چگونه برنامه‌های پوتین برای باج‌گیری از اروپا بر سر تامین گاز شکست خورد | اتحادیه اروپا

تیاو بدترین سناریوها در طول ماه های تابستان انباشته شدند. وزیر اقتصاد آلمان نسبت به تعطیلی صنعتی “فاجعه بار”، از هم پاشیدگی زنجیره تامین و بیکاری گسترده هشدار داد. رئیس جمهور فرانسه از شهروندان خواست گرمایش را خاموش کنند. اسپانیا این سوال را مطرح کرد که چرا کشورهایی که به گاز روسیه گره نخورده اند باید همسایگانی را که در گذشته درباره نظم مالی به آنها سخنرانی کرده اند، نجات دهند.

در همین حال، دیمیتری مدودف، رئیس‌جمهور سابق روسیه، با خوشحالی پیش‌بینی کرد که اروپایی‌ها «در خانه‌های خود یخ می‌زنند» زیرا آنها به عواقب حمایت از اوکراین فکر نکرده بودند. او در ژوئن سال گذشته به طرز تهدیدآمیزی گفت: «سرما به زودی در راه است.

اما با ورود اتحادیه اروپا به آخرین ماه زمستان هواشناسی در سال 2023، نشانه‌هایی آشکارتر می‌شود که اعضای آن از یک بحران تاریخی عبور کرده‌اند – و نه فقط به این دلیل که «ژنرال فراست» دشمنی ملایم‌تر از آنچه مدودف پیش‌بینی می‌کرد به اثبات رسیده است.

طی هشت ماه پس از پا گذاشتن نیروهای روسی در خاک اوکراین، بلوک 27 کشور اروپایی با ایجاد سریع زیرساخت‌های جدید برای گاز طبیعی مایع و یافتن راه‌های خلاقانه، حدود 80 درصد از گاز طبیعی را که از طریق خطوط لوله با روسیه استخراج می‌کرد، جایگزین کردند. در میان کمبودها به یکدیگر کمک کنند و با موفقیت سیاست های صرفه جویی در انرژی را دنبال کنند.

به عنوان مثال، هلند، بزرگترین تولیدکننده گاز طبیعی اتحادیه اروپا، برای 15 تا 20 درصد از منابع خود به گاز روسیه متکی بود که میدان عظیم گرونینگن خود را منحل کرد، اما ظرفیت واردات LNG خود را با واحدهای ذخیره سازی و تبدیل مجدد به گاز در روتردام و ایم شاون دو برابر کرد. .

این کشور از ظرفیت اضافی برای پاسخگویی به تقاضای داخلی استفاده کرد – که موفق شد در مقایسه با میانگین سال های گذشته 22 درصد کاهش دهد – و گاز مازاد را به جمهوری چک، آلمان و فرانسه عرضه کرد. مانند جاهای دیگر، قیمت انرژی مصرفی افزایش یافت، اما یارانه پرداخت شد و سقف آن محدود شد.

سیمون تاگلیاپیترا، کارشناس انرژی در این باره گفت: «پاییز گذشته نقطه‌ای وجود داشت که من نگران بودم که برخی از دولت‌های اروپایی با اولویت دادن به منابع انرژی خود به بحران پاسخ دهند و از اشتراک‌گذاری با همسایگان خود که از نظر اقتصادی و سیاسی ویران‌کننده بود، به بحران پاسخ دهند.» اندیشکده بروگل مستقر در بروکسل.

اما اروپا موفق شد از وسوسه حمایت گرایی اجتناب کند و بازار داخلی خود را دست نخورده نگه دارد.

قیمت گاز در روز دوشنبه به حدود 55 یورو در مگاوات ساعت (مگاوات ساعت) کاهش یافت، سطحی که آخرین بار قبل از شروع جنگ در سپتامبر 2021 مشاهده شد، از 330 یورو در مگاوات ساعت در پایان آگوست گذشته.

بروگل تخمین می زند که در طول کل سال گذشته، تقاضای گاز در اتحادیه اروپا 12 درصد کمتر از میانگین دوره 2019 تا 2021 بوده است.

آلمان که به دلیل اتکای زیاد به صادرات انرژی از روسیه همیشه مقدر بود بار سنگین باج گیری گازی پوتین را متحمل شود، در سال 2022 موفق شد 14 درصد کمتر از میانگین گاز مصرفی خود در سال های 2018 تا 2021 استفاده کند. وارد فوریه می شود. با مخازن ذخیره گاز آن 80 درصد پر است، در مقایسه با 36 درصد در این نقطه در سال گذشته.

با وجود اینکه قیمت های بالای گاز بر صنعت آلمان آسیب وارد کرده است، اما این خسارت تاکنون فاجعه بار نبوده است. در حالی که تولید ناخالص داخلی در بزرگترین اقتصاد اروپا از اکتبر تا دسامبر 0.2 درصد کاهش یافت، دولت هفته گذشته پیش بینی خود را برای سال آینده بهبود بخشید و پیش بینی کرد که رکود اقتصادی “کوتاه تر و ملایم تر” از حد انتظار است.

کشورهای شمال اروپا حتی در کاهش مصرف گاز موفق‌تر بودند و دانمارک کل تقاضا برای تولید برق، صنعت و گرمایش خانگی را تا 24 درصد، سوئد تا 36 درصد و فنلاند با 47 درصد کاهش داد (اگرچه گاز طبیعی تنها 5 مورد را به خود اختصاص داد. درصد از نیاز کلی انرژی آن).

