آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار جهان پایگاه خبری آبان نیوز ، 
جورجیا ملونی در اکتبر گذشته با صدای زنگ خطر در سراسر اروپا به قدرت رسید.
به‌عنوان یک رهبر راست افراطی با قدرت انتخاب در اتحادیه اروپا، انتخابات قاطع او مفسران سیاسی را آشفته کرد و آنها او را با طیفی از القاب تحریک‌آمیز معرفی کردند: «اروپاسکراتیک»، «رادیکال»، «عوام‌فریب»، حتی «خطرناک‌ترین زن اروپا» “.
اما اکنون که ملونی 100 روز نخست خود را به عنوان نخست وزیر می گذراند، نخست وزیری او چگونه با چنین پیش بینی ها سنجیده شده است؟
آیا او شعار مبارزات انتخاباتی خود را که “زمان بازی برای بروکسل تمام شده است” دنبال کرده است، یا اینکه برای خشنود کردن خود با متحدان اروپایی ایتالیا، موضعی فروتنانه را انتخاب کرده است؟
در اینجا لیستی از برخی از مراحل اصلی جورجیا ملونی از زمان انتخاب شدن آمده است:
سرکوب پارتی های ریو
تعداد کمی حدس می زدند که شعار ملونی “زمان بازی به پایان رسیده است” در نهایت به چنین چرخشی تبدیل شود، اما به نظر می رسد قصد او برای متوقف کردن سرگرمی و بازی ها شوخی نبود – در واقع، یکی از اولین تصمیم های او به عنوان نخست وزیر این بود که ” فرمان ضد ریو» برای سرکوب احزاب توده ای غیرمجاز.
ملونی و دولت او از این تصمیم دفاع کردند – که سازمان دهندگان چنین گردهمایی هایی را با جریمه های سنگین و تا شش سال زندان روبرو می کند – به این دلیل که این اقدام برای جلوگیری از شیطنت های مهمانی ها و همسو کردن قوانین ایتالیا با همتایان اروپایی اش ضروری است.
او در یک کنفرانس خبری گفت: «ما نشان داده‌ایم که دولت وقتی با قانون‌شکنی مواجه می‌شود، چشم‌های خود را نمی‌بندد و عمل نمی‌کند.
با این حال، منتقدان این اقدام را «انحراف حواس‌پرتی» از مشکلات سیاسی فزاینده‌تر می‌دانستند و می‌ترسیدند که آزادی اعتراض دانشجویان را محدود کند.
دشمنی مهاجران با فرانسه
مدت کوتاهی پس از آغاز به کار، ملونی پس از ایجاد جرقه درگیری با فرانسه بر سر یک کشتی نجات مهاجران، خود را در آب گرم دید.
در نوامبر، SOS Méditerranée کشتی وایکینگ اقیانوس – که بیش از 200 مهاجر را حمل می کرد – توسط ایتالیا رد شد و متعاقباً مجبور شد در شهر بندری تولون فرانسه پهلو بگیرد که خشم فرانسه را برانگیخت.
با توجه به خصومت دیرینه وی با امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه و سیاست مهاجرت وی، جای تعجب نیست که اولین دعوای نخست وزیر در نهایت به همسایه غربی ایتالیا ختم شود.
ملونی در یک برنامه گفتگو در سال 2019 روابط اقتصادی “استثمارگرانه” فرانسه با مستعمرات سابق مانند بورکینافاسو را محکوم کرد و استدلال کرد که راه حل مشکلات آفریقا “انتقال آفریقایی ها به اروپا” نیست، بلکه “آزادسازی آفریقا از دست برخی اروپایی ها” است.
نخست‌وزیر از انتقاد خود از فعالیت‌های امپریالیستی فرانسه برای توجیه مواضع ضد مهاجرتی خود استفاده کرده است – در واقع، او قبل از انتخابش، محاصره دریایی را برای سرکوب مهاجرانی که از دریای مدیترانه عبور می‌کنند، پیشنهاد کرده بود.
در حالی که این زبان پربار ممکن است اخیراً فروکش کرده باشد، لفاظی مشت آهنین ملونی در مورد مهاجرت مطمئناً نرم نشده است. در واقع، آخرین فرمان او مستقیماً فعالیت‌های سازمان‌های غیردولتی برای نجات جان در دریا را هدف قرار داده و محدود میکند.
اما با وجود تمام پیش‌بینی‌های بزرگ و جسورانه، واقعیت روی زمین نشان می‌دهد که وعده‌های او بی‌تفاوت بوده است.
