرالیا برای تماشای طلوع خورشید مشهور است.

این پارک که قبلاً به‌عنوان پارک ملی Mount Warning شناخته می‌شد، ابتدا در مارس 2020 به دلیل محدودیت‌های کووید-19 بسته شد، اما هرگز بازگشایی نشد زیرا خدمات پارک‌های ملی و حیات وحش NSW ارزیابی ایمنی و زمینه‌های فرهنگی را انجام می‌دهد.

مسیر پیاده‌روی تا می 2021 بسته می‌شد، زیرا خطرات ایمنی عمومی با زیرساخت‌هایی که به کوهنوردان کمک می‌کند تا به قله برسند، مشخص شد. با این حال، این مهلت تا ژوئیه و سپس نوامبر تمدید شد، قبل از اینکه سال گذشته به 31 مارس 2022 عقب‌گردید.

در روز جمعه، وب سایت پارک ملی دوباره به روز شد تا نشان دهد که تعطیلی آن برای سومین سال ادامه خواهد داشت.

“[The national park] تا پایان ژوئن 2022 به دلیل تأثیرات سیل گسترده در منطقه و امکان مشاوره بیشتر با جامعه بومیان و سایر سهامداران کلیدی در مورد مدیریت آینده سایت بسته می ماند.

آبان نیوز استرالیا از خدمات پارک های ملی و حیات وحش نیوساوت ولز درخواست اظهار نظر کرده است.

قسمت بالایی وولومبین در سال 2014 به عنوان یک مکان بومی اعلام شد، با تابلویی در ابتدای مسیر که از بازدیدکنندگان می خواهد به دلیل احترام به اهمیت معنوی آن برای مردم محلی بوندجالونگ، در صعود خود تجدید نظر کنند.

یکی از سخنگویان گروه مشاوره وولمبین به ABC در سال 2019 گفت که این کوه مکانی مقدس در نظر گرفته شده است.

آنها گفتند: “فقط مردان منتخب می توانستند برای شروع در سطح بالاتر به کوه بروند.” “این مکان معنوی خطرناکی برای زنان است.”

در پی ممنوعیت سال 2019 برای صعود افراد به اولورو در قلمرو شمالی، مدافعان اجازه صعود به وولومبین از ترس سرنوشت مشابهی در انتظارند.

مارک هندریککس، سخنگوی Right To Climb گفت که آخرین تاخیر در تصمیم گیری در مورد بازگشایی مسیر، بی کفایتی پارک های ملی و خدمات حیات وحش NSW را برجسته می کند.

او گفت: «آنها آشکارا کاری را که قول داده بودند انجام نداده اند.

برای من، کوه هشدار یک گنجینه ملی است و برخورد افرادی که قرار است مراقب آن باشند، مذموم است.

“من معتقدم که آنها آن را به عنوان منطقه ای با هزینه های بالا و نگهداری بالا می بینند … و از مردم بومی به عنوان بهانه ای برای بستن صعود استفاده می کنند، همراه با مسائل ایمنی ساختگی. بسیار غم انگیز است.»