راگبی بازان آرژانتینی به دلیل قتل یک نوجوان به حبس ابد محکوم شدند | آرژانتین

هشت بازیکن آماتور راگبی به خاطر قتل دانشجوی حقوق در آرژانتین مجرم شناخته شدند، پرونده ای که خشم مردم را برانگیخت و نگرش های نژادپرستانه در این کشور را روشن کرد.

پنج نفر از مهاجمان به دلیل نقش داشتن در قتل فرناندو باز سوسا، 18 ساله، تنها پسر دو مهاجر پاراگوئه ای، به حبس ابد محکوم شدند – که در آرژانتین حداکثر 35 سال است.

دادگاه شهر دولورس روز دوشنبه سه نفر دیگر را به 15 سال زندان محکوم کرد. چند نفر از مهاجمان متعلق به همان تیم آماتور راگبی بودند. هر هشت نفر بین 21 تا 23 سال سن دارند.

قتل وحشیانه در ژانویه 2020 یکی از برجسته ترین پرونده های جنایی در آرژانتین در سال های اخیر بوده است.

باز سوسا و دوستانش در یک کلوپ شبانه در شهر ساحلی ویلا گسل در حال مهمانی بودند که درگیری بین آنها و بازیکنان راگبی در گرفت.

هر دو گروه از باشگاه بیرون رانده شدند، اما دقایقی بعد، بازیکنان راگبی به باز سوسا هجوم آوردند و در حالی که روی زمین دراز کشیده بود، او را با لگد و ضرب و شتم زدند. برخی از آنها سعی می‌کردند از مداخله اطرافیان جلوگیری کنند.

یکی از این حمله فیلمبرداری کرد که حدود 45 ثانیه طول کشید. شاهدان گزارش دادند که برخی از آنها توهین های نژادپرستانه را به باز سوسا شنیده اند. صدای فریاد یکی از مهاجمان شنیده شدنیگا لعنتی“- که به معنی “تکه سیاه” است – در حالی که دیگری قول داد “او را به عنوان یک غنائم بگیرد”. پس از آن، یکی از اعضای گروه در پیام های متنی درباره این حمله لاف می زد و یکی دیگر بقیه را به مخفی کاری سوگند یاد می کرد.

یک سیرک رسانه ای محاکمه دو هفته ای در ژانویه را تشکیل داد که حدود 80 شاهد از جمله جوانانی که شاهد صحنه های خشونت آمیز بودند و والدین بازیکنان راگبی حضور داشتند.

دادستانی خواستار حبس ابد برای همه اعضای گروه راگبی بود و اقدامات دسته جمعی آنها را “اعدام” توصیف کرد، در حالی که دفاع گفت این گروه باید تبرئه شود زیرا آنها قصد کشتن باز سوسا را ​​نداشتند.

مادرش، گراسیلا سوسا، قبل از صدور حکم به خبرنگاران گفت: “فرناندو تنها قربانی اینجاست.” آنها او را به بدترین شکل ممکن کشتند، با لگد زدن به او، در حالی که او از آنها التماس می کرد که متوقف شوند.

ماکسیمو تامسن که به گفته دادستان‌ها ضربات مهلکی را به سر باز سوسا وارد کرده است، چیرو پرتوسی، انزو کوملی، ماتیاس بنیچلی و لوسیانو پرتوسی به‌عنوان هم‌نویسندگان قتلی که با پیش‌اندیشی تشدید شده و توسط گروهی انجام شده به ابد محکوم شدند.

بلاس سینالی، آیرتون ویولاز و لوکاس پرتوسی به عنوان “شرکت کنندگان ثانویه” در همان جنایت محکوم شدند.

اگرچه نفرت با انگیزه نژادی هرگز بخشی از اتهامات مطرح شده توسط دادستان نبود، اعضای خانواده، فعالان و مقامات دولتی آن را عاملی کلیدی در حمله می دانستند.

الخاندرو مامانی، وکیل و عضو براون هویت، یک گروه ضد نژادپرستی، گفت: «پرونده فرناندو بائز سوسا نقطه عطفی در آرژانتین است.

مؤسسه ملی علیه تبعیض، بیگانه هراسی و نژادپرستی آرژانتین به دلیل سخنانی که مهاجمان فریاد می زدند، آن را “حمله نژادپرستانه آشکار” نامید.

در آرژانتین، “سیاه پوستاصطلاحی است که نه تنها برای توصیف افراد آفریقایی تبار بلکه برای افراد تیره پوست یا بومی نیز استفاده می شود.

سیلوینو بائز، پدر فرناندو، حدود یک سال پس از وقوع جنایت نوشت: «پسرم به دلایل نژادپرستانه مورد ضرب و شتم قرار گرفت. “این نفرت بود. شاید آنها احساس برتری می کردند چون بلوند هستند و فرناندو پوست تیره ای داشت.

فرناندو بورلاندو، وکیل خانواده، گفت که همه مهاجمان باید به حبس ابد محکوم می شدند و او قصد داشت درخواست تجدید نظر کند. وی گفت: ضعف عدالت در لحظه صدور حکم، عدالت نیست.

مامانی گفت: از بسیاری جهات، باز سوسا، که در بوئنوس آیرس بزرگ شد، نماینده یک “آرژانتینی متوسط” بود – پسری محبوب در یک خانواده کارگری که از طریق برتری علمی در مسیر صعود از نردبان اجتماعی بود.

مامانی استدلال می‌کرد که اگرچه نقش نژاد در این مورد به محل بحث تبدیل شد، اما اهمیت آن برای همه مشهود نیست، و این نشان می‌دهد که هنوز کار برای انجام دادن وجود دارد.

«مسئله بزرگ دادستان یا وکلا نیست، بلکه سیستم قضایی است. سیستم قضایی نژادپرستی را در آرژانتین یک واقعیت نمی‌داند.»

صحبت درباره نژادپرستی برای ما بسیار سخت است، اما حداقل از خودمان می‌پرسیم که آیا نژادپرستی در اینجا وجود دارد یا خیر.