کاهش تجارت، سقوط اقتصاد، کاهش حمایت: آیا جزر و مد در نهایت برگزیت را تغییر می دهد؟ | برگزیت

تیدر طول سال‌های پرتلاطمی که میشل بارنیه با برگزیت گذراند، مذاکرات بی‌پایان مذاکره‌کننده سابق اتحادیه اروپا با همتایان بریتانیایی نتوانست به او در پاسخ به ساده‌ترین سؤالات کمک کند – آنها می‌خواستند برگزیت به چه چیزی برسد؟

او گفت: «برای من، برای بسیاری از ما، برگزیت یک مزخرف باقی مانده است مشاهده کننده. با در نظر گرفتن منافع ملی بریتانیا، هیچ ارزش افزوده ای برای خارج از بازار واحد و اتحادیه گمرکی وجود ندارد. در طول این فرآیند، من هر روز از رهبران بریتانیا – از همه احزاب – می‌پرسیدم: [Nigel] فاراژ، اتحادیه‌های کارگری یا جامعه تجاری – برای اثبات ارزش افزوده برگزیت به من. هیچ کس نتوانست این کار را انجام دهد.»

بارنیر در هفته گذشته برای تبلیغ خاطرات خود از آن گفتگوهای پرمخاطب به امواج تلویزیونی بریتانیا رفته است، که در آن بارها از استعاره «ساعت تیک تاک» خود برای برجسته کردن موقعیتی که بریتانیا برای زندگی در خارج از اتحادیه اروپا در آن قرار گرفته بود استفاده کرد.

اکنون ساعت سه سال گذشته است. بارنیر از تفاوت در بحث بین بریتانیا و بقیه قاره شگفت زده شده است. او می‌گوید: «صادقانه بگویم، با بازگشت به لندن، می‌بینم که برگزیت همیشه در صفحه اول است. پرسش‌ها و نظرسنجی‌های زیادی وجود دارد، اما در اتحادیه اروپا اینطور نیست. برکسیت دیگر مشکلی برای ما نیست. ورق برگشتیم.»

به اندازه کافی، سومین سالگرد برگزیت در هفته گذشته شاهد تجدید بحث در مورد آن تصمیم مهم و نمادین بود. با این حال نشانه‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد این بحث متفاوت از بحثی است که قبل از برگزیت بریتانیا را فراگرفت. تلفن های رادیویی که زمانی تحت سلطه مبارزان تیزبین و مستحکم بود، شامل مطالعات موردی از عوارض پیش پا افتاده برگزیت بود. برنامه صبحانه رادیو 5 زنده بی بی سی از یک صاحب مهد کودک، یک کشاورز گوسفند، یک رئیس شرکت حمل و نقل و یک شرکت غذای حیوانات خانگی درباره پیچیدگی های تجارت فرامرزی شنیده شد.

آلیسون، تماس‌گیرنده‌ای که تجارتش با تولیدکنندگان کار می‌کند، گفت: «من در واقع به برگزیت رأی دادم، و دلایل خودم را برای آن دارم – می‌خواهم بریتانیا مسئول قوانین ما باشد». به ما گفته شد که پول بیشتری در بریتانیا خواهیم داشت. در واقع، ما کاملاً اشتباه فروخته شدیم.»

دیگرانی که به برگزیت رای دادند از وزرای بی کفایت یا شکست نخبگان حاکم در «پشتیبانی» این مفهوم صحبت کردند. جشن‌های سالگرد برگزیت با هشدار صندوق بین‌المللی پول مبنی بر اینکه بریتانیا تنها کشور صنعتی بزرگی خواهد بود که امسال شاهد کوچک شدن اقتصاد خود خواهد بود و حتی بدتر از تحریم‌ها عمل می‌کند، به‌عنوان به منزله آوردن واقعیت‌های زندگی خارج از اتحادیه اروپا بود. روسیه.

