در مکزیک نگران باشید که قطار مایا جنگل را نابود کند

ذخیره‌گاه بیوسفر کالاکمول، مکزیک — میگوئل آنجل دیاز به آرامی راه می‌رود تا پایش بر روی برگ‌های خشک چیزی را که او در این جنگل انبوه از درختان نان‌دار و ساپودیلا می‌کوشد بیابد دور نکند. با آمدن به یک تالاب کوچک، تابلویی هشدار می دهد: مراقب تمساح باشید.

دیاز، یک راهنمای توریستی، یک نشانگر لیزری را به یک دارکوب و یک توکان می‌تاباند و سپس آن را به سمت دم آبی یک ژی یوکاتکایی می‌برد. او سال ها پیش یاد گرفت که صداهای جنگل Calakmul در جنوب یوکاتان مکزیک را رمزگشایی کند.

اگرچه فصل اوج است، اما دیاز امروز صبح به سختی گردشگرانی را برای راهنمایی پیدا کرد. سال گذشته، کمی بیش از 50000 بازدیدکننده به Calakmul، خانه یک شهر باستانی مایاها که امروزه در میراث جهانی یونسکو قرار دارد، آمدند.

دیاز می داند که افراد زیادی به زودی خواهند آمد.

دیاز از سایه درختی پر از لیانا گفت: «برای ما راهنماها مشاغل بیشتری وجود خواهد داشت. اما این ضربه سنگینی برای طبیعت خواهد بود.

در حدود 20 کیلومتری (12.4 مایلی) از تالاب تمساح، بولدوزرها در حال قطع جنگل برای قطار مایا هستند، پروژه ای 20 میلیارد دلاری که توسط رئیس جمهور مکزیک آندرس مانوئل لوپز اوبرادور پیش بینی شده است. مسیری به عرض 40 متر (130 فوت) راه را برای قطار باز می‌کند و کنده‌های چوبی در امتداد جاده‌ای باریک به سمت سایت باستان‌شناسی پنهان روی هم چیده شده‌اند. در حال حاضر، از بالای اهرام تقریباً متروک، غرش میمون‌های زوزه‌کش در دریای سبز به گوش می‌رسد.

قطار مایا قصد دارد توسعه اقتصادی را به برخی از فقیرترین مناطق کشور سوق دهد، تا حدی با آوردن بیش از سه میلیون گردشگر در سال.

Fonatur، آژانس ملی گردشگری، می‌گوید این قطار کمبود زیرساخت‌های حمل‌ونقل در جنوب شرق کشور را برطرف می‌کند که به این معنی است که «همه مقاصد گردشگری ما به طور کامل توسعه نیافته‌اند». 20 ایستگاه در طول مسیر وجود دارد که در آن هتل ها و بازارهای تجاری برنامه ریزی شده است. همچنین یک مسیر بار برای سوخت و محصولات کشاورزی خواهد بود.

1500 کیلومتر (930 مایل) راه آهن از اکوسیستم های منحصر به فرد، از جمله سازندهای سنگ آهکی پر از آب شیرین معروف به سنوت در امتداد ریویرا مایا عبور خواهد کرد. این موضوع سال گذشته موجی از انتقادات و شکایت ها را برانگیخت که توجه بین المللی را به خود جلب کرد و کار را موقتاً متوقف کرد.

اکنون تمرکز به این بخش معطوف شده است که از جنگل دست نخورده Calakmul عبور می کند، که بخشی از جنگل بزرگتر مایاها، بزرگترین جنگل استوایی در قاره آمریکا پس از آمازون است.

کتی اسلیتر، نخستی شناس بریتانیایی، که به مدت یک دهه در Calakmul با سازمان Operation Wallacea کار کرده است، گفت: “من مخالف قطار نیستم، اما برای یک پروژه بزرگ از این نوع، برنامه ریزی معمولا بیش از 10 سال طول می کشد.” “اما این بدون برنامه ریزی است، دیوانه کننده است، آنها به تاثیرات آن فکر نمی کنند.”

رئیس‌جمهور می‌خواهد قطار تا پایان سال جاری، زمانی که دوره ریاست‌جمهوری او به پایان می‌رسد، به حرکت درآید، و آن را موضوع «امنیت ملی» تعیین می‌کند تا به الزامات زیست‌محیطی و شنیداری عمومی سرعت بخشد. ارتش مسئولیت بخش‌های خاصی از جمله قسمتی را که از Calakmul عبور می‌کند، بر عهده گرفت.

یک شورای بومی منطقه ای شکایتی را به دلیل عدم مشاوره مناسب ارائه کرد و یک قاضی موافقت کرد و دستور توقف کار را صادر کرد که به نزدیکترین شهر، Xpujil اعمال می شد.

خسوس لئون زاپاتا، یکی از اعضای شورای بومی Xpujil، گفت: «آنها فقط در مورد مزایای این پروژه بزرگ صحبت کردند، نه در مورد تأثیرات یا آسیب‌ها.» دفتر حقوق بشر سازمان ملل در ماه دسامبر هشدار داد که فرمان امنیت ملی حقوق را تهدید می‌کند. از مردمان بومی

آسوشیتدپرس در جریان سفری که در ماه ژانویه داشت، کار در حال انجام در Xpujil را مشاهده کرد. رئیس جمهور چندین بار گفته است که تعیین امنیت ملی به طور قانونی اجازه ادامه کار را می دهد.

گوستاوو آلانیس، مدیر اجرایی مرکز حقوق محیط زیست مکزیک، گفت: «آنها از دستورات دادگاه تبعیت نکرده اند. “این یک چیز جدی است.”

