“درماندگی کامل”: خانواده ها در استرالیا پس از زلزله ترکیه منتظر اخبار عزیزان خود هستند | اخبار استرالیا

اسرا سزگین و خانواده اش در پی زلزله قدرتمندی که روز دوشنبه جنوب این کشور را لرزاند، به شدت منتظر اخبار مربوط به بستگان خود در ترکیه بودند.

سزگین مستقر در ملبورن گفت: «ما احساس درماندگی کامل می کنیم. ما در برابر واقعیت همه چیز تسلیم هستیم. مادرم دائماً با خانواده ام در آدانا در تماس است [and] ما منتظر اخبار مربوط به زمان و نحوه نجات آنها هستیم.»

مرگ هزاران نفر در ترکیه و سوریه در پی زمین لرزه ویرانگر 7.8 ریشتری روز دوشنبه تایید شده است. روز چهارشنبه، آنتونی آلبانیز، نخست وزیر استرالیا گفت که ناپدید شدن چهار استرالیایی تایید شده است.

آلبانیز 10 میلیون دلار کمک بشردوستانه متعهد شد و اعلام کرد که تیمی متشکل از 72 پرسنل نیروی دفاعی استرالیا به مقامات محلی کمک خواهند کرد و گفت که چکمه ها تا پایان هفته در ترکیه در زمین خواهند بود.

اما در حال حاضر، انتظار برای اطلاع از عزیزان یک کابوس برای سزگین و خانواده اش است.

او گفت: “بیشتر خانواده من در آنجا آسیب دیدند – از جمله عمویم و نوه های عمه ام که در حال حاضر زیر آوار هستند و احتمالاً مرده اند.”

«ما توانستیم با دو تن از عمه هایم که هر دو سالخورده بودند، که به خانه های روستای خود فرار کردند، تماس بگیریم. عمه من باید بعد از عملی که اخیرا انجام داده در حال نقاهت باشد، [but] او [was] مجبور به فرار شد

«برخی از بستگان ما در یافتن اجساد بستگان من به تیم جستجو و نجات کمک می کنند. خیلی های دیگر هستند که ما اصلاً نتوانستیم با آنها ارتباط برقرار کنیم.»

او گفت که برخی از خانواده‌اش شب‌ها را در پناهگاه‌های موقت، در سالن‌های ورزشی، مدارس یا حتی در ماشین‌هایشان می‌گذرانند. او گفت که بسیاری از ساکنان “وحشت” زلزله های مهم سال 1995 و 1998 را تجربه می کنند.

سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که حدود 23 میلیون نفر از جمله 1.4 میلیون کودک احتمالاً تحت تأثیر این زمین لرزه قرار خواهند گرفت.

در استرالیا، گروه های محلی و سازمان های امدادی وارد عمل شده اند.

طیفی از موسسات خیریه اسلامی محلی و بین‌المللی، مانند مسلمانان امداد و امداد اسلامی، و همچنین سازمان‌ها و مساجد مسلمانان محلی، همگی جمع‌آوری کمک مالی یا کمپین‌هایی را برای کمک به قربانیان راه‌اندازی کرده‌اند.

داوطلبان در ملبورن کانتینری را سازماندهی کرده اند که به ترکیه فرستاده شده است، پر از کیسه خواب، پتو و چادر است که توسط اعضای جامعه مسلمانان سازماندهی و اهدا شده است.

سزگین گفت: “مردم محلی برای اهدا و ارسال کمک جمع می شوند، این بسیار دلچسب است.”

Sumeyye Cetinkiran، پرستار و تأثیرگذار رسانه های اجتماعی در ملبورن، در تشویق پیروان خود برای کمک به کمپین های کمکی فعال بوده است و گفت که از گستردگی این بسیج تعجب نکرده است.

او گفت: “این شگفت انگیز است، هر کسی در حد توان خود کاری انجام می دهد.”

ما اعضای مختلف جامعه داریم که کمپین های جمع آوری کمک های مالی را انجام می دهند، تقریباً هر مسجد در ویکتوریا با یک سازمان کمکی همکاری می کند و در حال کمپین یا جمع آوری کمک است.

“ما همچنین شاهد بودیم که صاحبان مشاغل، فروش خود را برای کل ماه فوریه برای کمپین های جمع آوری کمک های مالی در سراسر جامعه ارائه کردند.”

سیتینکیران گفت که سرازیر شدن حمایت ها عمدتاً تحت تأثیر دو عامل است، اولی وسعت ویرانی و دومی ایمان اسلامی آنها.

“احساس می‌کنم غرق شده‌ام، فکر می‌کنم مردم تلاش می‌کنند تا وسعت آنچه اتفاق افتاده را درک کنند.” او گفت. ما با چیزهایی متحد هستیم که ممکن است به همسایگانمان آسیب برساند و این بخشی از اعتقاد و ایمان من است. در اسلام ما باید مراقب اطرافیان خود باشیم.

“من فکر می کنم مردم در تلاش هستند از یکدیگر حمایت کنند، همچنین زمان حساس است، این چیزی است که اکنون در حال رخ دادن است و ما نمی توانیم پاسخ خود را به تعویق بیندازیم.”

من تعجب نمی کنم، من به جامعه خود افتخار می کنم. همه ما در مواقع سختی دور هم جمع می شویم.»

Cetinkiran کمپین جمع آوری کمک های مالی خود را به نام چالش 30 دقیقه برای 30 روز راه اندازی کرده است، که امیدوار است مردم را ترغیب کند تا “حرکت کنند تا احساساتشان حرکت کند” و به خیریه کمک کنند.

او گفت: “هدف آن حرکت دادن مردم و حمایت از جامعه ما در حالی است که آنها سعی می کنند از خانواده های ما در خارج از کشور حمایت کنند.”

شیخ عبدالرحمن عساراوغلو امام جماعت مسجد گالیپولی در آبورن در غرب سیدنی، یکی از بزرگترین مساجد ترکیه در استرالیا است، و می گوید که میزان تأثیر آن بر مردم منطقه هنوز مشخص نیست.

او گفت: «ما قبلاً افرادی را می شناسیم که عزیزانی دارند که تحت تأثیر قرار گرفته اند و بسیاری از آنها قبلاً به ترکیه رفته اند تا از خانواده های خود حمایت کنند.

اما ما با خدمات اورژانس ترکیه و سازمان امدادرسان رسمی هلال احمر هماهنگ شده‌ایم، جزئیات حساب آنها را توزیع کرده‌ایم و سازماندهی کرده‌ایم تا جماعت ما تا آنجا که می‌توانند بفرستند.

ما می‌خواهیم پول به دست افرادی برسد که بیشترین آسیب را دیده‌اند، ما سعی می‌کنیم به جامعه استرالیایی نیز دسترسی پیدا کنیم.»

عساراوغلو گفت که از اینکه شاهد گردهمایی مردم در این مواقع ضروری است، مفتخر است و به “جایگاه ما در جامعه استرالیا” افتخار می کند.

او گفت: «ما احساس می‌کنیم که جامعه گسترده‌تر مسلمانان و جامعه گسترده‌تر استرالیا از ما در این زمان حمایت کرده‌اند و بسیاری با ما تماس گرفتند و تسلیت گفتند.»

“این یک چیز انسانی است، درد همه جا یکسان است، قومیت و شکل ندارد، یک بار درد دارید، درد دارید.”