آیا ترامپ روند صعودی دارد یا نزولی؟

اگر این نظرسنجی با کیفیت بالاتر با شروع فصل مقدماتی تایید شود، آقای ترامپ نامزد پیشتاز نیست.

چرا این شکاف بزرگ؟ (امتیاز ونکینس: 6/10)

دلایل زیادی وجود دارد که نظرسنجی‌ها می‌توانند با آن موافق نباشند، اما اکثر توضیحات معمول به شکاف بزرگ 30 امتیازی اضافه نمی‌کنند:

• این در مورد نظرسنجی تلفنی در مقابل نظرسنجی آنلاین نیست. تقریباً همه نظرسنجی‌ها به صورت آنلاین انجام شده‌اند، بنابراین این تفاوت را نمی‌توان به یک اثر به اصطلاح حالت نسبت داد – مانند این احتمال که حامیان آقای ترامپ ترجیح خود را به یک مصاحبه‌گر زنده فاش نکنند.

• روشی که نظرسنجی‌کنندگان رای‌دهندگان اولیه جمهوری‌خواه را تعریف می‌کنند (مثلاً: جمهوری‌خواهان خودشناس در مقابل افرادی که می‌گویند در انتخابات مقدماتی جمهوری‌خواهان رای خواهند داد) نیز توضیح نمی‌دهد که چه اتفاقی می‌افتد. تحلیلی از نظرسنجی نیویورک تایمز/سینا در پاییز گذشته نشان می‌دهد که این انتخاب‌ها تأثیراتی دارند، اما در مقیاس شکاف 30 امتیازی مورد بحث، نسبتاً متوسط ​​هستند. و چندین نظرسنجی با تعاریف مشابه از رای دهندگان اولیه جمهوری خواه، نژادهای اساسا متفاوتی را نشان می دهند.

• این شکاف بدون در نظر گرفتن تعداد نامزدهای جمهوری خواه لیست شده توسط نظرسنجی – از جمله در نظرسنجی رودررو بین آقای دیسانتیس و آقای ترامپ، ادامه دارد.

• احتمالاً وزن دهی نیست، تنظیمات آماری انجام شده توسط نظرسنجی ها برای اطمینان از یک نمونه نماینده. اکثر نظرسنجی‌ها بر اساس مجموعه‌ای از ویژگی‌های جمعیت‌شناختی یکسان، از جمله تحصیلات خود گزارش‌شده، وزن‌گذاری می‌شوند.

• این است شاید زمان بندی نیست، اما من کمی از این یکی پرهیز می کنم. اکثر بدترین نظرسنجی های آقای ترامپ در ماه های نوامبر و دسامبر و پس از انتخابات میان دوره ای انجام شد. این به طور بالقوه مرتبط است زیرا نمایش ناامیدکننده جمهوری خواهان در میان دوره ای محتمل ترین توضیح برای کاهش آشکار حمایت از آقای ترامپ است. از سوی دیگر، هیچ یک از آن نظرسنجی‌ها به میدان بازنگشته‌اند و اکثر نظرسنجی‌هایی که از میان دوره‌ای تا کنون نظرسنجی‌های متعددی را انجام داده‌اند، هیچ تغییری یا عدم از دست دادن جایگاه آقای ترامپ در این دوره را نشان نمی‌دهند.

اگر حالت، جمعیت، زمان‌بندی، سؤال یا وزن‌بندی نباشد، واقعاً یک توضیح باقی می‌ماند: خود نمونه. بنا به دلایلی، برخی از نظرسنجی‌ها گروهی از پاسخ‌دهندگان جمهوری‌خواه دوستدار ترامپ را بسیار بیشتر از دیگران دریافت می‌کنند.

یا به بیان صریح‌تر: داده‌های یک نفر می‌تواند به‌طور فوق‌العاده و غیرقابل قبولی نادرست باشد – تا حدی نادرست است که تا زمانی که نظرسنجی‌ها شروع به پرسیدن در مورد یک مسابقه جدید نمی‌کردند، هرگز حدس نمی‌زدیم.

پس حق با کدام نظرسنجی است؟

تشخیص اینکه کدام یک از این نظرسنجی ها ممکن است «درست» یا «نادرست» باشد، واقعاً سخت است. روش های بی شماری برای جمع آوری داده های نظرسنجی به صورت آنلاین وجود دارد و به طور کلی، شفافیت بسیار کمی در مورد فرآیند وجود دارد. حتی زمانی که شفافیت وجود داشته باشد، بهترین شیوه های به خوبی تثبیت شده وجود ندارد که ارزیابی صحیح بودن یک رویکرد معین را آسان کند.

اما دو دلیل برای اشتباه در نظرسنجی ها وجود دارد که نشان دهنده ضعف ترامپ است.

اول، به اصطلاح نظرسنجی های احتمالی به طور یکسان ضعف نسبی آقای ترامپ را نشان داده است.

نمونه گیری احتمالی جایی است که پاسخ دهندگان کم و بیش به صورت تصادفی استخدام می شوند، مانند تماس با شماره تلفن های تصادفی یا ارسال دعوت نامه نامه ای به آدرس های تصادفی برای شرکت در یک نظرسنجی آنلاین. این به طور سنتی استاندارد طلایی در تحقیقات نظرسنجی در نظر گرفته می شود. در مقابل، یک نمونه غیراحتمالی به‌طور تصادفی انتخاب نمی‌شود. در عوض ممکن است از تبلیغات بنری در وب سایت های خاصی استفاده شود.

پنج نمونه احتمالی – از Ipsos، Suffolk، Monmouth، Quinnipiac و Marquette Law (که توسط SSRS ارائه شده است) – به آقای ترامپ اخبار نسبتا بدی می دهند. Ipsos و Monmouth دریافتند که او با تنها 25 درصد و 26 درصد حمایت در زمینه چند نامزدی از آقای DeSantis عقب تر است. دانشگاه سافولک و Marquette Law/SSRS دریافتند که آقای ترامپ تنها 36 درصد و 33 درصد در رقابت تن به تن (و سوال چند نامزدی نپرسیدند).