بنابراین، سه سال پس از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، آیا این کشور در مورد مزایای برگزیت به همان نتیجه ای می رسد که چهره هایی مانند بارنیه از ابتدا بیان کردند؟

فعالان کمپین باقی مانده از سال 2016 «برگرت» را در هوا احساس کرده‌اند، اما نظرسنجی‌ها اکنون نشان می‌دهند که از هر پنج رأی‌دهنده ترک، یک نفر نظر خود را تغییر داده است. در چند ماه گذشته، نسبت رای دهندگانی که می خواهند دوباره به اتحادیه اروپا بپیوندند به حدود 58٪ افزایش یافته است، در حالی که نسبت کسانی که می خواهند خارج بمانند به حدود 42٪ کاهش یافته است.

به گفته تحلیلگران، پشت این تغییر، شواهدی وجود دارد که رای دهندگان نسبت به اثرات اقتصادی برگزیت، هم بر کشور و هم بر امور مالی شخصی خود، منفی تر شده اند. در سال 2021، افراد بیشتری فکر می کردند که برگزیت تأثیر اقتصادی مفیدی خواهد داشت، در حالی که این رقم خالص اکنون -27 درصد است. گزارش هفته گذشته صندوق بین‌المللی پول به آن قدرت افزود.

پل جانسون، مدیر موسسه مطالعات مالی، گفت که سایر کشورها به اندازه بریتانیا تحت تأثیر کمبود نیروی کار قرار نگرفته اند. او گفت که نیروی کار بریتانیا نیم میلیون نفر کمتر از قبل از همه‌گیری بود که نتیجه آن بازنشستگی زودهنگام و مهاجران اتحادیه اروپا بود.

او گفت: “این هیچ کشور دیگری در اروپا را تحت تاثیر قرار نمی دهد … این یک چالش خاص برای ما است.” او گفت که ادامه «چالش‌های برگزیت» و تأثیر سریع نرخ‌های بهره بالاتر بر هزینه‌های وام مسکن نیز از عوامل بودند.

تحقیقات مرکز اصلاحات اروپایی (CER) در ماه دسامبر نشان داد که اقتصاد بریتانیا 5.5 درصد کمتر از آن چیزی است که اگر در اتحادیه اروپا باقی می ماند، بود. تجارت کالا در بریتانیا 7 درصد کمتر بود و سرمایه گذاری 11 درصد نسبت به آنچه که در صورت پیروزی کمپین باقی مانده در سال 2016 انجام می شد، کاهش یافت. ٪. استدلال‌های اقتصادی طرفدار برگزیت در صحنه کمرنگ شده‌اند.

آبا توجه به افکار عمومی بریتانیا، جذابیت رای دهندگان سایر کشورهای عضو کشورهایشان که از اتحادیه اروپا خارج می شوند، که در حوالی زمان همه پرسی در سال 2016 افزایش یافت، به طور قابل توجهی کاهش یافته است. نظرسنجی اجتماعی اروپا (ESS)، به رهبری سیتی، دانشگاه لندن، نشان داد که پاسخ‌دهندگان نسبت به سال‌های 2016-2017 در هر کشور عضو اتحادیه اروپا که داده‌های مربوط به آن‌ها در دسترس است، کمتر تمایل به خروج داشتند.

پیشکسوتان کمپین باقی ماندن بر این باورند که قطره چکان داده‌ها سازمان‌های رسانه‌ای را متقاعد کرده است که زمانی تمایلی به نسبت دادن چنین اثرات منفی به برگزیت نداشتند تا سوالات بیشتری را مطرح کنند. سه‌شنبه گذشته، بی‌بی‌سی، که از سوی برخی باقی‌مانده‌ها به دلیل دور ماندن از مناظره برای مدت طولانی مورد انتقاد قرار گرفت، بولتن‌های خبری خود را در مورد مداخله صندوق بین‌المللی پول رهبری کرد و یک مناظره ویژه برگزیت برگزار کرد که در طی آن، آلستر کمپبل باقی‌مانده به طور مرتب تشویق می‌شد و جاکوب ریس‌موگ، جاکوب ریس‌موگ، رانده شده اغلب مورد تمسخر قرار می‌گرفت. .

