چرا ایتالیا در پاسخ به آزار جنسی در کلیسای کاتولیک سرسخت است؟

چهار سال پیش، پاپ فرانسیس خواستار برگزاری نشست بزرگ جهانی برای رسیدگی به مشکل آزار جنسی در کلیسای کاتولیک شد و وعده پایان دادن به پنهان کاری ها را داد. اما واتیکان اغلب متهم شده است که در مقایسه با سایر کشورها به اندازه کافی برای مقابله با این موضوع اقدام نمی کند.

هیئت ویژه‌ای که در سال 2014 برای مشاوره به پاپ فرانسیس در مورد راه‌هایی برای محافظت بهتر از کودکان زیر سن قانونی در برابر آزار جنسی توسط روحانیون راه‌اندازی شد، در سال 2017 زمانی که ماری کالینز، یک بازمانده از آزار و اذیت ایرلندی و عضو هیئت، گروه را به دلیل عدم تمایل کلیسا برای تغییر ترک کرد، مورد بررسی قرار گرفت.

ماری فاش کرد: «وقتی استعفا دادم، می‌خواستم معلوم شود که مقاومتی وجود دارد. می‌خواستم بدانند که کمیسیون تلاش می‌کرد تا کارش را انجام دهد… اما مردم موانعی بر سر راه آن گذاشته بودند. در کوریا.”

«قدرت و سیاست واتیکان [were] گرفتار. آنها می خواستند کمیسیون را کنترل کنند، استقلال ما را بگیرند. آنها از هرگونه تغییری که ممکن است ما ایجاد کنیم می ترسیدند. و هنوز هم از همان ابتدا به اصل کل مشکل باز می گردد: حفظ اعتبار کلیسا.

به نظر می رسد ایتالیا در برخورد با سوء استفاده جنسی در کلیسای کاتولیک رویکرد متفاوتی را در مقایسه با سایر کشورها اتخاذ کرده است.

در غیاب تحقیق یا تعامل مستقل از سوی دولت ایتالیا و با توجه به اینکه هیچ ارقامی رسمی وجود ندارد، جمع آوری آنچه می تواند به عهده تنها گروه کمپین این کشور گذاشته شده است.

یورونیوز با رئیس گروه شبکه سوء استفاده، فرانچسکو زاناردی، که خود از بازماندگان سوء استفاده است، صحبت کرد. گروه کمپین به تازگی جامع ترین گزارش خود را با بیش از 400 مورد ثبت شده در 13 سال گذشته منتشر کرده است.

«تعداد کلی قربانیان بالقوه ای که یک کشیش می تواند به گونه ای متفاوت از یک فرد عادی مورد سوء استفاده قرار دهد، مهم است. فرانچسکو زاناردی توضیح می‌دهد که این عمدتاً به دلیل پنهان‌کاری است و این واقعیت است که کشیش به جای گزارش به پلیس، اغلب از کلیسایی به کلیسای دیگر منتقل می‌شود که قربانیان بیشتری را ایجاد می‌کند.» «در ایتالیا سه برابر بیشتر کشیش وجود دارد نسبت به فرانسه.”

این گزارش برای افزایش آگاهی در مورد این موضوع به مقامات ایتالیایی ارسال شده است. تخمین زده شد که تعداد کل قربانیان در این کشور نزدیک به یک میلیون نفر باشد.

کنفرانس اسقفان ایتالیا در نوامبر گزارشی را منتشر کرد که موارد گزارش شده در دو سال گذشته را پوشش می داد. این سند 41 صفحه ای 89 قربانی فرضی را بر اساس شکایاتی که توسط به اصطلاح “مراکز شنود” که در حوزه های اسقف ایجاد شده بود جمع آوری کرده بود، فاش کرد.

گروه های Vctims گفتند که تعداد واقعی موارد به احتمال زیاد بسیار بیشتر است و دامنه محدود گزارش را “شرم آور” محکوم کردند.

یاکوپو اسکاراموزی، خبرنگار واتیکان برای روزنامه La Repubblica به یورونیوز گفت: «ایتالیا هنوز از نظر فرهنگی و اجتماعی کشوری بسیار همگن است.

“من نمی گویم که ما همه کاتولیک هستیم، اما هر ایتالیایی ارتباطی با کلیسای کاتولیک دارد، چه از طریق خانواده باشد و چه در گذشته. به همین دلیل است که در اینجا، زمان بیشتری طول می کشد و به طور کلی تبدیل شدن برای مردم دشوارتر است. او از آنچه در حال وقوع است آگاه است.