فدرال رزرو روی “فرود نرم” شرط بندی می کند، اما خطر رکود در آینده نزدیک است

جروم اچ پاول، رئیس فدرال رزرو، این هفته تاکید کرد که بانک مرکزی او می تواند در تلاش خود برای مهار تورم سریع بدون افزایش بیکاری یا ایجاد رکود موفق باشد. اما او همچنین اذعان کرد که چنین نتیجه خوش خیمی قطعی نیست.

آقای پاول گفت: “سوابق تاریخی زمینه هایی برای خوش بینی فراهم می کند.”

این «برخی» شایان ذکر است: اگرچه ممکن است امید وجود داشته باشد، با توجه به سابقه فدرال رزرو در شرایط مبارزه با تورم، دلیلی برای نگرانی نیز وجود دارد.

فدرال رزرو در مواقعی موفق به افزایش نرخ بهره برای کاهش تقاضا و تضعیف تورم بدون آسیب رساندن معنادار به اقتصاد شده است – آقای پاول نمونه هایی را در سال های 1965، 1984 و 1994 برجسته کرد. اما این موارد در بحبوحه تورم بسیار پایین تر و بدون شوک های مداوم رخ داد. یک بیماری همه گیر جهانی و یک جنگ در اوکراین.

بخشی که مقامات فدرال رزرو از گفتن با صدای بلند اجتناب می کنند این است که ابزارهای بانک مرکزی با کاهش سرعت اقتصاد کار می کنند و تضعیف رشد همیشه با خطر بیش از حد آن همراه است. و در حالی که فدرال رزرو اولین افزایش نرخ خود را در این ماه آغاز کرد، برخی از اقتصاددانان – و حداقل یک مقام فدرال رزرو – فکر می کنند که بانک مرکزی برای شروع به برداشتن پای خود از بنزین بسیار کند عمل کرده است. برخی هشدار می دهند که تاخیر احتمال تصحیح بیش از حد در نتیجه را افزایش می دهد.

فدرال رزرو با افزایش نرخ های گذشته رکودها را کاهش داده است: این اتفاق در اوایل دهه 1980 رخ داد، زمانی که پل ولکر در کمپینی برای کاهش تورم بسیار سریع نرخ ها را افزایش داد و نرخ بیکاری را به طرز دردناکی افزایش داد.

روبرتو پرلی، رئیس سیاست جهانی در Piper Sandler گفت: “هیچ تضمینی وجود ندارد که رکود اقتصادی وجود داشته باشد، اما تورم بالایی دارید، و اگر برای کاهش سریع آن جدی هستید، باید مقدار زیادی افزایش دهید.” ، یک بانک سرمایه گذاری و یک اقتصاددان سابق فدرال رزرو. «اقتصاد این را دوست ندارد. من فکر می‌کنم این خطر قابل توجه است.»

تعجب آور نیست که کاهش تورم در حالی که رشد اقتصادی را حفظ می کند دشوار باشد. هزینه‌های بالاتر وام‌گیری با کند کردن بازار مسکن، دلسرد کردن خریدهای بزرگ و ترغیب شرکت‌ها به کاهش برنامه‌های توسعه و استخدام کارگران کمتر، در اقتصاد جاری می‌شود. این عقب نشینی گسترده بازار کار را تضعیف می کند و رشد دستمزد را کند می کند و به تعدیل تورم کمک می کند. اما واکنش زنجیره ای به تدریج انجام می شود و نتایج آن فقط با تأخیر قابل مشاهده است، بنابراین به راحتی می توان روی ترمزها خیلی محکم گذاشت.

آقای پاول در طی اظهارات خود در این هفته اذعان کرد: “هیچکس انتظار ندارد که ایجاد یک فرود نرم در شرایط کنونی ساده باشد – در شرایط فعلی خیلی کم است.” برای موفقیت در این کار چالش برانگیز.”

شش چرخه از هشت چرخه افزایش نرخ فدرال رزرو از اوایل دهه 1980 به رکود خاتمه یافته است، اگرچه برخی از این چرخه ها ناشی از شوک های خارجی – مانند همه گیری – و برخی به دلیل انفجار حباب دارایی ها، از جمله بحران مسکن در سال 2007 و فروپاشی اینترنت بود. سهام در اوایل دهه 2000

مقامات فدرال رزرو امیدوارند که اقتصاد قوی امروز به آنها کمک کند تا از فرود خشن جلوگیری کنند. آنها به این واقعیت اشاره می‌کنند که بازارهای کار در حال رونق است و تقاضای مصرف‌کننده قوی است، بنابراین افزایش نرخ‌ها و تعدیل خریدهای طاقت‌فرسا ممکن است به عرضه کمک کند تا اقتصاد را پشت سر بگذارد و آن را سرد کند بدون اینکه آن را فریزر کند. آقای پاول استدلال کرده است که با تعداد زیاد مشاغل باز به ازای هر کارگر بیکار، فدرال رزرو ممکن است بتواند بازار کار را کمی کند کند بدون اینکه واقعاً نرخ بیکاری را بالا ببرد.

لورتا جی. مستر، رئیس بانک فدرال رزرو کلیولند، گفت که فدرال رزرو در نقطه ای نیست که مجبور باشد بین مبارزه با تورم یا کاهش رشد تصمیم گیری کند.

خانم مستر روز چهارشنبه در تماسی به خبرنگاران گفت: «با توجه به اینکه اقتصاد در حال حاضر کجاست و خطرات آن کجاست، به نظر من چالش اصلی اقتصادی تورم است. من آن را به عنوان یک معامله در این مرحله نمی بینم.

