‘این سبزشویی است’: شل متهم به اغراق در هزینه های انرژی تجدیدپذیر است | پوسته

به گفته یک گروه غیرانتفاعی که شکایتی علیه این غول نفتی ارائه کرده است، شل به طور گمراه کننده ای اغراق کرده است که چقدر برای انرژی های تجدیدپذیر هزینه می کند و باید توسط تنظیم کننده مالی ایالات متحده مورد بررسی و جریمه قرار گیرد.

از کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) خواسته شده است تا نسبت به آخرین گزارش سالانه شل اقدام کند که در آن اعلام شده است که 12 درصد از مخارج سرمایه‌ای آن در سال 2021 به بخشی به نام انرژی‌های تجدیدپذیر و راهکارهای انرژی منتقل شده است. صفحه وب این بخش که مزین شده است. با تصاویری از توربین‌های بادی و پنل‌های خورشیدی، می‌گوید در حال کار روی سرمایه‌گذاری در «بادی، خورشیدی، شارژ وسایل نقلیه الکتریکی، هیدروژن و موارد دیگر» است.

با این حال، گلوبال ویتنس، گروه فعالی که شکایت جدید را به کمیسیون بورس و اوراق بهادار ارسال کرده است، استدلال می‌کند که تنها 1.5 درصد از مخارج سرمایه‌ای شل برای توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر واقعی، مانند باد و خورشید، با بسیاری از بقیه منابع این بخش استفاده شده است. اختصاص داده شده به گاز که یک سوخت فسیلی است.

زورکا میلین، مشاور ارشد گلوبال ویتنس، گفت: «آنچه شل در مورد انتقال انرژی گفته است، در کاری که آنها انجام می دهند منعکس نمی شود. این واحد تجاری اساساً دارای برچسب اشتباه است، انرژی‌های تجدیدپذیر بسیار کمی دارد و سرمایه‌گذاران می‌توانند به این فکر کنند که شل در مورد انرژی‌های تجدیدپذیر بسیار بیشتر از آنچه هست انجام می‌دهد.

«این سبز شویی است. گاز، هر چه که باشد، قابل تجدید نیست، بخشی از مشکل است. امیدوارم کمیسیون بورس و اوراق بهادار تحقیقاتی را آغاز کند و مجازات های مناسبی را برای جلوگیری از این سبزشویی اعمال کند.»

شل در گزارش‌های سالانه‌اش اطلاعات کاملی از فعالیت‌های انرژی‌های تجدیدپذیر خود ندارد، اما Global Witness گفت که با بررسی این سند می‌توان 288 میلیون دلار سرمایه‌گذاری بادی و خورشیدی در سال 2021 پیدا کرد که معادل 1.5 درصد از مخارج سرمایه‌ای شل است. به نظر می رسد بخش عمده ای از هزینه های بخش انرژی های تجدیدپذیر و انرژی صرف تجارت و بازاریابی گاز می شود.

اگر کمیسیون بورس و اوراق بهادار نسبت به این موضوع اقدام کند، تهاجمی‌ترین اقدام نظارتی دولت فدرال ایالات متحده علیه بخش سوخت‌های فسیلی است که در چندین ایالت به دلیل گمراه کردن سرمایه‌گذاران و مردم در مورد آنچه در مورد بحران آب و هوا می‌دانستند، با پرونده‌های قضایی متعدد مواجه است.

شل، که مقر آن در لندن است اما در بورس نیویورک فهرست شده است، گمراه کردن سرمایه گذاران را رد کرده است. سخنگوی شرکت گفت: «ما مطمئن هستیم که افشای مالی شل کاملاً با تمام الزامات گزارشگری SEC و سایر الزامات گزارش مطابقت دارد.

سخنگوی شل گفت که این شرکت 20 میلیارد دلار برای «فعالیت های انتقال انرژی» در سال 2022 بودجه اختصاص داده است که یک سوم کل هزینه های عملیاتی و سرمایه ای آن است. او گفت که این سرمایه گذاری به سمت انرژی های تجدیدپذیر، سوخت های هیدروژنی، جذب کربن در منبع آلودگی و تحقیق و توسعه انجام شد.

اکثر شرکت های بزرگ نفتی جهان اکنون پذیرفته اند که سوزاندن محصول آنها باعث گرمایش جهانی می شود و به اهداف توافقنامه آب و هوای پاریس متعهد شده اند. اما تغییر آن‌ها از سوخت‌های فسیلی بسیار دشوار بوده است – طبق گزارش آژانس بین‌المللی انرژی، تنها حدود 5 درصد از هزینه‌های سرمایه شرکت نفت و گاز در سال 2022 صرف انرژی‌های بادی، خورشیدی و سایر انرژی‌های تجدیدپذیر شد. این رقم در سال 2019 تنها 1 درصد بود.

سال گذشته برای مدل کسب و کار سنتی شرکت‌های نفتی سالی پردرآمد بود، زیرا هزینه‌های سوخت فسیلی در پی تهاجم روسیه به اوکراین که منجر به کسب سود بی‌سابقه برای برخی از ثروتمندترین کسب‌وکارهای جهان شد، افزایش یافت. اکسون در سال گذشته نزدیک به 56 میلیارد دلار سود سالانه داشت، در حالی که شورون سود 36.5 میلیارد دلاری را برای سال 2022 گزارش کرده است.

میلین گفت امیدوار است کمیسیون بورس و اوراق بهادار، که به طور جداگانه الزامات جدیدی را برای شرکت‌ها برای افشای گازهای گلخانه‌ای خود بررسی می‌کند، برای بازدارندگی سایر شرکت‌های نفتی اقدام کند. او گفت: «دیگر اجازه نخواهیم داد که آلاینده های بزرگ پشم را روی چشمان ما بکشند در حالی که جهان می سوزد. SEC به درخواست برای اظهار نظر پاسخ نداد.

بروس هوبر، کارشناس حقوق محیط زیست در دانشگاه نوتردام، گفت که شکایت جدید نشان دهنده فشار خارجی است که محیط بانان اکنون بر شرکت های سوخت فسیلی وارد می کنند.

او گفت: «آنچه که اکنون شاهد آن هستیم این است که فعالان آب و هوا با یک شانه دندانه‌ای ظریف به افشای اطلاعات شرکت‌های انرژی نگاه می‌کنند و به دنبال هرگونه تحریف‌هایی هستند که می‌تواند مبنایی برای مسئولیت یا مجازات باشد.

مشخص نیست که آیا این تاکتیک‌ها واقعا شل یا رقبای آن را به کربن زدایی وادار می‌کنند، اما حتی اگر اینطور نباشد، آن شرکت‌ها نمی‌توانند بدون اینکه کسی به دنبال نقض اوراق بهادار باشد عطسه کنند.