آمار منتشر شده توسط وزارت کشور ثابت می کند که ورود قایق های مهاجر نه تنها از سرعت خود کم نشده است، بلکه از زمان روی کار آمدن ملونی به شدت رشد کرده است. تنها ده روز اول سال جدید نسبت به سال 2022 880 درصد افزایش داشته است.
بودجه مناسب اتحادیه اروپا
هفته‌ها، مقامات بروکسل با نفس بند آمده منتظر بودند تا کابینه ملونی برنامه بودجه خود را برای سال 2023 بررسی کند.
اما نگرانی ها زمانی کاهش یافت که اعلام شد برنامه های دولت جدید برای اقتصاد غرق در بدهی ایتالیا به طور قابل توجهی از آنچه برخی انتظار داشتند به خط اتحادیه اروپا نزدیک تر است.
قانون بودجه — که در زمان بی سابقه ای توسط پارلمان تصویب شد — شامل پیشنهادهایی مانند معافیت های مالیاتی 21 میلیون یورویی برای رهایی کسب و کارها از بار بحران انرژی و همچنین مشوق های مالی و کاهش سن بازنشستگی است.
در حالی که برخی از اقدامات این طرح بحث برانگیز باقی ماندند – به ویژه سقف بالاتر در پرداخت های نقدی – نسبت به آنچه که توسط بلوک راست ملونی در مبارزات انتخاباتی تبلیغ شده بود، محدودیت بیشتری نشان داد.
خود ملونی متعاقباً دست به یک حمله افسون‌کننده با بروکسل زد و در اولین سفر خارجی خود از اورسولا فون در لاین، رئیس‌جمهور اتحادیه اروپا خواستار شد، اقدامی که تحلیلگران به نیاز شدید ایتالیا به دریافت ۱۹۰ میلیارد یورو وجوه بازیابی پس از کووید از اتحادیه اروپا نسبت می‌دهند – که خود مستلزم مجموعه ای از اصلاحات
دانیله آلبرتازی، استاد سیاست در دانشگاه ساری به رویترز گفت: “برای ملونی غیرقابل تصور بود که این پول را از دست بدهد. شکست یک تراژدی بود.”
او به تنها راهی که می توانست رفتار کرد.
حمایت ایتالیا از اوکراین
جورجیا ملونی با وعده ای سوگند یاد کرد که حمایت ثابت خود را از اوکراین حفظ خواهد کرد، زیرا اوکراین از تهاجم روسیه جلوگیری می کند و مطمئناً از هیچ یک از تعهدات خود عقب نشینی نکرده است – برای رضایت کیف.
به نظر می‌رسد ملونی مایل بوده است پول خود را در سر راهش بگذارد، زیرا گزارش‌های بیشتر مبنی بر اینکه ایتالیا و فرانسه چند روز دیگر تا نهایی کردن قرارداد برای تامین یک سیستم دفاع هوایی SAMP/T “Mamba” به اوکراین فاصله دارند.
با این حال، وفاداری نخست وزیر و کابینه او به اوکائین را نمی توان مسلم انگاشت.
ایتالیا علیرغم استقبال از بخش بزرگی از پناهندگان اوکراینی، همچنان یکی از روسیه دوستانه ترین کشورهای اروپای غربی است. بار سختی‌های اقتصادی چندین دهه و زخم‌های کووید-19 بسیاری از ایتالیایی‌ها را برای حمایت از تحریم‌ها بی‌میل کرده است، احساسی که سیاستمداران پوپولیست – که بسیاری از آنها متعلق به بلوک خودشان هستند – مایل به استفاده از آن بوده‌اند.
برخی از همکاران ملونی خود را به کرملین رسانده اند. سیلویو برلوسکونی، رهبر ائتلاف، یکی از معتمدین قدیمی رئیس جمهور ولادیمیر پوتین است که در اکتبر گذشته به اعتراف به تبادل هدایا و “نامه های شیرین” با رهبر بدخلق روسیه اعتراف کرد.
و ماتئو سالوینی – که توسط ملونی به عنوان معاون نخست وزیر منصوب شد – قبلاً نگرش مثبتی نسبت به روسیه ابراز کرده بود و در سال 2014 یک تی شرت پوتین به تن کرده بود.
