به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
آبان نیوز میگوید به صدها پناهجوی افغان که 18 ماه پیش پس از فرار از دست طالبان در لندن مستقر شدهاند، گفته شده است که تنها هفتهها فرصت دارند تا 200 مایل دورتر شوند.
وزارت کشور به 40 خانواده با 150 فرزند که بیش از یک سال در کنزینگتون در غرب لندن زندگی کرده اند، گفته است که باید پایتخت را به مقصد هتل دیگری در Wetherby در حومه لیدز ترک کنند.
برخی از پناهجویان که شامل یک ژنرال سابق افغان و مترجمان سابق ارتش بریتانیا میشوند، میگویند که از رفتن خودداری میکنند، زیرا فرزندانشان که قبلاً از جنگ و آوارگی آسیب دیدهاند، دوباره با اجبار ترک تحصیل رنج خواهند برد.
برخی دیگر در لندن شغل پیدا کرده اند و نگران هستند که در یورکشایر غربی کار پیدا نکنند.
این در حالی است که نگرانیهای عمیقتر از این اتفاق میافتد که سوئلا براورمن، وزیر کشور، به وعدههای بوریس جانسون برای حمایت از افغانهایی که در کنار بریتانیا در افغانستان کار و جنگیدهاند، عمل نکرده است.
بر اساس گزارش های ارائه شده به شوراهای محلی، دولت قصد دارد تا پایان سال جاری تمام خانواده های افغان را از هتل ها خارج کند. تخمین زده می شود که 9000 افغان پس از 18 ماه پس از تخلیه از افغانستان تحت عملیات حفره، هنوز در اسکان موقت در بریتانیا زندگی می کنند. نیروهای غربی عقب نشینی کردند و طالبان در اوت 2021 قدرت را به دست گرفتند.
خانوادههایی که در برابر انتقال به وتربی مقاومت میکردند، به دلیل اینکه یکی از اعضای خانواده در کنار مقامات بریتانیا کار میکرد، به بریتانیا منتقل شدند. آنها در حال حاضر در یک هتل چهار ستاره در نزدیکی موزه ویکتوریا و آلبرت قرار دارند. هفته گذشته، برخی نامهها دریافت کردند که به آنها میگفتند باید به هتل Mercure در Wetherby بروند.
حمیدالله خان، مشاور سابق پارلمانی در کابل که به همراه همسر و سه پسرش بین چهار تا 14 سال به بریتانیا منتقل شده است، گفت که دولت به یک سری وعده ها مبنی بر کمک به آنها برای یافتن مسکن برای خود زیر پا گذاشته است.
ما از وزارت کشور پرسیدیم: “چرا می خواهید ما را به زور بیرون کنید؟” و می گویند: این هتل گران است. هتل لیدز ارزان تر است. اما ما این هتل یا این منطقه را برای زندگی انتخاب نکردیم، وزارت کشور انتخاب کرد.» اکنون ما 18 ماه است که اینجا هستیم، بدون انتخاب. بچه های ما به مدارس محلی می روند و در اواسط سال تحصیلی از ما می خواهند که آنجا را ترک کنیم.»
خان از وزارت کشور خواسته است که پرداخت ده ها هزار پوند به عنوان هزینه های هتل را متوقف کند و در عوض به عنوان ضامن عمل کند تا بتواند مکانی را در نزدیکی لندن اجاره کند. “لطفا ما را به هتل لیدز نفرستید که در آن فرزندانمان تحصیلات خود را از دست بدهند. آنها ممکن است مجبور شوند سال خود را ترک کنند زیرا جایی برای آنها در آنجا نخواهند داشت.» او گفت.
یکی دیگر از پناهجویان، ژنرال سابق ارتش افغانستان که با شش کودک به بریتانیا آمده است، گفت که اکثر ساکنان هتل تصمیم گرفته اند به این طرح اعتراض کنند و از ترک آن امتناع کنند. دو کودکی که در این هتل زندگی میکردند در بیمارستان بستری هستند و از والدین آنها خواسته میشود که به زندگی خود ادامه دهند. برخی از مردم اکنون شغل دارند. ما نمیتوانیم این مسئولیتها را رها کنیم و دوباره شروع کنیم.»
پناهندگان نامه هایی از وزارت کشور دریافت کردند که تاریخ جابجایی آنها را طی چند روز، از 7 فوریه آغاز می کرد.
بسیاری از پناهندگان می گویند که از مشکلات روانی رنج می برند که اگر دوباره آواره شوند بدتر می شود.
سومین مرد ساکن هوتل، 44 ساله، که قبل از تخلیه با خانواده اش به لندن با وزارت دفاع در کابل کار می کرد، گفت که نگران وضعیت اسفبار برادرانش بود که پس از دستگیری و شکنجه توسط طالبان مخفی شده بودند. همسرش از خاموشی برق رنج می برد و پسر بزرگش تهدید به خودکشی کرده است.
ما امیدواریم که به طور مستقل در بریتانیا زندگی کنیم. اما وعدههای کمک برای یافتن خانه آمده و رفته است و اکنون این تهدید برای جابهجایی است.»
وزارت کشور طی سه هفته گذشته نامه هایی به ساکنان ارسال کرد و به آنها گفت که هتل کنزینگتون “دیگر برای وزارت کشور در دسترس نخواهد بود، بنابراین ما همه را به محل اقامت جایگزین” در Wetherby منتقل خواهیم کرد.
