بایدن برای کاهش اتکای اروپا به روسیه به توافق گازی دست یافت

محیط بانان از این اعلامیه انتقاد کردند زیرا می ترسند که ایالات متحده و اروپا را متعهد به استفاده از سوخت های فسیلی برای چندین دهه بیشتر از آنچه که آنها استدلال می کنند با توجه به تلفات فزاینده گرمایش جهانی امکان پذیر است، متعهد کند.

ابیگیل دیلن، رئیس Earthjustice، یک سازمان حقوق محیط زیست، گفت: «هیچ راهی برای افزایش صادرات USLNG و اجرای تعهدات ضروری آب و هوایی که ایالات متحده و اتحادیه اروپا متعهد شده‌اند وجود ندارد. او هشدار داد که ایجاد زیرساخت های LNG “وابستگی گران قیمت فسیلی و آلودگی خطرناک را برای دهه های آینده قفل می کند.”

مقامات آمریکایی و اروپایی همچنین توافق کردند که به دنبال راه هایی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از زیرساخت ها و خطوط لوله LNG و کاهش خروج متان از عملیات گاز باشند.

دولت بایدن واردات انرژی روسیه را به عنوان بخشی از مجموعه گسترده‌تر تحریم‌ها علیه پوتین ممنوع کرده است، اقدامی نسبتا آسان برای ایالات متحده زیرا صادرکننده خالص انرژی است. برخی از قانونگذاران آمریکایی مایلند که اتحادیه اروپا خرید نفت و گاز از روسیه را به طور کامل متوقف کند، اما چشم انداز این امر از سوی چندین رهبر اتحادیه اروپا نادیده گرفته شده است و آنها آن را اقدامی فاجعه بار مالی می دانند که بیشتر از روسیه به اروپا آسیب می رساند.

با این حال، برخی از کارشناسان انرژی گفتند که تشدید بیشتر جنگ، یا تصمیم آقای پوتین برای استفاده از سلاح های شیمیایی، بیولوژیکی یا هسته ای، می تواند اتحادیه اروپا را با چاره ای جز ممنوعیت خرید انرژی روسیه باقی بگذارد.

خانم فون در لاین از کمیسیون اروپا در این اطلاعیه با آقای بایدن گفت: «ما به عنوان اروپایی‌ها می‌خواهیم از روسیه دور شویم و به تامین‌کنندگانی که به آنها اعتماد داریم دوستان و قابل اعتماد هستند، تنوع دهیم. بنابراین تعهد ایالات متحده به تامین حداقل 15 میلیارد متر مکعب LNG اضافی در سال جاری به اتحادیه اروپا گام بزرگی در این راستا است، زیرا این جایگزین عرضه LNGی است که ما در حال حاضر از روسیه دریافت می کنیم.

برای مدیران نفت و گاز، که عادت کرده اند به دلیل انجام ندادن کافی برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی مورد انتقاد قرار بگیرند، اطلاعیه روز جمعه نشان دهنده تغییر خوشایند در لحن بود. اما آنها گفتند که آقای بایدن و خانم فون در لاین باید صبور باشند و متوجه شوند که تصمیم گیری در مورد اینکه چه کسی به چه کسی گاز می فروشد در میز مذاکره توسط شرکت های خصوصی گرفته می شود نه توسط سیاستمداران.

آقای سوکی از تلوریان گفت: «این یک سیستم سرمایه داری است. افرادی مثل من هستند که این تصمیمات را می گیرند. دولت نمی تواند به ما بگوید گاز را کجا بفرستیم.»

متینا استویس-گریدنف ارائه گزارش از بروکسل و کریستوفر اف. شوتزه از برلین گزارش می دهد.