آرچی مور دومین هنرمند انفرادی بومی شد که نماینده استرالیا در بینال ونیز | دوسالانه ونیز

آرچی مور، هنرمند کامیلاروی و بیگامبول، سال آینده در دوسالانه ونیز نماینده استرالیا خواهد بود و او را به دومین هنرمند انفرادی ملل اول تبدیل می کند که استرالیا را در قدیمی ترین رویداد بین المللی هنر معاصر جهان نمایندگی می کند.

این مرد 52 ساله که در ردلندز، کوئینزلند مستقر است، در سال 2024، هفت سال پس از انجام این کار تریسی موفات در سال 2017، نماینده غرفه استرالیا خواهد بود.

مور در روز چهارشنبه گفت: “فرصتی که کارم را به مخاطبان بین المللی نشان دهم افتخار و امتیاز بزرگی است.”

مور و شورای استرالیا هیچ جزئیاتی از این پروژه را که هنوز نامش فاش نشده است، فاش نکردند، اما این هنرمند گفت که کار او در دوسالانه “درباره چیزی است که من به شدت در مورد آن احساس می کنم”، از جمله تاریخچه خانوادگی و خاطرات او از جایی که در آن بزرگ شده است. در جنوب شرقی کوئینزلند

او گفت که تاریخچه خانواده‌اش «چیزی بود که من از آن اجتناب می‌کردم» اما او اکنون «به شجره‌نامه نگاه می‌کند، به 60000 سال پیش».

مور در پاسخ به این سوال که آیا فشاری به نمایندگی از استرالیا احساس می کند، گفت: “من تو را ناامید نخواهم کرد.”

آثار قبلی مور شامل نقاشی، مجسمه‌سازی و منسوجات بود که اغلب با خاطرات، نژادپرستی و احساس هویت ملی استرالیا دست و پنجه نرم می‌کرد.

این هنرمند پیش از این گفته بود: «حافظه در همه کارهای من جایی بوده است». از سال 2010، او چهار نسخه از خانه دوران کودکی خود در تارا ایجاد کرده است: سال گذشته، او آن را در داخل گالری معاصر گرترود ویکتوریا ساخت، با بوی دتول – “این ترسی را برای من نشان می دهد که مادرم از بردن فرزندانش داشت. او در مصاحبه ای گفت: اگر از ما مراقبت نمی شد، به اندازه کافی تمیز بود.

و در سال 2014 با یک استاد عطرساز کار کرد تا مجموعه‌ای از «پرتره‌های عطری» خلق کند که لحظاتی از دوران کودکی او را تداعی می‌کرد، از جمله بوی مداد و کاغذ گرافیتی در مدرسه و عطر خاله‌هایش. در سال 2018 یک بازنگری شغلی به نمایش گذاشته شده در موزه هنر دانشگاه گریفیث به عنوان مجموعه ای از خاطرات بازآفرینی شده از دوران کودکی مور در روستایی جنوب شرقی کوئینزلند نصب شد.

پرچم‌ها و زبان مضامین مشترک هستند: اثر او United Neytions – 28 پرچم بزرگ با طرح‌هایی که توسط کشورهای بومی بر روی سپرها، بدن و در هنر استفاده می‌شود – به طور دائم در ترمینال بین‌المللی فرودگاه سیدنی آویزان است، در حالی که نصب او در سال 2015، 14 ملت کوئینزلند (ملت‌های تصور شده توسط RH) ماتیوز) او را دید که پرچم‌هایی را برای کشورهای بومی خلق کرد که توسط ماتیوس، انسان‌شناس قرن نوزدهم نقشه‌برداری شده بود.

اثر او در سال 2022 شامل 200 گزارش پزشکی قانونی ویرایش شده بود که جزئیات مرگ یک فرد بومی در بازداشت را که در استخری در گالری هنری کوئینزلند پراکنده شده بود، به تصویر می‌کشید. نسل ها

برای جایزه سلف پرتره هنرمندان ملی در سال 2013، او یک سگ تاکسیدرمی شده با پولیش چکمه با عنوان سگ سیاه ارائه کرد. “پوست نشانگر این بود که من چه کسی بودم و چه جایگاهی داشتم – نه در حق مادری دیرینه یک “نام پوست” سنتی، بلکه از توهین‌های نژادپرستانه که همه ما زمانی شنیده‌ایم و امروز هم می‌شنویم. مور در آن زمان گفت.

الی بوتروس، متصدی هنر معاصر استرالیا در گالری هنر کوئینزلند، کار مور را در بینال کار خواهد کرد. او مور را فردی منحصر به فرد توصیف کرد: «توانایی اش در تعامل با مخاطبان در سطح احساسی از طریق خاطرات و داستان های خانوادگی در آثار هنری که بحث در مورد اینکه چگونه مسئولیت تغییرات اجتماعی را بر عهده می گیریم را تحریک می کند».

او افزود: “آرچی از لحاظ هنری ماهر و از نظر سیاسی دقیق، موقعیت منحصر به فردی برای مقابله با گذشته استرالیا و دفاع از حاکمیت بومی در مقیاس جهانی دارد.”

جودی واتسون، ایوان کولمتری و امیلی کنگواری اولین هنرمندان بومی بودند که در سال 1997 نماینده استرالیا در ونیز بودند، اما این کار را به صورت گروهی انجام دادند. موفات اولین هنرمند بومی بود که 20 سال بعد به عنوان یک هنرمند انفرادی کشور را نمایندگی کرد. و در سال 2019، ریچارد بل، هنرمند بومی، پس از درخواست برای حضور در نمایشگاه رسمی استرالیا اما رد شد، ظاهری به یاد ماندنی در بینال داشت. مرد کامیلاروی، کوما، جیمان و گورنگ گورانگ سپس یک کپی مجسمه‌ای از غرفه استرالیا را سازماندهی کرد تا با یک بارج موتوری که در زنجیر پیچیده شده بود، در اطراف شهر کانال رانده شود.

غرفه استرالیا از 20 آوریل تا 24 نوامبر 2024 به نمایش گذاشته می شود و این بیست و پنجمین سال شرکت این کشور در بینال است.