آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
سودان جنوبی با شدیدترین بحران ناامنی غذایی در جهان مواجه است، اما بر اساس یک گزارش جدید، گروه‌های محلی مؤثر در ارائه کمک‌ها مستقیماً تأمین مالی نمی‌شوند.
بر اساس گزارش آژانس کاتولیک برای توسعه خارج از کشور (کافود)، تنها 0.4 درصد از بودجه بشردوستانه که برای غذا در نظر گرفته شده است، مستقیماً به سازمان‌های غیر دولتی سودان جنوبی اختصاص می‌یابد، علیرغم اینکه این سازمان‌ها در مقابله با گرسنگی مؤثر هستند.
بر اساس تحقیقات جدیدی که توسط Cafod و گروه ضد فقر توسعه Initiatives انجام شده است، سودان جنوبی 7.7 میلیون نفر با سوء تغذیه حاد یا گرسنگی مواجه است که این کشور وارد پنجمین سال ناامنی شدید غذایی خود می شود.
بر اساس این گزارش، بودجه بشردوستانه برای غذا در سودان جنوبی از سال 2020 تا 38 درصد کاهش یافته است و دولت انگلیس به تنهایی بودجه خود را برای سودان جنوبی 59 درصد در سال 2021 کاهش داده است.
سیل ها، خشکسالی ها و درگیری ها به این بحران دامن زده اند و به گفته کافود، سازمان های محلی بهترین موقعیت را برای خدمت رسانی به جمعیت های صعب العبور دارند. آنها اغلب در مناطق پرخطر، حتی پس از خروج سازمان‌های بین‌المللی، به کار خود ادامه می‌دهند، در حالی که اعتماد بیشتری نسبت به جمعیتی که به آنها خدمت می‌کنند، ایجاد می‌کنند.
سازمان‌های محلی، که در خط مقدم واکنش به بحران‌ها در مناطقی هستند که هیچ کس دیگری نمی‌تواند به آنجا برود، اغلب نادیده گرفته می‌شوند. گلوریا مودونگ موریس از بنیاد تیتی در سودان جنوبی گفت: اگر می‌خواهیم با بحران‌های بشردوستانه ریشه‌دار مقابله کنیم، باید به درستی از آن‌هایی که در خط مقدم هستند، حمایت مالی کنیم.
سازمان ملل و سازمان‌های غیردولتی بین‌المللی بازی خوبی را در مورد بهترین مدل برای پاسخ‌گویی به یک بحران تا حد ممکن محلی صحبت می‌کنند، اما واقعیت نمی‌تواند متفاوت از این باشد.»
به گفته کافود، سازمان‌های غیردولتی محلی معمولاً فقط کمک‌های مالی کوتاه‌مدت دریافت می‌کنند، که برنامه‌ریزی پروژه‌هایی با تأثیر پایدار یا سرمایه‌گذاری در کارکنان و سیستم‌های ارائه پشتیبانی را برای آنها دشوار میکند. در این گزارش آمده است که در حالی که اغلب از سازمان‌های غیردولتی اطلاعاتی در مورد شرایط درخواست می‌شود، اما آنها در تصمیم‌گیری مشارکت محدودی دارند. این نتیجه گیری می کند که این نقشی در واکنش های بشردوستانه ایفا می کند که در ایجاد انعطاف پذیری طولانی مدت شکست خورده است.
پس از ارتقاء خبرنامه
هوارد مولت، رئیس سیاست بشردوستانه کافود، گفت که در 11 سال پس از استقلال سودان جنوبی، گروه‌های کمک‌رسان بین‌المللی باید به سازمان‌های غیردولتی محلی حق بیشتری می‌دادند.
سازمان‌های محلی در خطرناک‌ترین بخش‌های سودان جنوبی کار می‌کنند که آژانس‌های بین‌المللی نمی‌توانند به آنها دسترسی پیدا کنند. با این حال، به جای حمایت از آنها، احساس می شود که تمایل گروه های محلی برای پذیرفتن خطر کمک رسانی به این مناطق مورد سوء استفاده قرار می گیرد.»
پروفسور دنیس دایکزول، که بر مطالعات بشردوستانه در مؤسسه حقوق بین‌الملل صلح و درگیری‌های مسلحانه تمرکز دارد، گفت که سازمان‌های محلی کمک‌های مؤثری را ارائه می‌کنند زیرا اغلب با افرادی که از آنها حمایت می‌کنند نزدیک‌تر زندگی می‌کنند، اعتماد ایجاد می‌کنند و درک بهتری از شرایط دارند.
«بومی‌سازی کار با مردم و برای مردم است. تخصص محلی، پذیرش محلی یا اعتماد محلی آنها واقعا می تواند کمک کند، و این می تواند منجر به کارایی یا کیفیت بالاتر شود.
او گفت که باید پول و قدرت بیشتری به سازمان‌های محلی داده شود تا ظرفیت‌های خود را ایجاد کنند، اما این به دلیل عدم تعادل قدرت بین کشورهای ثروتمند «شمال جهانی» و کشورهای در حال توسعه و فقدان انگیزه برای دور شدن از اتکا به بین‌المللی اتفاق نمی‌افتد. گروه ها.
«بیشتر پول از شمال جهانی می‌آید، و کسانی که پول را پرداخت می‌کنند، آهنگ را صدا می‌زنند. بنابراین، با وجود اینکه خدمات زیادی برای بومی‌سازی وجود دارد، تغییر انگیزه‌های سیستم بشردوستانه جهانی دشوار است.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
