به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
زغالسنگ در ایالات متحده اکنون از نظر اقتصادی با انرژیهای تجدیدپذیر پیشی گرفته است، به طوری که برای 99 درصد از نیروگاههای زغالسنگ این کشور، گرانتر از ساخت یک عملیات کاملاً جدید انرژی خورشیدی یا بادی در نزدیکی آن است. تجزیه و تحلیل پیدا کرده است.
کاهش شدید هزینه انرژی های تجدیدپذیر، که توسط قانون کاهش تورم سال گذشته اضافه شده است، به این معنی است که ساخت مجموعه ای از پنل های خورشیدی یا مجموعه ای از توربین های بادی جدید و اتصال آنها به شبکه ارزان تر از ادامه کارکرد همه است. بر اساس این مطالعه، از 210 کارخانه زغال سنگ در ایالات متحده به هم پیوسته، نوار یک.
میشل سولومون، تحلیلگر سیاست در Energy Innovation که این تجزیه و تحلیل را انجام داده است، می گوید: «زغال سنگ به طور واضح گرانتر از منابع بادی و خورشیدی است، فقط دیگر هزینه آن قابل رقابت با انرژی های تجدیدپذیر نیست. این گزارش مطمئناً این روایت را که زغال سنگ اینجا باقی مانده است را به چالش می کشد.
تحلیل جدید که در پی 370 میلیارد دلار اعتبار مالیاتی و سایر حمایتها از انرژی پاک توسط دموکراتها در قانون کاهش تورم تابستان گذشته تصویب شد، هزینه سوخت، کارکرد و نگهداری ناوگان زغالسنگ آمریکا را با ساخت نیروگاههای خورشیدی جدید مقایسه کرد. یا باد از ابتدا در همان منطقه کاربردی.
به طور متوسط، هزینه نهایی برای نیروگاه های زغال سنگ 36 دلار در هر مگاوات ساعت است، در حالی که خورشیدی جدید حدود 24 دلار در هر مگاوات ساعت یا حدود یک چهارم ارزان تر است. فقط یک کارخانه زغال سنگ – درای فورک در وایومینگ – با انرژی های تجدیدپذیر جدید قابل رقابت است. سولومون گفت: «پیدا کردن این موضوع کمی شگفتانگیز بود. این نشان میدهد که نه تنها انرژیهای تجدیدپذیر در هزینه کاهش یافته، بلکه قانون کاهش تورم نیز این روند را تسریع میکند.
زغال سنگ، که سوختی به شدت کربن بر است و مسئول 60 درصد انتشار گازهای گلخانه ای گرمایش سیاره از تولید برق است، زمانی ستون فقرات شبکه آمریکا را تشکیل می داد و انرژی کافی برای روشن کردن 186 میلیون خانه در اوج خود در سال 2007 تولید می کرد. در سال 2021 این تولید 55 درصد کاهش یافته بود، در حالی که مشاغل در بخش معدن زغال سنگ در دهه گذشته بیش از نصف شده و به کمتر از 40000 نفر رسیده است.
بسیاری از نیروگاه های زغال سنگ ایالات متحده قدیمی هستند و نگهداری آنها به طور فزاینده ای گران است، در حالی که منبع سوخت آنها به طور گسترده ای توسط منابع ارزان گاز جابجا شده است. مقررات زیستمحیطی، که دونالد ترامپ وعده داده بود در زمان ریاستجمهوری، در یک ماموریت ناتمام برای احیای صنعت زغالسنگ آنها را لغو کند، همچنین با اعمال کاهش انتشار گازهای گلخانهای سمی مانند جیوه و دی اکسید گوگرد، هزینههایی را بر این بخش تحمیل کرده است.