تابستان گذشته، برخی از کشورهای اروپای جنوبی در ابتدا نشان دادند که تمایلی به تقسیم مساوی بار صرفه جویی در انرژی ندارند. اسپانیا پس از این استدلال که هدف یکسان 15 درصدی برای کشورهایی که مانند خودش وابستگی شدیدی به گاز روسیه ندارند و «تکلیف ما را انجام داده اند» منصفانه نیست، با کاهش 7 تا 8 درصدی مصرف گاز موافقت کرد. تنوع بخشیدن به منابع انرژی

با این حال از انجام وظیفه ابایی نداشت. در ماه ژوئیه، دولت ائتلافی به رهبری سوسیالیست ها مجموعه ای از اقدامات را برای کمک به کاهش مصرف انرژی کشور و استفاده آن از نفت و گاز روسیه اعلام کرد. بسیاری از ابتکارات مبتنی بر صرفه جویی و عقل سلیم بود.

این تدابیر که تا نوامبر جاری ادامه خواهد داشت، محدودیت‌های شدیدی را برای دمای تهویه مطبوع و گرمایش در ساختمان‌های عمومی و تجاری بزرگ تعیین می‌کند.

بر اساس این فرمان، گرمایش مراکز خرید، سینماها، تئاترها، ایستگاه‌های راه‌آهن و فرودگاه‌ها نباید در زمستان بالاتر از 19 درجه سانتی‌گراد و تهویه هوا در تابستان کمتر از 27 درجه سانتی‌گراد تنظیم شود.

در نتیجه، اسپانیا به همان هدفی دست یافت که تمایلی به تعهد به آن نداشت: بین ماه اوت و نوامبر، این کشور تقاضای گاز طبیعی خود را 15 درصد در مقایسه با سطح مصرف در مدت مشابه در پنج سال گذشته کاهش داد. سال ها.

در فرانسه، تلاش برای صرفه جویی در انرژی به یک مبارزه دشوار تبدیل شد، زیرا چندین رآکتور هسته ای کلیدی فرانسه در حال انجام کارهای تعمیر و نگهداری یا ایمنی بودند، همانطور که بیش از هر زمان دیگری مورد نیاز بودند.

از آغاز ماه مه تا پایان اکتبر، حدود نیمی از 56 رآکتور فرانسه به دلیل تعمیرات بیکار ماندند و این کشور را از بزرگترین صادرکننده برق اروپا به یک واردکننده خالص تبدیل کرد. یکی از کشورهایی که در آن دوره صادرات برق خود را به فرانسه افزایش داد آلمان بود که به نوبه خود گاز بیشتری از همسایه غربی خود وارد کرد.

پس از اینکه مقامات محلی فرانسه برنامه های اضطراری را برای بدترین سناریوی قطع برق در ماه دسامبر آماده کردند، وضعیت تثبیت شده است. تا اواسط ژانویه، 73 درصد از ناوگان هسته‌ای فرانسه دوباره به بهره برداری رسید و به این کشور کمک کرد تا جایگاه خود را به عنوان بزرگترین صادرکننده برق اتحادیه اروپا به دست آورد.

زمانی که نیروگاه های هسته ای با مشکل مواجه شدند، انرژی های تجدیدپذیر به کمک آمدند. بر اساس تحلیلی که توسط اندیشکده Ember Climate انجام شده است، اتحادیه اروپا در سال 2022، 22 درصد از برق خود را از انرژی خورشیدی و بادی تامین می‌کرد و انرژی‌های تجدیدپذیر برای اولین بار از گاز پیشی گرفت.

شایان ذکر است، سوئد، با ترکیب انرژی که مدت‌ها در اختیار نیروگاه‌های هسته‌ای و آبی بود، در سال 2022 به بزرگترین صادرکننده برق اروپا تبدیل شد و 20 درصد از تولید خود را به خارج از کشور فروخت – تا حدی به لطف رشد سریع باد خشکی.

باد در حال حاضر سومین منبع بزرگ برق سوئد است و برنامه ریزی شده است که بیشتر گسترش یابد. مقامات گفتند که ظرفیت انرژی بادی فنلاند تنها در سال گذشته 75 درصد افزایش یافته است و به این کشور اجازه می دهد تا خودکفایی انرژی را “با سرعت بسیار خوبی” افزایش دهد.

طرح‌ها برای گسترش تولید انرژی‌های تجدیدپذیر، در واقع، با بحران انرژی در هر سه کشور شمال اروپا به‌شدت تسریع شده‌اند، به‌طوری‌که پیش‌بینی می‌شود تا سال 2030 نیروی بادی و خورشیدی خشکی بیش از دو برابر شود و باد منبع اصلی انرژی است.

در نهایت، تصمیم ولادیمیر پوتین در مورد جنگ انرژی به سوئد کمک خواهد کرد تا 65 درصد از انرژی خود را از انرژی های تجدیدپذیر تا پایان دهه، فنلاند 51 درصد و دانمارک 55 درصد تولید کند.

یک سال تجدید نظر در مورد منابع انرژی، اروپا را در سراسر بلوک تمیزتر نکرده است. در لهستان، که هنوز برای بسیاری از نیازهای گرمایشی خود به زغال سنگ متکی است، دولت کمک هزینه زغال سنگ و قیمت برق منجمد را برای خانواده ها در نظر گرفته است. پس از اینکه کسب و کارهای کوچک و متوسط ​​با قبوض انرژی چندین برابر قبوض سال های گذشته دست و پنجه نرم می کردند، دولت برای آن ها توقفی در نظر گرفت.

این بحران به معنای کاهش سرعت برنامه‌های بسیاری از کشورها برای حذف تدریجی زغال‌سنگ بوده است، در حالی که این موضوع در دستور کار لهستان قرار گرفت، در حالی که نمایندگان مجلس بلغارستان اخیراً به تعویق طرح‌هایی برای حذف تدریجی نیروگاه‌های زغال‌سنگ رای دادند.