به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
24 ساسکس درایو، که زمانی محل زندگی بارونهای چوبی قدرتمند کانادا بود، یکی از نمادینترین خانههای این کشور است.
اما چندین دهه سهل انگاری باعث شده است که اقامتگاه رسمی نخست وزیر با کپک، پنجره های ترک خورده، لوله کشی خراب و یک سیستم الکتریکی به طور گسترده به عنوان یک خطر آتش سوزی دیده شود.
سال گذشته، کمیسیون ملی سرمایه (NCC)، گروهی که وظیفه حفظ ساختمانهای میراثی در اتاوا را بر عهده داشت، این اقامتگاه را تعطیل کرد و هزینه بازسازی و ارتقاء آن را نزدیک به 40 میلیون دلار کانادا (30 میلیون دلار آمریکا) تخمین زد – رقمی خیرهکننده که منعکس کننده دههها است. وقتی نوبت به تعمیر و نگهداری می رسد. و بدون هیچ گونه تعهد هزینه ای از سوی دولت فعلی، آینده ساختمان زیر سوال است.
«تصور کنید کاخ سفید یا کاخ الیزه از هم بپاشد. لیت فورتین، استاد دانشگاه کارلتون که قبلا با NCC به عنوان یک معمار حفاظت از محیط زیست کار می کرد، گفت: این پیام را می فرستد که شما حتی نمی توانید از خانه خود مراقبت کنید. «عدم نگهداری و سهل انگاری فقط پول مردم را برای بازی های سیاسی هدر می دهد. برای من این فساد است.»
سرمقاله اخیر در گلوب اند میل این خانه را “یادبود فقط برای شکست های ما” خوانده است. دیگری ابراز تاسف کرد که این ساختمان به یک “فانوس دریایی در حال زوال نشان دهنده ناتوانی کانادا در شناخت میراث خود” تبدیل شده است.
این ملک که در اصل گورفویسفا (به زبان ولزی به معنای «مکان صلح» نامیده میشود) از زمان تصرف آن توسط دولت در سال 1951، 11 نخستوزیر را در خود جای داده است.
اما کاستیهای آن مدتهاست که سران دولت را آزار میدهد. ژان کرتین، نخست وزیر از سال 1993 تا 2003، خبرنگاران را به حضور سطل هایی برای جمع آوری آب باران از سقف نشتی رساند. تنها پس از اینکه طوفان بخش هایی از سقف را منفجر کرد، سرانجام تعمیرات لازم را انجام داد.
جاستین ترودو زمانی که پدرش نخست وزیر بود سال ها را در خانه گذراند، اما پس از به دست گرفتن قدرت در سال 2015، به زودی اعلام کرد که دیگر برنمی گردد.
ما می دانیم که 24 ساسکس در طول سال ها مورد غفلت بسیاری از نسل های سیاستمداران و نخست وزیران قرار گرفته است. متأسفانه، وضعیت بسیار بدی دارد.» او به خبرنگاران گفت. من قصد ندارم در 24 ساسکس زندگی کنم، صرف نظر از اینکه چه مدتی ممکن است به عنوان نخست وزیر ادامه داشته باشد.
اما در سالهای پس از آن، او نیز در برابر بودجه بازسازی آن مقاومت کرده است.
در سال 2021، کمیسیون ملی سرمایه، که بر ساختمانهای تاریخی در سراسر اتاوا نظارت میکند، هشدار داد که اقامتگاه نخستوزیر «به نقطه خرابی قریبالوقوع یا واقعی رسیده است» و به تعمیرات فوری نیاز دارد.
پایتخت استرالیا محل دعوای مشابهی بر سر آینده لژ بود که از بین رفت.
علاوه بر ارتقاء امنیتی، هر گونه تعمیرات در 24 ساسکس به دلیل وجود آزبست، سرب و قالب در بسیاری از سطوح داخلی پیچیده است.
در سال 1999، هزینه تعمیرات و ارتقاء مورد نیاز 4 میلیون دلار کانادا (6.5 میلیون دلار کانادا با توجه به تورم) – یک دهم مبلغ فعلی – برآورد شد. حتی در آن زمان، برخلاف سایر کشورهای G7، اقامتگاه نخستوزیر فاقد اتاقهای ملاقات امن برای مشاغل دولتی یا امکان میزبانی رویدادهای بزرگ است.
علیرغم درخواستها برای تخریب ساختمان و بازسازی، یا جستجوی مکان جدید، فورتین معتقد است که این اقامتگاه میتواند مدرنسازی شود.
او اخیراً به دانشجویان معماری خود موظف شد که آینده ای را برای این ساختمان تصور کنند. آنها ارتقاهای سازگار با محیط زیست را پیشنهاد کردند، از جمله گرمایش و سرمایش غیرفعال، و همچنین طرحی که تاریخ بومی را بهتر بشناسد.
در کشوری که رهبران سیاسی تمام تلاش خود را به کار میگیرند تا از ظاهر شدن حق اجتناب کنند، نخستوزرا از اتهامات هدر دادن پول عمومی بیم دارند.
اما یک نظرسنجی اخیر از موسسه Angus Reid نشان داد که اکثریت کانادایی ها از سرمایه گذاری در اقامتگاه نخست وزیر حمایت می کنند – و “بزدلی سیاسی” را عامل انفعال می دانند.
شاچی کورل، مدیر اجرایی مؤسسه انگوس رید، گفت: «نخست وزیر پس از نخست وزیر، تمایلی به مقابله با اپتیک هزینه های زیادی برای بازسازی محل زندگی خود نداشته است.
اما برخلاف روایت مرسوم، و صراحتاً آنچه خود سیاستمداران از آن وحشت داشتهاند، باز است برای نوسازی یا بازسازی این ملک و تعمیر آن.»
او گفت که با وجود افزایش قیمت، ناباوری عمومی نسبت به وضعیت متروک این اقامتگاه فرصت نادری را برای نخست وزیر فعلی ایجاد کرده است.
«سیاست بازی روزها و هفته هاست، نه ماه ها و سال ها. بازسازی یا بازسازی ممکن است چندین دهه طول بکشد. “اما این می تواند پنجره باریکی برای اقدام باشد.”
زمانی که او در پارلمان هیل کار میکرد، فورتین نمایندگان پارلمان را «روی جرثقیلها» میآورد تا وضعیت بد ساختمانها را ببینند، که بسیاری از آنها در برابر درخواست سرمایهگذاری برای حفظ مقر دولت مقاومت میکردند.
«اینها ساختمانهای آنها نیستند. آنها ساختمان های مردم و دموکراسی هستند. و اقامتگاه های رسمی متعلق به افراد ساکن در آنجا نیست.
«سیاستمداران مسئولیت نگهداری از این ساختمان ها را دارند. شما نمی توانید فقط در کوتاه مدت فکر کنید. این یک رویکرد خودخواهانه و فاسد است. پول مردم را هدر می دهد. من به سیاستمداران می گویم وقتی می روند، ساختمان ها می مانند. آنها از هر شخص بزرگتر هستند.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.