تولید زغال سنگ در سال 2020 به کمترین میزان در 55 سال اخیر رسید، اما پس از تهاجم روسیه به اوکراین، که قیمت انرژی را در سراسر جهان افزایش داد و فشار بر کشورها برای یافتن منبع سوخت جایگزین برای گاز روسیه را تحت فشار قرار داد، صنعت شاهد نشانههایی از افزایش متعاقب آن بود. .
حامیان زغال سنگ ادعا می کنند که در زمان بی ثباتی منبع سوخت قابل اعتمادی است و به جو بایدن به دلیل تلاش برای دور کردن ایالات متحده از سوخت های فسیلی حمله کرده اند. ریچ نولان، رئیس انجمن ملی معدن، در ماه نوامبر گفت: «اجبار کردن ظرفیت ضروری زغال سنگ از شبکه – بدون جایگزینهای قابل اعتماد و زیرساخت برای پشتیبانی از آنها – تنها قابلیت اطمینان و چالشهای اقتصادی را عمیقتر میکند».
به دوستان ما در اروپا نگاه کنید که کورکورانه برای بستن کارخانههای زغالسنگ با سرعتی سریع عجله کردند و اکنون از آلمان تا دانمارک برای بازگرداندن همان کارخانهها به اینترنت کار میکنند. بحران جهانی انرژی واقعی است و بارهای پرهزینه ای را بر مردم سراسر جهان و اینجا در خانه تحمیل می کند. برداشتن گام های عمدی برای تشدید این بحران، بی پروا و غیرقابل تصور است.»
در حالی که زغالسنگ در بلندمدت کاهش مییابد، بعید است در آینده نزدیک از بین برود – بسیاری از شرکتهای آب و برق هنوز عمیقاً روی منبع سوخت و مقیاس زیرساختهای تجدیدپذیر سرمایهگذاری میکنند، از جمله پروژههای انرژی، خطوط انتقال جدید و باتری و سایر ذخیرهسازیها برای مقابله با آن. تحویل متناوب، هنوز به اندازه کافی گسترده نیست که باعث توقف گسترده زغال سنگ شود. اما تحلیلگران میگویند روندهای گستردهتر، که با هزینههای آب و هوایی در سال گذشته تقویت شدهاند، به نظر میرسد زمان را برای عصر زغالسنگ فرا میخواند.
سولومون گفت: «ما نمیتوانیم فقط انگشتان خود را بکوبیم و همه کارخانههای زغالسنگ را بازنشسته کنیم، بلکه باید سرعت ساخت باد و خورشید را تسریع کنیم تا زمانی که زمانش رسید، بتوانیم خود را از زغال سنگ جدا کنیم.»
“در اینجا یک فرصت بزرگ برای سرمایه گذاری در جوامع زغال سنگ، ایجاد انعطاف پذیری اقتصادی محلی و صرفه جویی در هزینه در این فرآیند وجود دارد.”
جیمز استاک، اقتصاددان دانشگاه هاروارد که در گزارش نوآوری انرژی دخالتی نداشت، گفت که این تحلیل “درست است” و زغال سنگ دیگر از نظر اقتصادی رقابتی نیست.
او گفت: «ما نمیتوانیم همه این نیروگاهها را فردا تعطیل کنیم، باید این کار را به شیوهای منظم انجام دهیم تا از قابلیت اطمینان شبکه پشتیبانی کنیم، اما باید بتوانیم آن را با نظم نسبتاً سریع انجام دهیم». زغال سنگ به دلیل اقتصاد در حال کاهش طبیعی بوده است و این اقتصاد ادامه خواهد داشت، این انتقالی است که به تازگی اتفاق خواهد افتاد.
ما حدود 50 سال پیش کارخانههای زغالسنگ زیادی در ایالات متحده ساختیم زیرا نگران امنیت انرژی در جهان بودیم. این در آن زمان منطقی بود و آنها سهم مهمی داشتند. اما اکنون چیزهای بیشتری در مورد تغییرات آب و هوایی می دانیم، بنابراین اکنون باید تصمیمات متفاوتی بگیریم.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.