مطالعه: سلامت از راه دور برای اختلال مصرف مواد افیونی ممکن است با مراقبت حضوری قابل مقایسه باشد

مطالعه منتشر شده در شبکه JAMA باز است هیچ تفاوتی در دفعات ویزیت برای درمان اختلال مصرف مواد افیونی، شروع استفاده از دارو یا پیامدهای نامطلوب بین بیمارانی که توسط پزشکان با سطوح بالا یا پایین استفاده از سلامت از راه دور تحت درمان قرار گرفتند، یافت نشد، که نشان می‌دهد پزشکی از راه دور می‌تواند با مراقبت‌های حضوری قابل مقایسه باشد.

این تحقیق از داده‌های ادعاهای شناسایی شده از حدود 11800 بیمار با پوشش بیمه تجاری یا Medicare Advantage بین مارس 2019 تا مارس 2021 استفاده کرد.

پزشکانی که مراقبت های مطب را ارائه می کردند بر اساس میزان استفاده از سلامت از راه دور به گروه هایی تقسیم شدند. ارائه دهندگانی که از تله مدیسین کم استفاده می کنند به طور متوسط ​​2.1 درصد از بازدیدهای مطب خود را در طول دوره همه گیر کووید-19 به طور مجازی انجام می دهند، در حالی که آنهایی که استفاده بالایی دارند، نزدیک به 70 درصد از این بازدیدها را از طریق بهداشت از راه دور انجام می دهند.

اگرچه درمان از راه دور برای درمان اختلال مصرف مواد افیونی در طول همه‌گیری افزایش یافت، حجم کل بازدید برای هر دو گروه با سلامت از راه دور بالا و پایین ثابت ماند. برای ارائه دهندگانی که بیشتر از سلامت از راه دور استفاده می کردند، حجم ویزیت از 2.6 بازدید به 2.7 بازدید در هر قسمت بیمار افزایش یافت، در حالی که این تعداد از 3.1 به 3.3 بازدید در هر قسمت برای پزشکانی که کمتر از بهداشت از راه دور استفاده می کردند افزایش یافت.

در گروه کم مصرف، 15.3 درصد از بیماران مصرف دارو برای اختلال مصرف مواد افیونی را در طی دو هفته پس از اولین ویزیت خود در دوره زمانی پیش از همه گیری شروع کردند، در حالی که این میزان در طول همه گیری 15.2 درصد بود. در گروه مصرف زیاد، نسبت بیمارانی که داروها را ظرف دو هفته شروع کردند، در دوره قبل از همه‌گیری 14.7 درصد و در دوره همه‌گیری 13.7 درصد بود.

این مطالعه همچنین نشان داد که نسبت بیماران مبتلا به حداقل یک رویداد بالینی مرتبط با اختلال مصرف مواد افیونی در طول همه گیری برای پزشکان با مصرف زیاد و کم کمتر بود و هیچ تغییری بین گروه ها مشاهده نشد.

“در یک نمونه ملی از بیماران مبتلا به OUD با بیمه تجاری یا پوشش مزیت Medicare، ما دریافتیم که درمان توسط پزشکان با استفاده از تله مدیسین بالا با الگوی متفاوتی از مراقبت های سرپایی یا رویدادهای مرتبط با OUD در مقایسه با درمان توسط پزشکان با درمان از راه دور کم مرتبط نیست. نویسندگان این مطالعه نوشتند. “تعداد کل بازدیدهای OUD در هر قسمت در طول دوره های قبل از همه گیری و همه گیری بدون توجه به جذب پزشکی از راه دور ثابت بود، و نشان می دهد که پزشکی از راه دور تقریباً به طور کامل جایگزین مراقبت می شود، نه مکمل. مراقبت از فرد، بدون هیچ شواهدی مبنی بر آسیب یا منفعت متفاوت برای بیمارانی که توسط پزشکان با استفاده از تله مدیسین بالا و متوسط ​​در مقابل کم ویزیت شده‌اند.”

چرا مهم است

محققان خاطرنشان کردند که یافته‌های آنها ممکن است قابل تعمیم به همه جمعیت‌های بیماران، مانند افرادی که تحت پوشش Medicaid و Medicare سنتی هستند یا افرادی که بیمه نیستند، نباشد. آنها همچنین نتوانستند برخی از نتایج بالینی مانند عود، عملکرد عمومی یا استفاده بیمار از ایمپلنت بوپرنورفین طولانی اثر را اندازه گیری کنند.

با این حال، آنها استدلال می کنند که مطالعه آنها نشان می دهد که سلامت از راه دور می تواند به طور ایمن برای اختلال مصرف مواد افیونی گسترش یابد، زیرا به نظر نمی رسد مراقبت های غیر ضروری را افزایش دهد. با این حال، محققان خاطرنشان کردند که بیمارانی که به پزشکان در گروه بهداشت از راه دور مراجعه می‌کنند، بیشتر در شهرستان‌های شهری با درآمد بالاتر و نسبت ساکنان سفیدپوست کمتر زندگی می‌کنند. مناطق روستایی دارند دسترسی کمتر به اینترنت پهن باند، بنابراین مراقبت از راه دور ممکن است برای این بیماران در دسترس نباشد.

محققان نوشتند: “هیچ شواهدی وجود نداشت که نشان دهد پزشکی از راه دور در میان پزشکانی که از تله مدیسین زیاد یا کم استفاده می‌کردند، بی‌خطر یا بیش از حد مورد استفاده قرار می‌گرفت. برعکس، هیچ مدرکی مبنی بر ارتباط تله‌مدسین با افزایش دسترسی یا بهبود کیفیت مراقبت وجود نداشت.” “نتایج این مطالعه نشان می دهد که پزشکی از راه دور یک جایگزین قابل مقایسه برای ارائه مراقبت برای OUD است اما نه جایگزینی که کیفیت مراقبت یا دسترسی را در کوتاه مدت تغییر دهد.”