در حالی که مباهات به تأثیر مثبت اقتصادی برگزیت کاهش یافته است، اشتباه است که بگوییم طرفداران برجسته برگزیت تغییر نظر داده اند. با این حال، استدلال های به کار رفته تغییر کرده است. بسیاری از چهره‌های طرفدار برگزیت اکنون به آسانی اعتراف می‌کنند که مشکلات اقتصادی یک محصول جانبی است، حداقل در حال حاضر. به جای تقویت اقتصادی، سه بحث کلی مطرح می‌شود: این که قضاوت درباره برگزیت خیلی زود است، اینکه این برگزیت بد اجرا شده است و اینکه برگزیت تنها یک مسئله حاکمیتی بوده است.

لرد مویلان، همتای محافظه‌کاران و مشاور سابق بوریس جانسون، می‌گوید که ضربه اقتصادی نباید تعجب‌آور باشد. او می گوید: «مذاکرات به طرز وحشتناکی انجام شد، اما تا آنجا که به بریتانیای کبیر مربوط می شود، اکنون برگزیت کامل شده است.

«برگزیت یک تغییر قانون اساسی بود و محقق شد. ما تابع قوانین اتحادیه اروپا نیستیم و قوانین خود را وضع می کنیم. این همان چیزی است که برگزیت در مورد آن است و انجام شده است. اگر اتحادیه گمرکی را ترک کنید، کمتر معامله خواهید کرد. واضح است. چرا کسی در مورد آن تعجب می کند؟ به ناچار بر تجارت اثر می گذارد. فکر نمی‌کردم اتحادیه اروپا در مورد همه چیز تا این حد ناخوشایند باشد، اما واضح است که در این مورد ساده‌لوح بودم.»

جرمی هاسکینگ، اهداکننده سابق حزب محافظه‌کار که مبالغ هنگفتی را نیز به رای مرخصی داده است، مقصر پیشرفت برگزیت را به پای دولت می‌اندازد. او می‌گوید: «مانند بسیاری از افراد با گرایش محافظه‌کار، می‌توانم بگویم که تا کنون بسیار ناامیدکننده بوده است، اما بدیهی است که سیاستمداران و رهبران تجاری چیزهای دیگری در ذهن خود داشته‌اند.

«آنچه من به این نتیجه رسیدم این است که ما در عصری زندگی می کنیم که سیاستمداران واقعاً علاقه ای به خدمت به منافع بلندمدت مردم ندارند. «برکسیت» اکنون یک شعار است. “برکسیت را تمام کنید.” برگزیت قرار بود آغاز کار سخت باشد. این “برکسیت را تمام کنید، و انجام شد” نبود. تا آنجایی که من می بینم از این به همه حوزه های دیگر سیاست عمومی می پردازیم، اما هیچ اتفاقی نمی افتد. هیچ مشکلی در هیچ ابعادی وجود ندارد. مهم نیست بهداشت، آموزش، معاملات تجاری، هیچ جا پیشرفتی ندارد.»

لرد ادمیستون، اهداکننده محافظه‌کاران که یک میلیون پوند به کمپین برگزیت داد، گفت که این کار هرگز در کوتاه‌مدت آرام نخواهد بود و باید انتظار سکسکه‌ها را داشت و ما باید بعد از یک دهه درباره آن قضاوت کنیم. او گفت: «برگزیت برای من تصمیمی در مورد دموکراسی و توانایی وضع قوانین خود، کنترل مرزهای خود و تجارت با کسانی بود که می‌خواستیم.» “این هرگز به عنوان یک اقدام کوتاه مدت انجام نشد. چنین تغییری پس از بیش از 40 سال هرگز بدون چند دست انداز در جاده به دست نمی آمد.

با توجه به این واقعیت که ما بلافاصله درگیر کووید و متعاقباً جنگ اوکراین شدیم، واقعاً تعجب آور است که چقدر اوضاع نسبتاً آرام پیش رفته است. این تصمیم پس از گذشت 10 سال به بهترین وجه قابل مشاهده است.

وی ادامه داد: «بعد از اینکه اتحادیه اروپا توانایی ما برای تجارت با آنها را محدود کرد، سایر کشورها مانند نیوزلند و استرالیا مجبور شدند تغییرات اساسی در اقتصاد خود انجام دهند. آن‌ها این تنظیمات را انجام دادند و قوی‌تر ظاهر شدند – اگر ما به آن متعهد شویم و از پشت سر خود نگاه نکنیم، بریتانیا نیز چنین خواهد شد.»

