به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
ده ها پناهجو پس از چند ساعت اخطار مبنی بر انتقال آنها به بدفوردشایر، در داخل هتل گرینویچ که 18 ماه در آنجا بوده اند، اعتراض کردند.
چهار خودروی پلیس، یک دستگاه ون پلیس و یک دستگاه آمبولانس در محل تجمع حاضر شدند و تعدادی از ماموران وارد هتل شدند. یکی از پناهجویان دستگیر، دستبند زده و با ون پلیس منتقل شد.
گفته می شود که بیش از 130 پناهجو در این هتل زندگی می کردند. عصر دوشنبه به آنها گفته شد که صبح روز بعد به هتل جدیدی در بدفوردشایر منتقل خواهند شد.
بسیاری از آنها در حال تحصیل، داوطلب شدن هستند و پیوندهای اجتماعی در این منطقه ایجاد کرده اند و از اینکه در چنین مدت کوتاهی ریشه کن شده اند، مضطرب شده اند. یک مرد جوان که به تازگی 18 ساله شده است از ویلچر استفاده می کند و در بیمارستانی در لندن تحت درمان است.
یک کارمند خیریه که از پناهجویان در این هتل حمایت می کند، گفت: «من واقعاً از نحوه رفتار با آنها منزجر هستم. شرم آور است.»
به طور جداگانه، یک چالش قانونی برای جلوگیری از انتقال اجباری 40 خانواده پناهنده افغان از یک هتل لندن به صدها مایل دورتر در شمال انگلیس در نظر گرفته شده است.
اعتراض دیگری در مورد انتقال اجباری از هتلی در غرب لندن به هتلی در خارج از لندن در اکتبر گذشته صورت گرفت. بچه ها در یک مدرسه محلی اسکان داده شدند و مدیر مدرسه به تظاهرات پیوست. در نهایت همه پناهجویان منتقل شدند.
یکی از پناهجویان که در هتل گرینویچ مانده است، گفت: «آنها بدون اطلاع قبلی نزد ما آمدند. من یک وضعیت پزشکی دارم. من نمی توانم این مکان را ترک کنم.
من از جنگ در کشورم فرار کردم. من تازه شروع به بازسازی زندگی ام در اینجا کرده ام و اکنون باید دوباره ریشه کن شوم.»
یکی از پناهجویان اریتره ای که با اکراه پذیرفت که از هتل گرینویچ به هتلی در بدفوردشایر نقل مکان کند و به تظاهرات نپیوست، گفت که از این اقدام اجباری ناراحت است اما احساس می کند چاره ای جز رفتن ندارد.
او گفت: “من بخشی از یک GCSE ریاضی در کالج محلی را گذراندم.” اکنون نمی توانم به آن ادامه دهم. احساس می کنم زمان از من می گذرد.
میتوانم سعی کنم در کالجی نزدیک جایی که وزارت کشور ما را به آن منتقل کرده است در بدفوردشایر ثبت نام کنم، اما باید تا سپتامبر صبر کنم و شاید تا آن زمان وزارت کشور ما را دوباره منتقل کند.
من در یک کلیسای محلی اریتره شرکت میکردم که در آنجا حمایت زیادی میکردم و اکنون ارتباطم با آن شبکه پشتیبانی قطع شده است. من فکر نمی کنم هیچ کلیسای اریتره ای در مکانی که ما را به آنجا منتقل کرده اند وجود داشته باشد. یکی از دوستانم که دیروز با این حرکت موافقت کرد آنقدر استرس داشت که مجبور شدند او را به بیمارستان ببرند.
ما به دنبال آزادی به بریتانیا آمدیم اما واقعیت اینگونه نیست. من دوستانم، جامعه و دانشگاهم را با این حرکت از دست داده ام. من همه چیز را از دست داده ام سیستم خراب است.»
برای اظهار نظر با وزارت کشور تماس گرفته شده است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.