تغییر سازماندهی ترسو، سوناک را از حزب خودش نجات نداد | ریشی سوناک

هنگامی که ریشی سوناک اولین کابینه خود را در اکتبر منصوب کرد، مجبور شد بنا به ضرورت مصالحه کند. پس از چند ماه پرتلاطم، او به تازگی یک حزب محافظه کار که به شدت دچار اختلاف شده بود را تصاحب کرده بود که به نظر می رسید در مسیر خود ویرانگری قرار گرفته بود.

علی‌رغم ترجیح آشکار نخست‌وزیر جدید برای بسته‌بندی کابینه با افراد خود، او متوجه شد که اگر بخواهد فرصتی برای اصلاح آن داشته باشد، باید به سراسر حزب برسد، حتی اگر به طور موقت.

بنابراین، او بن والاس و جیمز کلورلی، ستوان های کلیدی بوریس جانسون را به ترتیب در وزارت دفاع و وزارت امور خارجه حفظ کرد. او سرمایه سیاسی خود را از دست داد تا سوئلا براورمن را که تنها شش روز قبل از سمت وزیر کشور اخراج شده بود، به دلیل نفوذش بر جناح راست یوروسپتیک بازگرداند.

او انتخاب چندانی نداشت جز اینکه جرمی هانت را که قبلاً کار سخت اطمینان بخشی به بازارها را پس از هفته ها آشفتگی تحت لیز تراس آغاز کرده بود، حفظ کند. این بدان معنا بود که برخی از متحدان نزدیک خود سوناک، مل استراید که در بخش کار و بازنشستگی به پایان رسید، الیور داودن که دفتر کابینه را به دست آورد و جان گلن که وزیر ارشد خزانه‌داری شد، برای نقش‌های رده‌بالا کنار گذاشته شدند.

در آن زمان، نخست‌وزیر احساس کرد که اینها فداکاری‌های ضروری هستند و دستیاران شماره 10 امیدوار بودند که تا ژانویه اوضاع کمی آرام شود و او بتواند با کابینه‌ای که بیشتر شبیه خودش است، تغییرات گسترده‌تری را انجام دهد.

این یک امید بیهوده بود. تغییر سازمان سوناک در روز سه‌شنبه بسیار کم‌کم بود، بیشتر یک جابجایی صندلی‌ها بود تا یک بازنگری اساسی در تیم ارشد او برای گذاشتن مهر خود بر دولت. به عنوان بخشی از ایجاد سه دپارتمان جدید، گرانت شاپس، کیمی بادنوک و میشل دونلان همه به سمتی منتقل شدند، در حالی که گرگ هندز و لوسی فریزر از وفاداران به ترتیب به سمت رئیس حزب و دبیر فرهنگ ارتقا یافتند.

به طور غیرمعمول در چنین شرایطی، هیچ کس اخراج نشد. با این حال، برخی از نمایندگان حزب محافظه‌کار، با شنیدن اینکه معاون جدید حزبشان لی اندرسون، مبارز فرهنگی و نماینده دیوار قرمز بحث‌برانگیز است – که از حمایت از تیم فوتبال انگلیس امتناع کردند، زیرا گفتند زانو می‌گیرند و به کاربران بانک غذا پیشنهاد کردند واقعاً این کار را نکردند. نیاز به کمک – پیش بینی کرد که دوام نخواهد آورد.

سوناک هنوز باید بین منافع رقیب در حزب توازن برقرار کند، بنابراین فضای مانور او محدود است. با گذشت بیش از سه ماه از تصدی این سمت، او همچنان از موضع ضعف در حال فعالیت است. یک حرکت ضعیف و کل عمارت همچنان می‌تواند سقوط کند.

ثبات حزب محافظه کار با جریان ردیف استانداردها که شامل وزرای ارشد است کمکی نکرده است. امور مالیاتی ندیم زهاوی باعث این تغییرات کوچک شد، در حالی که اتهامات قلدری دومینیک راب – پس از آنکه افراد داخلی شماره 10 گفتند او “نان تست” بود – انتظار می رود معنای دیگری داشته باشد.

در حالی که تغییر کابینه به ما در مورد تسلط سوناک بر حزبش می گوید، ماشین آلات تغییرات دولت بینشی نادر از دیدگاه بلندمدت او است. با تقسیم بخش بازرگانی به سه وزارتخانه متمایز – انرژی و صفر خالص. تجارت و تجارت؛ علم، نوآوری و فناوری – او می تواند نشان دهد که قصد دارد تجارت در بریتانیا پیشرو در صنایع آینده باشد.

مشکل سوناک، اما، این است که ممکن است او آنجا نباشد تا آن را تحویل دهد. تغییراتی که ماه‌ها طول می‌کشد تا اجرا شوند و مقامات را به جای سیاست‌گذاری، در فرآیندی قرار دهند، در چرخه سیاسی بسیار دیر رخ می‌دهند تا قبل از انتخابات بعدی تغییرات زیادی در صحنه ایجاد کنند. اگر مردم حتی متوجه شوند، بعید است که به آن اهمیت دهند.

همه اینها به تأثیر فزاینده یک دولت در بازی پایانی خود کمک می کند. نخست وزیر می تواند چهره های جدیدی را در کابینه خود قرار دهد، دپارتمان های جدید ایجاد کند، عملیات در مقر حزب را تقویت کند، اما علیرغم انرژی و اشتیاق خود، حزب محافظه کار خسته به نظر می رسد. حتی بدتر از آن برای Sunak، به نظر می رسد که مردم نیز از آنها خسته شده اند.