مرلین منسون با اتهامات سوء استفاده جنسی بیشتری روبروست | مرلین منسن

در شکایتی که روز دوشنبه در لانگ آیلند نیویورک تنظیم شد، مرلین منسون خواننده به «سوءاستفاده جنسی در دوران کودکی و بزرگسالی، تجاوز جنسی، تجاوز و آزار» متهم شد.

شکایتی که مدعی شد منسون برای اولین بار در سال 1995 زمانی که شاکی نامش را 16 ساله بود هدف قرار داد، کمتر از یک هفته پس از آن مطرح شد که خواننده با نام اصلی برایان وارنر با بازیگر اسمه بیانکو که در آوریل 2021 از او شکایت کرد به توافق رسید. ادعای تجاوز جنسی و تجاوز جنسی

این کت و شلوار در میان اتهامات متعدد سوء استفاده از زنان دیگر، از جمله بازیگر مشهور ایوان ریچل وود مطرح شد.

منسون از طریق وکیلش «به شدت تکذیب کرده است[d] هر و همه ادعاهای تجاوز جنسی یا سوء استفاده از هر کسی. او همچنین از وود به دلیل افترا، ناراحتی عاطفی و سایر ادعاها شکایت کرد.

او فوراً در مورد شکایت جدید، که تحت قانون بازماندگان بزرگسالان نیویورک ثبت شده بود، اظهار نظر نکرد.

این قانون که توسط فرماندار نیویورک، کتی هوچول، در ماه مه گذشته امضا شد، به قربانیان ادعایی تجاوز جنسی فرصتی برای شکایت بدون توجه به زمان وقوع جرم می‌دهد. بدون این قانون، ادعاها با تسلیم مهلت‌هایی که به عنوان محدودیت‌ها شناخته می‌شوند، از طرح منع می‌شود.

ای جین کارول، نویسنده، تحت این قانون از دونالد ترامپ به دلیل ادعای او مبنی بر تجاوز به او در یک فروشگاه بزرگ در اواسط دهه 1990 شکایت کرد که رئیس جمهور سابق آن را رد کرد.

شاکی در دعوای جدید علیه منسون به عنوان “یک زن بالغ ساکن مریلند”، متولد 1979 توصیف شده است. در شکایت ادعا شده است که منسون “اولین بار در سال 1995 زمانی که او 16 ساله بود، با استفاده از نقش و موقعیت خود، شاکی را مورد هدف قرار داد.” و قدرت به عنوان یک بزرگسال و مجری در صنعت موسیقی برای دسترسی به او، پرورش دادن، دستکاری و استثمار او، که منجر به تجاوز جنسی در دو حادثه جداگانه می شود.

سپس، در سال 1999، زمانی که شاکی تقریباً 19 ساله بود، متهم وارنر در طول تقریباً چهار هفته، اصلاح، دستکاری، استثمار و تجاوز جنسی به شاکی را تداوم بخشید.

در این دادخواست از Nothing Records و توزیع کننده آن Interscope Music Publishing به عنوان متهمانی نام برده شده است که گفته می شود از «اقدامات تجاوز جنسی منسون به خردسالان آگاه بوده و به چنین رفتاری کمک کرده اند».

در این شکایت آمده است که “وسواس های پدوفیلی و رفتارهای خشونت آمیز منسون نه تنها توسط متهمان Interscope و Nothing Records شناخته شده بود، بلکه آنها به خاطر منافع مالی جمعی خود مورد تجلیل و ارتقاء قرار می گرفتند.”

یکی از وکلای شاکی، کارن بارت منزیس، گفت که این شکایت “یک کیفرخواست علیه صنعت موسیقی برای حفظ فرهنگی است که شکارچیان جنسی را جشن می گیرد، محافظت می کند و قادر می سازد”.

اینتراسکوپ و یونیورسال موزیک، یک شرکت مادر برای لیبل منقرض شده Nothing، بلافاصله اظهار نظری نکردند.

در این شکایت آمده است که شاکی “از ناراحتی شدید روحی، جسمی و روانی، از جمله شرم، گناه، ضرر اقتصادی، ظرفیت اقتصادی و زیان عاطفی … تحقیر، شرم و وحشت رنج می برد که تا پایان عمر از آن رنج خواهد برد.”

این دادگاه به دنبال خسارات، هزینه‌های نامشخص و «حکمی است که متهمان را از فعالیت‌های تجاری غیرقانونی آینده، از جمله اما نه محدود به قرار دادن خردسالان و بزرگسالان آسیب‌پذیر در معرض سوء استفاده و بهره‌کشی جنسی، منع می‌کند».

یکی دیگر از وکیل شاکی، جف اندرسون، که همچنین وکالت قربانیان آزار جنسی در کلیسای کاتولیک را بر عهده داشته است، گفت: «برای مدت طولانی، شکارچیان صنعت موسیقی در معرض دید عموم پنهان شده‌اند و معتقدند که فراتر از قانون هستند.

«امروز، ما از وارنر تقاضای قصاص داریم، بنابراین او بداند که دیگر از روز خود در دادگاه فرار نخواهد کرد. این روز حساب و کتاب است.»