رده سوم اسپانیا در آستانه فروپاشی با ادامه شکست فدراسیون ها و باشگاه ها | فوتبال

سطح سوم فوتبال اسپانیا ممکن است در 24 ساعت آینده با سقوط روبرو شود. درگیری با فدراسیون فوتبال این کشور به این معنی است که باشگاه‌ها باید در صف قرار بگیرند یا خطر حذف بودجه و رها شدن فدراسیون فوتبال لیگ برتر تنها 18 ماه پس از تاسیس آن وجود دارد.

با ممتنع حداقل 18 باشگاه از 40 باشگاه در مورد کنترل های اقتصادی پیشنهادی و مدیریت فدراسیون دو گروهی لیگ برتر، سه شنبه شب یک رای گیری تشکیل شد.

باشگاه ها 48 ساعت فرصت دارند تا از طریق ایمیل رای دهند، با نامه ای از بدنه حاکمه فوتبال اسپانیا، RFEF، که “اقلیت کوچکی” را به اعمال “محاصره” متهم کرده و دورنمای کنار گذاشتن مدل فعلی را مطرح می کند.

این می تواند به معنای بازگشت به سگوندا B قدیمی باشد، یک رده سوم آماتور رسمی شامل 80 تیم در چهار بخش منطقه ای با یک سیستم پلی آف پیچیده برای صعود به دسته دوم.

برخی از باشگاه‌ها بر این باورند که این اقدام یک عمل حاشیه‌ای است که برای ترساندن آنها از عقب‌نشینی طراحی شده است، اما RFEF به “پیامدهای فوری و مستقیم” مقاومت در برابر اقدامات کنترل اقتصادی و استثمار تجاری اشاره کرده و “حس” حفظ یک توافق را زیر سوال برده است. رقابتی که “خود باشگاه ها می گویند قابل اجرا نیست”.

اواخر ماه گذشته، 18 باشگاه به صورت کتبی درخواست جلسه رسمی با RFEF کردند که با آن موافقت نشد و اعلام کردند که نمی توانند برنامه هایی را برای متمرکز کردن کنترل در دست RFEF بدون اطلاعات بیشتر بپذیرند.

فدراسیون ملی در ابتدا دو طرح پیشنهاد داده بود. اگر مدل B به اتفاق آرا مورد توافق قرار نمی گرفت، مدل A اعمال می شد – که در آن هیچ یک از باشگاه ها، که تقریباً همه آنها با ضرر کار می کنند، هیچ گونه حمایت مالی از RFEF دریافت نمی کردند. علیرغم رزروهایی که باشگاه ها در مورد محتوای آن داشتند، این به عنوان راهی برای اجبار مدلو B در نظر گرفته شد.

در حالی که مذاکرات چهارشنبه شب ادامه داشت، 18 باشگاه مخالف در حال آماده سازی پاسخ بودند.

فدراسيون پريمرا در سال 2021 راه اندازي شد تا در نهايت به اسپانيا رده سوم ملي و حرفه اي بدهد. در دو گروه، 40 تیم در لیگ برتر وجود دارد که شامل 6 تیم جوانان است: رئال مادرید، بارسلونا، اتلتیک، سلتا، رئال سوسیداد و اوساسونا. تحت صلاحیت RFEF به جای لالیگا، آزمایشی بود، اما با این وعده که در نهایت این بخش از نظر مالی قابل دوام است، با پیشنهاداتی مبنی بر اینکه حقوق تلویزیون می تواند تا 40 میلیون یورو ارزش داشته باشد، ارائه شد.

در عوض با مشکلات و ضرر مالی مواجه شده اند. یک قرارداد تلویزیونی و حمایت مالی با Footters در بحبوحه پخش های بی کیفیت و جنگ با حامیان آنها، Fuchs، شکست خورد که بیش از 9 میلیون یورو کسری را به همراه داشت. معاملات تجاری محقق نشدند و ساختار جدید شاهد افزایش هزینه ها بود.

باشگاه‌هایی که بسیاری از آنها در زمین‌های پلاستیکی بازی می‌کردند، موظف بودند حداقل 4000 نفر ظرفیت داشته باشند و سطوح بازی از چمن طبیعی را داشته باشند. حداقل 18 بازیکن حرفه ای باید در هر باشگاه با حداقل حقوق 20000 یورو ثبت نام می کردند.

تعداد باشگاه هایی که از نظر مالی مقرون به صرفه هستند تک رقمی است و دو باشگاه قبلاً به اجبار از لیگ حذف شده اند: اکسترمادورا و دوکس اینترناسیونال مادرید. ثبت نام داکس در ابتدای این فصل لغو شد زیرا آنها نمی توانستند تیمی را برای بازی افتتاحیه خود به میدان برسانند، اما TAD (دادگاه داوری ورزش اسپانیا) آنها را برای فصل آینده بازگرداند – حکمی که RFEF درخواست تجدید نظر کرده است.

داکس در ماه مارس سال گذشته به همراه رئال المپیک لیننس، دپورتیوو لینارس، یونیون اسپورتیوا سن سباستین د لس ریس و رایو ماجاداهوندا جزو بنیانگذاران انجمن باشگاه ها از رده سوم ملی بود. آنها به زودی توسط Unai Emery مدیر استون ویلا Real Union de Irun به آنها پیوست و به کانون مخالفان تبدیل شدند.

این انجمن که برای جستجوی معاملات تجاری و دفاع از منافع باشگاه ها تشکیل شده بود، از سوی فدراسیون به عنوان یک تهدید تلقی می شد. باشگاه ها اصرار دارند که آنها یک گروه جدا شده نیستند، اما رئیس RFEF، لوئیس روبیالس، آنها را به عنوان یک جبهه دیگر در مناقشه تلخ خود با لالیگا و رئیس آن، خاویر تباس نگاه می کند.

18 باشگاه حاضر به واگذاری کنترل بر معاملات تجاری نیستند و در عوض می‌خواهند آزادی پیگیری جریان‌های درآمدی را حفظ کنند، به‌ویژه پس از یک سال که تلاش‌های مرکزی برای موفقیت اقتصادی این بخش موفق نبوده است. آنها همچنین اصرار دارند که برنامه های کنترل اقتصادی تعریف نشده و غیرقابل قبول باقی بماند. این رای اخیر تلاشی برای غلبه بر بن بست با پیامدهای نامشخص است.

در حالی که باشگاه‌ها از کنترل‌های اقتصادی استقبال می‌کنند، آنها اصرار دارند که این کنترل‌ها تعریف نشده، غیرقابل اجرا و غیرقابل قبول باقی بمانند و توسط فدراسیون تحمیل و مدیریت شوند و نه از طریق اجماع.

در بخشی که شش تیم از تیم‌های جوانان هستند که توسط باشگاه‌های مادر حمایت می‌شوند و سایرین آرزوی صعود در پایان فصل را دارند، RFEF می‌گوید «اکثریت» باشگاه‌ها از پیشنهادات آن حمایت می‌کنند. اما با توجه به اینکه حداقل 18 نفر علناً در اپوزیسیون ایستادند و آرای مثبت تأیید شده کمتر از نصف، هنوز مورد آزمایش قرار نگرفته است و سطح سوم را در آستانه فروپاشی قرار می دهد.

و در حالی که تعداد کمی بر این باورند که رقابت یک شبه متوقف می شود، در عوض تا تابستان لنگ می زند، این رای با خود این خطر را به همراه دارد که تلاش فوتبال اسپانیا برای حرفه ای سازی سطح سوم به عنوان یک شکست کنار گذاشته شود.