مسیر قطار از ملک Norma Rosado عبور می کند. او گفت که از خانه اش با تخته های چوبی و سقف حلبی، دولت معادل 5800 دلار به او پرداخت کرده است. مقامات همچنین قول داده‌اند که جاده‌ها را بهبود ببخشند و مهم‌تر از همه برای او، تعمیر آب اصلی را که فقط چند ساعت دو روز در هفته آب می‌رساند، به روزادو و همسرش می‌گذارند تا هرچه می‌توانند در مجموعه‌ای از مخازن جمع‌آوری کنند. در پاسیو

عمر هرناندز، شوهر نورما، گفت که این منطقه همیشه فراموش شده است. اما این مزایا در مقیاس کوچک هستند زیرا ما فقط کشاورز هستیم و نمی توانیم هتل بسازیم. آنها توسط سرمایه گذاران ساخته خواهند شد.”

هرناندز امیدوار است عسل ارگانیک تولیدی خود را به گردشگران بفروشد. او مجبور شد کندوهای خود را جابجا کند، زیرا نگران بود که ماشین آلات سنگین آنها را بترساند. هرناندز، مردی بزرگ، وقتی از راهروی جدیدی عبور می کند که در سرزمین آنها می گذرد، کوچک به نظر می رسد.

اسلیتر، نخست‌شناس دانشگاه لیورپول، گفت که سال‌هاست که مسئولان محیط‌زیست و سازمان‌های غیرانتفاعی تلاش می‌کنند تا مردم را متقاعد کنند که از پرورش دام دست بکشند و در عوض برای حفظ جنگل به زنبورداری روی آورند.

اسلیتر گفت: «مایه تاسف است» که این تلاش‌ها می‌توانند مانع شوند.

برای زیست شناس رودریگو مدلین، در بزرگترین دانشگاه مکزیک، UNAM، راه آهن به سادگی نباید از آنجا عبور کند. او گفت: «این به طور غیرقابل برگشتی یکی از مهمترین سنگرهای کشور برای تنوع زیستی را تکه تکه خواهد کرد.

منطقه کالاکمول خانه یکی از مهم ترین جمعیت های جگوار در آمریکای شمالی، بیش از 350 گونه پرنده و صد پستاندار، به علاوه دیگر گونه های در معرض خطر انقراض مانند تاپیر، پوما و بوقلمون است.

او گفت: “من با چشمان خود نیروهای میمون عنکبوتی را دیده ام که از سایبان عبور می کنند و ناگهان به راهرو می رسند و راهی برای عبور آنها وجود ندارد.”

Fonatur 126 گذرگاه حیات وحش را در امتداد این بخش پیشنهاد می‌کند، اما تنها 6 گذرگاه برای پستانداران بزرگ وجود دارد که پستانداران بزرگ به آن نیاز دارند.

با نزدیک شدن به Volcan de los Murcielagos، غاری که محل زندگی سه میلیون خفاش است، بوی گوانو شدیدتر می شود.

وزوز اول نرم است، مانند لانه هورنت. از دهانه غار، به عمق 50 متر (165 فوت)، هزاران خفاش در گردبادی بیرون می‌آیند که به آسمان می‌رسد و آن را با پتویی سیاه می‌پوشاند.

تمام کشاورزی در جنوب یوکاتان از آنها سود می برد زیرا خفاش ها هر شب 30 تن حشره می خورند و آفات مزارع ذرت، چیلی و لوبیا را کنترل می کنند. با این حال، یکی از نسخه‌های طرح راه‌آهن دارای مسیرهایی بود که از 700 متر (کمتر از نیم مایل) از غار خفاش عبور می‌کردند. هیچ کس از برنامه فعلی مطمئن نیست. نسخه های زیادی وجود داشته است. مدیر ارتباطات Fonatur فرناندو وازکز گفت که آژانس در حال حاضر در مورد این بخش از قطار مایا اظهار نظر نمی کند.

در بیش از 2100 صفحه گزارش اثرات زیست محیطی این بخش از راه آهن، به غار اشاره ای نشده است. می‌گوید این ساخت‌وساز اثرات نامطلوب شدیدی بر گونه‌های حفاظت‌شده خواهد داشت و باعث «تکه تکه‌شدن زیستگاه» می‌شود، اما نتیجه می‌گیرد که این پروژه از نظر زیست‌محیطی «دوام‌پذیر» است زیرا این اثرات را می‌توان کاهش داد. این طرح برای احیای 74 هکتار (183 هکتار) است که حدود ده درصد از 730 هکتار (1800 هکتار) قطع خواهد شد.

برخی از آن ها در زمین های کشاورزی مشترک والنتین گومز فاریاس خواهد بود. ساکنان آنجا نه سال پیش پروژه اکوتوریسمی را ایجاد کردند که بازدیدکنندگان را در چادرهایی زیر سقف‌های نخل بافته می‌ماند. مهمانان به عنوان بخشی از پروژه ای که با تله های دوربین راه اندازی شده است، در تالاب کایاک سواری می کنند، پیاده روی می کنند و حیات وحش را تماشا می کنند.

خوزه آنتونیو گوزمان هرناندز که پروژه را رهبری می‌کند، با عبور قطار مایا، با مجتمع‌های هتل و گردشگری، نگران است که Calakmul به چیزی شبیه به Cancun یا Tulum تبدیل شود.

او گفت: «ما همیشه در تلاش بودیم که این اتفاق نیفتد. اما با همه اینها اکنون احساس می‌شود که مانند یک بمب خواهد بود، منفجر خواهد شد.»

___

آسوشیتدپرس پوشش آب و هوا و محیط زیست از چندین بنیاد خصوصی حمایت می شود. اطلاعات بیشتر در مورد ابتکار آب و هوای AP را اینجا ببینید. AP تنها مسئول تمام محتوا است.