نمایشگاه “شانس یک عمر” ورمیر در آمستردام افتتاح می شود | یوهانس ورمیر

متصدیان آن می گویند، برای یک بار هم که شده، «فرصت یک عمر» ممکن است درست باشد: پیش از این هرگز این همه آثار از یوهانس ورمیر، استاد درخشان هلندی قرن هفدهم، در یک مکان مونتاژ نشده بودند – و بسیار بعید است که این کار را انجام دهند. دوباره باش

از کمتر از 40 نقاشی که اکثر کارشناسان در حال حاضر به این هنرمند نسبت می‌دهند، موزه Rijksmuseum در آمستردام 28 نقاشی را به دست آورده است. اولین نمایشگاه گذشته‌نگر ورمیر که هفته آینده افتتاح می‌شود، بیش از هر نمایشی در تاریخ موزه بلیت‌های پیش فروش فروخته است.

تاکو دیبیتس، مدیر کل موزه ریکس، گفت: «ورمیر باعث می‌شود ساعت متوقف شود. او به شما این احساس را می دهد که آنجا، با آن شخص، در آن اتاق هستید و زمان متوقف شده است. و زمان، به ویژه امروز، چیزی است که همه ما آرزویش را داریم.»

ورمیر که در سال 1632 متولد شد، مرموزترین استاد هلندی است. در کنار بوم هایش، چیزی از او باقی نمانده است: نه نامه، نه نوشته، نه دفتر خاطرات. کار او که به عنوان یک هنرمند آموزش دیده بود، در طول زندگی‌اش به سختی شناخته شد، عمدتاً به این دلیل که در یک کشور شدیداً پروتستان، هنگامی که در سن 21 سالگی ازدواج کرد به مذهب کاتولیک گروید.

موزه‌ها و مالکان خصوصی در هفت کشور، شاهکارهایی را برای نمایش پرفروش قرض داده‌اند، از جمله تقریباً تمام صحنه‌های خانگی و صمیمی و با نور محیطی – خدمتکاری که کوزه‌ای شیر می‌ریزد، دختری که توری می‌دوزد، زنی به یک دختر باکره – که ورمیر برای آن کار می‌کند. مشهورترین.

گالری ملی لندن زن جوانی را که در کنار ویرجینال نشسته است فرستاده است. لوور در پاریس The Lacemaker را عرضه کرد. و گالری ملی در دوبلین زنی را در حال نوشتن نامه با خدمتکارش قرض دادند. دیگران از برلین، نیویورک و توکیو آمده اند.

البته برخی راه دوری نرفته‌اند: چهار ورمیر موزه رایکس، از جمله خدمتکار شیر، در معرض نمایش هستند و شاید معروف‌ترین اثر این هنرمند، دختری با گوشواره مروارید، درست در انتهای جاده در Mauritshuis در لاهه بود.

اما شکنندگی زیاد نقاشی‌ها که بیشتر بین سال‌های 1655 و 1670 تکمیل شده‌اند، ارزش آن‌ها و این واقعیت که آنها به دارایی جایزه بسیاری از موزه‌هایی که آنها را در خود جای داده‌اند، به این معنی است که آنها به ندرت سفر می‌کنند.

دیبیتس گفت: «دیدنش باورنکردنی بود. «این هنرمندی است که 45، شاید 50 نقاشی تولید کرده است. ما از 37 تای آن‌ها می‌شناسیم، و برای جمع کردن 28 مورد… وقتی مهمانی می‌گیرید، امیدوارید همه کسانی را که دعوت می‌کنید بیایند. خوب، تقریباً هر کسی که می توانست، دارد.»

او گفت که جرقه اولیه نمایش زمانی شروع شد که تیم متصدیان موزه Rijksmuseum متوجه شدند که مجموعه Frick در نیویورک، که بیش از یک قرن است اجازه سفر به سه Vermeer خود را نداده است، در سال 2023 برای بازسازی بسته خواهد شد.

“کار سخت زیادی طول کشید”، اما در نهایت فقط 9 اثر شناخته شده از این هنرمند از دست خواهند رفت. یکی از موزه‌های بوستون در سال 1990 به سرقت رفت. دو نفر، از موزه هنر متروپولیتن نیویورک، به دلیل شرایط وصیت‌شان نمی‌توانند قرض داده شوند، و دیگری، از موزه لوور، در جای دیگری به امانت است. بیشتر بقیه برای سفر خیلی ضعیف هستند.

این نمایشگاه خالی از بحث نیست. اواخر سال گذشته، Rijksmuseum گفت که پس از تحقیقات علمی و تطبیقی ​​پر زحمت، انتساب سه اثر به Vermeer را تایید می‌کند که برخی از کارشناسان اصالت آنها را مورد تردید قرار داده بودند.

غافلگیرکننده ترین آنها دختری با فلوت بود که گالری ملی هنر در واشنگتن در اکتبر گذشته گفت که معتقد نبود ورمیر واقعی است، اما احتمالا توسط یک همکار نامشخص تولید شده است.

دیبیتس گفت: «ببینید، در مورد رامبراندز اختلاف نظر وجود دارد، با بیش از 300 نقاشی برای مقایسه. وقتی کارهای کمی برای ادامه داشته باشید، می توانید از همان داده ها نتایج متفاوتی بگیرید. انتساب علم سختی نیست.»

او گفت که مطالعه جامع اخیر نشان داده است که در زیر جزئیات دقیق تصاویر ورمیر، ضربات گسترده و شدیدی وجود دارد که با تصورات قبلی در مورد نحوه کار او مغایرت دارد.

این تحقیق همچنین تأثیر عمیق یسوعیان را بر هنر او نشان داد. نور، اپتیک و فوکوس یک موضوع تکرارشونده در ادبیات یسوعی بود: نظمی که به عنوان مثال تاریک خانه، پیشرو دوربینی است که تصویری را از سوراخ کوچکی در سمت مقابل به سطحی می اندازد تا ابزاری برای مشاهده نور الهی خداوند باشد.

یکی از تاریک خانهجلوه های این است که نور را روی یک نقطه متمرکز می کند، در حالی که بقیه را تار و مخدوش می کند. دقیقاً اثراتی که در بسیاری از فضاهای داخلی آرام و نورانی ورمیر وجود دارد. دیبیتس گفت که این شواهد روشنی از یک ارتباط یسوعی بود که «نه فقط مذهبی، بلکه هنری بود».

Vermeer از 10 فوریه تا 4 ژوئن در Rijksmuseum برگزار می شود، نمایشگاه پیشگامانه برده داری – منشأ بسیاری از ثروت تولید شده توسط عصر طلایی هلند – این ماه در مقر سازمان ملل در نیویورک به نمایش گذاشته می شود: شناسایی به موقع، Dibbits. گفت: “تأثیر مستمر برده داری بر تاریخ جهان”.