از نظر سیاسی، اثر برگزیت اکنون از چندین جهت برای سوناک دردسر ایجاد می کند. یکی از ارکانی که نمایندگان حزب محافظه‌کار برای موفقیت در انتخابات سال 2019 به آن اعتبار می‌دهند، از بین رفته است – طبق اکثر گزارش‌ها، استراتژیست‌های محافظه‌کار معتقدند که اگر برگزیت یک موضوع در انتخابات محلی باشد، به نفع حزب آنها نخواهد بود.

برخی از طرفداران برگزیت همچنین گفتند که این اشتباه برگزیت بود که – به طور غیرقابل توضیحی برای بسیاری از اعضای حزب – باعث مرتبط نگه داشتن لیز تراس شد. این آخر هفته، نخست وزیر سابق اولین مداخله بزرگ خود را انجام خواهد داد و فشار زیادی بر سوناک برای کاهش مالیات ها و مقررات زدایی خواهد کرد. علیرغم انفجار کامل او، برخی از محافظه‌کاران به این نتیجه می‌رسند که برنامه مالیاتی کم خطر و کم خطر او تنها استراتژی منطقی برای موفقیت در زندگی خارج از یک بلوک تجاری بزرگ است.

من همیشه فکر می‌کردم که برگزیت ظرفیت ضربه زدن به سیستم حزبی موجود را دارد و حزب کارگر در ابتدا با آن برخورد کردند. یکی از طرفداران کهنه کار محافظه کار برکسی گفت، اما همان کامیون مفصلی اکنون در شرف برخورد با حزب محافظه کار است.

در همین حال، درگیری‌های جدید برگزیت قرار است این هفته آغاز شود، زیرا طرح حذف همه قوانین اتحادیه اروپا از کتاب اساسنامه در پارلمان مورد بحث قرار گرفته است. بلافاصله پس از آن، توافق با اتحادیه اروپا بر سر برخورد با ایرلند شمالی، دوباره یک نبرد تازه را تهدید می کند.

با این حال، مشکلاتی که با توافق کنونی برگزیت به وجود می‌آیند، فشار زیادی را بر کایر استارمر و حزب کارگر وارد می‌کند. در حالی که رهبر حزب کارگر درباره پذیرش «فرقه خلوص برگزیت» در حزب محافظه‌کار صحبت کرده است، شواهد بیشتر از آسیب اقتصادی فشار بر او را برای نزدیک‌تر کردن بریتانیا به اتحادیه اروپا افزایش می‌دهد. این خطر باعث می‌شود که تلاش تا حد زیادی موفق او برای دور کردن حزبش از انشعابات برگزیت که حداقل در انتخابات باعث ایجاد چنین مشکلاتی برای حزب کارگر شد، خنثی کند.

همه اینها به بارنیه اجازه می‌دهد تا هنگام بررسی ادامه پیامدها، لحن غم‌انگیزتر از خشم را اتخاذ کند، اما او هشداری برای باقی‌مانده‌هایی که امیدوارند روزی بازگشت اتحادیه اروپا در نظر گرفته شود، اضافه می‌کند. هر چه دو طرف بیشتر از هم دور شوند، بازگشت سخت‌تر می‌شود.

او می گوید: «صمیمانه بهترین ها را برای بریتانیا آرزو می کنم. من این کشور را با احترام برای بسیاری از رهبران بریتانیا – اول از همه، وینستون چرچیل – تحسین می کنم. من فرهنگ بریتانیا، ظرفیت ایفای نقش در جهان را تحسین می کنم. اما برکسیت یک بازی باخت-باخت است… [it] بازی باخت-باخت بوده، هست و خواهد ماند.

“در باز است. مشکل می تواند این باشد که شکاف ایجاد شود، از هم اکنون تا آینده در مقررات ما ایجاد شود. اگر واگرایی بیش از حد بزرگ وجود داشته باشد، ممکن است دشوارتر باشد. اما بار دیگر، این یک انتخاب برای بریتانیا است.»