کشاندن خبرنگاران به دادگاه
ایتالیا مدت هاست که به عنوان یکی از بدترین کشورهای اروپای غربی برای روزنامه نگاران رتبه بندی شده است و در رتبه 58 قرار گرفته است. فهرست جهانی آزادی مطبوعات در سال 2022.
برخی از روزنامه‌نگاران ابراز نگرانی کرده‌اند که پیروزی ملونی در انتخابات، زندگی خبرنگاران در ایتالیا، به‌ویژه آن‌هایی که به جناح چپ تعلق دارند، چالش‌برانگیزتر کرده است.
در حالی که ملونی – که خودش یک روزنامه‌نگار است – حمایت خود را از آزادی مطبوعات اعلام کرده است، منتقدان به رفتارهای خصمانه اعضای حزب او، برادران ایتالیا، نسبت به روزنامه‌نگاران چپ‌گرا و همچنین تهدیدهای قانونی توسط خود رهبر جناح راست اشاره می‌کنند. صداهای مخالف، به عنوان نشانه هایی از بدتر شدن وضعیت.
از جمله رولا جبرئال، روزنامه نگار و دانشگاهی فلسطینی-ایتالیایی است که پس از ادعاهایی که درباره دیدگاه ملونی در مورد مهاجرت مطرح کرده بود، تهدید به پیگرد قانونی شد.
“[Meloni and her party] او به یورونیوز گفت: «می‌خواهم هر کسی را که جرأت انتقاد از سیاست‌های آنها را دارد سرنگون کنم. این نشانه‌ای از آینده است».
اما در حالی که ملونی در نهایت نتوانست جبرئال را به دادگاه بکشاند، اما به یک روزنامه نگار دیگر رحم نکرد: روبرتو ساویانو.
در ماه اکتبر، او تصمیم گرفت از ساویانو – یکی از برجسته‌ترین مبارزان ضد مافیا در ایتالیا و منتقد ملونی – به دلیل اظهاراتی که در سال 2020 انجام داده بود و در آن او و سالوینی را “حرامزاده” نامیده بود، شکایت کند.
اگر ساویانو مجرم شناخته شود، ممکن است با سه سال زندان روبرو شود، چشم‌اندازی که یک ناظر جهانی آزادی مطبوعات آن را «پیام دلهره‌آور» برای روزنامه‌نگاران ایتالیایی توصیف کرد.
تحلیلگران و مردم چه می گویند؟
پس از 100 روز ریاست جمهوری، مفسران و مردم ایتالیا تاکنون در مورد ملونی چه می گویند؟
تحلیلگران دریافته‌اند که ترس آنها از تصاحب بالقوه راست افراطی تا حدودی کاهش یافته است، اگرچه آنها نسبت به عملکرد ملونی متقاعد نشده‌اند.
آندریا مامونه، استاد تاریخ در دانشگاه ساپینزا رم، به یورونیوز گفت: «کابینه او در 100 روز اول کار چندانی انجام نداد. دولت اساساً اتحادیه اروپا را در زمینه سیاست بین‌الملل دنبال میکند.»
او افزود: «این به وضوح نشان می‌دهد که مدیریت یک کشور چقدر پیچیده است، وقتی کسی از مکان‌های پوپولیستی شروع میکند.
طبق نظرسنجی‌ها، ایتالیایی‌ها به طور کلی از شغل ملونی تا کنون رضایت دارند. حزب او، برادران ایتالیا، از زمان روی کار آمدن او افزایش یافته است و او در حال حاضر 48 درصد محبوبیت دارد.
به نظر می رسد ملونی موفق شده است به نقطه میانی شیرین برخورد کند و در صورت لزوم عضلات خود را خم کند تا به طرفدارانش قدرت نشان دهد – دستگیری تحت تعقیب ترین رئیس مافیای ایتالیا اوایل این ماه مطمئناً تصویر او را تقویت کرد – در حالی که خط بروکسل را نیز یدک می کشید.
همانطور که ملونی قدرت خود را بیشتر تثبیت می کند، احتمالاً به این عمل متعادل کننده دقیق ادامه می دهد که پاداش های قابل توجهی را در داخل و خارج از کشور به دست آورده است. اما از آنجایی که تعدادی از نخست وزیران ایتالیا، هر یک مدت کوتاهی پس از لذت بردن از مرحله اولیه «ماه عسل»، حمایت خود را به شدت کاهش دادند، باید دید که آیا نخست وزیر تازه منتخب موفق خواهد شد به محبوبیت خود بچسبد – یا به همان سرنوشت دچار شود.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