جیمز بولارد، رئیس فدرال رزرو سنت لوئیس در مصاحبه ای گفت که به نظر او این واقعیت که بانک مرکزی به عنوان یک مبارزه کننده با تورم اعتبار دارد – و نرخ ها را برای دفاع از این اعتبار افزایش می دهد – می تواند به آن اجازه دهد سیاست را تعدیل کند. به گونه ای که اجازه داد تقاضا بدون ایجاد اختلالات اقتصادی عمده تعدیل شود.

در دهه 1980، زمانی که پل ولکر رئیس فدرال رزرو بود، بانک مرکزی باید جهان را متقاعد می کرد که پس از بیش از یک دهه افزایش سریع قیمت ها، آماده مهار تورم تحت کنترل است.

«هر کاری که لازم است انجام دهید، حدس می‌زنم این شعار روز است. من فکر می کنم تورم نگرانی شماره 1 ما است. با این حال، من فکر نمی‌کنم که این وضعیتی شبیه ولکر باشد.»

انتظارات تورمی کوتاه مدت مصرف کننده و بازار در سال گذشته افزایش یافته است، زیرا تورم به بالاترین حد خود در 40 سال گذشته رسیده است و به شتاب ادامه می دهد، اما انتظارات رشد قیمت در بلندمدت فقط اندکی بالاتر رفته است.

اگر مصرف‌کنندگان و کسب‌وکارها افزایش سریع قیمت‌ها را سال به سال پیش‌بینی می‌کردند، این یک علامت نگران‌کننده خواهد بود. اگر شرکت‌ها با افزایش قیمت‌ها احساس راحتی کنند و مصرف‌کنندگان آن هزینه‌های بالاتر را بپذیرند، اما برای پوشش هزینه‌های فزاینده‌شان، درخواست پرداخت‌های بزرگ‌تری داشته باشند، چنین انتظاراتی می‌تواند به خودی خود تحقق یابد.

اما پس از یک سال تورم سریع، هیچ تضمینی نیست که انتظارات تورمی بلندمدت تحت کنترل باقی بماند. تحت کنترل نگه داشتن آنها بخش بزرگی از چرایی حرکت فدرال رزرو در حال حاضر است، حتی در شرایطی که جنگ در اوکراین باعث ایجاد عدم اطمینان می شود. بانک مرکزی در این ماه نرخ بهره را یک چهارم افزایش داد و یک سری افزایش نرخ بهره را پیش بینی کرد.

در حالی که مقامات معمولاً از یک جهش موقت در قیمت نفت گذشته اند، مانند آنچه که درگیری ایجاد شده است، نگرانی ها در مورد انتظارات به این معنی است که آنها این بار آن تجملات را ندارند.

آقای پاول این هفته گفت: «این خطر افزایش می‌یابد که یک دوره طولانی تورم بالا می‌تواند انتظارات بلندمدت را به‌طور ناخوشایندی بالاتر ببرد.»

آقای پاول اشاره کرد که فدرال رزرو ممکن است در ماه مه نرخ بهره را نیم درصد افزایش دهد و به زودی شروع به کوچک کردن ترازنامه اوراق قرضه خود کند، سیاست هایی که کمک ها را از اقتصاد ایالات متحده بسیار سریعتر از آخرین رشد اقتصادی حذف می کند.

برخی از مقامات، از جمله آقای بولارد، با این استدلال که سیاست پولی هنوز در وضعیت اضطراری قرار دارد و با اقتصاد بسیار قوی خارج است، خواستار حرکت سریع شدند.

اما سرمایه گذاران فکر می کنند که فدرال رزرو پس از یک سری افزایش سریع نرخ بهره باید مسیر خود را معکوس کند. قیمت گذاری در بازار نشان می دهد – و برخی از محققان فکر می کنند – که فدرال رزرو در سال جاری و اوایل سال آینده نرخ ها را به طور قابل توجهی افزایش خواهد داد، تنها برای معکوس کردن برخی از این حرکت ها با کاهش قابل توجه اقتصاد.

کریشنا گوها، رئیس سیاست جهانی در Evercore ISI، در تحلیلی اخیر نوشت: «مورد اصلی ما باعث شده است که فدرال رزرو به اندازه کافی سریع معکوس شود تا از یک رکود تمام عیار جلوگیری کند. “اما احتمال انجام این کار زیاد نیست.”

پس چرا فدرال رزرو اقتصاد را در معرض خطر قرار می دهد؟ نیل شیرینگ، اقتصاددان ارشد گروه در کاپیتال اکونومیکس، نوشت که بانک مرکزی از رویکرد “کوک در زمان صرفه جویی نه” در سیاست پولی پیروی می کند.

افزایش نرخ بهره در حال حاضر برای کاهش تورم به بانک مرکزی فرصتی برای تثبیت اقتصاد بدون نیاز به اعمال سیاست دردناک‌تر در آینده می‌دهد. اگر فدرال رزرو عقب نشینی کند و تورم بالاتر به یکی از ویژگی های پایدارتر اقتصاد تبدیل شود، حذف آن حتی سخت تر خواهد بود.

آقای شیرینگ در یادداشتی خطاب به مشتریان نوشت: «تأخیر در افزایش نرخ بهره به دلیل ترس از سرریزهای اقتصادی ناشی از جنگ در اوکراین، تورم را بیشتر تحت تأثیر قرار می‌دهد». “به این معنی که در نهایت برای بیرون راندن آن از سیستم و ایجاد رکود اقتصادی در آینده حتی بیشتر به سخت‌تر شدن سیاست‌ها نیاز است.”