در Wetherby، برخی از ساکنان قبلا مخالفت خود را با پذیرش هتل محلی ساکنان افغان ابراز کرده اند. یکی در ماه نوامبر به وبسایت لیدز لایو گفت که دولت «سری و پنهانی» بوده است.
برخی از پناهجویان افغان علاوه بر طرح ریزی برای مقاومت در برابر اجبار به خروج از کنزینگتون، قصد دارند صبح روز جمعه در بیرون پارلمان تظاهرات کنند.
عملیات استقبال گرم در آگوست 2021 برای کمک به ادغام کامل افغان ها در زندگی بریتانیا پس از پیروی بریتانیا از ایالات متحده در واگذاری کابل به طالبان آغاز شد. جانسون در مقام نخست وزیری در آن زمان گفت: «ما هرگز فداکاری شجاعانه افغانهایی را که تصمیم گرفتند با ما کار کنند را فراموش نخواهیم کرد.»
وزارت کشور بر اساس قانون مرزها، شهروندی و مهاجرت موظف است “از رفاه کودکان در هنگام تصمیم گیری در مورد مهاجرت محافظت و ارتقاء دهد”.
تابستان گذشته، دولت شروع به تشویق افغانها کرد تا خانههای خود را برای اجاره بیابند، اما برای بسیاری این کار دشوار بوده است. بسیاری از مالکان خصوصی به کسانی که اعتبار جهانی دارند اجاره نمی دهند و بیشتر افغان ها برای یافتن ضامن تلاش می کنند.
به گفته پیمانه اسد، یکی از اعضای شورای کارگری در هارو که اصالتاً افغانی است، بسیاری از افغانها به دلیل داشتن درآمد کم و خانوادههای پرجمعیت برای رفتن از هتلها مشکل دارند.
او گفت: “با اخراج پناهجویان از هتل ها توسط وزارت کشور، شوراهای سراسر کشور درخواست های بی خانمان ها را از آنها مشاهده خواهند کرد و بسیاری از پناهندگان به همان جایی که شروع کردند، در یک هتل بازخواهند گشت.”
سخنگوی وزارت کشور در پاسخ به درخواست برای پاسخ به ادعاهای جزئی پناهجویان، گفت که مقامات آن ماه ها به پناهندگان گفته اند که باید به نزدیکی لیدز نقل مکان کنند.
در حالی که هتل ها راه حل بلندمدتی ارائه نمی دهند، اما محل اقامت امن، مطمئن و تمیزی را ارائه می دهند. ما به کاهش تعداد افراد در هتلهای بریج ادامه خواهیم داد و مردم را در اسرع وقت به محل اقامت پایدارتر منتقل خواهیم کرد.»
“گاهی اوقات ممکن است خانواده ها از هتلی که برای بسته شدن برنامه ریزی شده است به هتل دیگری منتقل شوند. در این موارد، به خانوادهها اطلاعرسانی مناسب داده میشود و توسط مقامات محلیشان حمایت میشود. ما مفتخریم که این کشور برای بیش از 7500 مهاجر افغان خانه فراهم کرده است، اما کمبود مسکن محلی برای همه وجود دارد.
یکی از رهبران انتصابی جامعه که در هتل کنزینگتون زندگی می کند، الف ژنرال 60 ساله از استان جلال آباد که 10 سال در کنار نیروهای بریتانیایی در امور اطلاعاتی کار کرده است.
دو هفته پیش یکی از پسرانش که در افغانستان مانده بود توسط طالبان دستگیر و شکنجه شد. در حین شکنجه از پسر پرسیده شد که آیا ممکن است پدرش در ازای آزادی پسر برگردد؟ او گفت که پسر آزاد شده است اما تحت نظر است.
ژنرال در آگوست 2021 به همراه همسر و شش فرزندش به بریتانیا آمد که دو نفر از آنها اکنون در سطح A تحصیل می کنند و بقیه در کالج هستند.
علی 54 ساله به مدت چهار سال به عنوان مشاور فرهنگی و مترجم معتبر با ارتش بریتانیا و ایالات متحده در افغانستان کار کرد. او به همراه همسر و دو پسر خردسالش در آگوست 2021 به بریتانیا آمد و گفت که در ابتدا وزارت کشور گفته بود که به خوبی از آنها مراقبت می شود، اما کمک بسیار کمی دریافت کرده اند.
او اخیراً یک شغل مترجمی پیدا کرده است و نگران است که نتواند شغلی معادل در یورکشایر پیدا کند. هتل یک ساعت با مرکز شهر فاصله دارد و ما 300 نفر جدید خواهیم بود که سعی می کنیم سوار اتوبوس هایی شویم که زیاد نمی آیند. چگونه می خواهم کار پیدا کنم؟ و کدام مدارس پذیرای فرزندان من هستند؟ او گفت.
گلالایی، 25، به همراه پدرش که یک شهروند بریتانیایی است در یک پرواز تخلیه به بریتانیا آمد. او همچنین به دلیل اینکه عمویش ژنرال ارتش بود، برای پرواز واجد شرایط بود. بسیاری از خانواده او در افغانستان مخفی هستند.
او در حال تحصیل برای GCSE خود است و امیدوار است که روزی وکیل شود، توجه دارد که دوستانش در افغانستان اصلاً نمی توانند تحصیل کنند. او در پاسخ به این سوال که چگونه با زندگی در هتل کنار می آید، گفت: «من ماه ها است که مشکلات جدی اضطراب دارم، اما تحصیلاتم تنها چیزی است که به من آرامش و شادی می دهد. من دوستان خوبی در دانشگاه دارم.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.