آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
انگلستان
سال 2019 چند وقت پیش به نظر می رسد، نه تنها دویدن مطمئن تیمی جوان تر از فینالیست های دوره حرفه ای به فینال جام جهانی، بلکه حمله خیره کننده ای که 24 تلاش در شش ملت آن سال به همراه داشت. این که چگونه انگلیس با مربی جدید و بازسازی در کمتر از یک سال دیگر از جام جهانی آینده خود را پیدا می کند، تاریخ نویسان راگبی را دچار مشکل خواهد کرد. وقتی انگلیس برنده نمی شود، فانتزی ها هو می کنند. واقع گرایان قدردانی می کنند که اکنون رقابتی ترین دورانی است که راگبی بین المللی تاکنون شناخته است. فانتزیست ها در این بحث خاص پیروز شدند. انگلیس با یک بحران در هوکر و یک سفارش بلند برای تقلید از عنوان سه سال پیش خود مواجه است (فراموش کردن آن نیز آسان است).
مرد کلیدی: بن ارل. یکی از طیف وسیعی از جایگزین های پیشرانه در دسترس استیو بورثویک. واقع گرایان متوجه خواهند شد که یک ردیف عقب نیاز به پیوندهای نادیده دارد، اما شکل ارل و سطوح پیوند از انواع بسیار قابل مشاهده است.
فرانسه
دومین تیم مورد علاقه همه، و چرا که نه؟ آنها جوان هستند و بازیکنان کلیدی آنها به خوبی با آنها مطابقت دارند بازیکن کلیشه ای از افسانه فرانسوی علاوه بر این، آنها برای جام جهانی امسال که در فرانسه برگزار می شود، مورد علاقه بسیاری از مردم هستند. از جمله، به طور مشخص، کتابداران. آیا آنها می توانند فشار را تحمل کنند؟ فقط گائل فیکو بیش از 50 بازی ملی دارد. آنها بدون جاناتان دانتی خواهند بود که یک بازیکن مهم در خط میانی است. و قهرمانان گرند اسلم هم کم نیستند. ممکن است همه آنها را دوست داشته باشند، اما حریفان در زمین تمایل کمتری به آنها دارند.
مرد کلیدی: دامیان پنو. شاید اغراق آمیز باشد اگر او را مردی توصیف کنیم که فرانسه را وادار می کند (همه می دانند که آنتوان دوپون بی همتا است)، اما اگر پنو خوب بازی می کند، به طور کلی فرانسه همینطور است. او به عنوان یک نابغه همه جانبه با کاپیتان خود و تعداد کمی دیگر در جهان مقایسه می شود.
ایرلند
ممکن است به اندازه فرانسه محبوب نباشند، اما این باعث می شود آنها کمتر خطرناک نباشند. این روزها شماره 1 جهان، رنکینگی که آنها از زمانی که برای اولین بار در تاریخ خود در تابستان در خاک نیوزلند غالب شده اند، به دست آورده اند. آنها از برتری خانگی مقابل فرانسه و انگلیس، دو تیم دیگر شش کشور در پنج تیم برتر برخوردار خواهند بود. اکثر تیم به طور منظم با هم در رنگ های لینستر بازی می کنند و هنوز در این فصل بازی را از دست نداده اند.
بازیکن کلیدی: Tadhg Furlong. مانند کاپیتان جانی سکستون، بازیکن کلیدی همیشگی ایرلند، فورلونگ نیز در هفته های اخیر به دلیل مصدومیت از میادین دور بوده است اما انتظار می رود مانند کاپیتانش آماده باشد. نه تنها استحکام همه جانبه او چیزی است که ایرلند به آن توجه می کند، بلکه سبکی لمس او نیز به خوبی می آید. فقط یک همه کاره عالی.
ایتالیا
به عنوان یک جملات خسته کننده، این سوال مطرح می شود – چه زمانی ایتالیا قرار است به یک نیرو تبدیل شود؟ – تنها از نظر آشنایی با زمان ایالات متحده در رتبه دوم قرار دارد. خوب، بچه ها بیدار شوید، زیرا آنها فکر می کنند ممکن است این اتفاق بیفتد. ایتالیا به اندازه هر کس دیگری برای از بین بردن میراث مدیریت آماتور تلاش کرده است. کلمه این است که این امر محقق شده است. تصادفاً تیم های جوانان آنها شکوفا شده اند و ثمرات آن اکنون به تیم بزرگسالان رسیده است. بیایید هنوز خیلی هیجان زده نشویم، اما این کلیشه خسته کننده دیگر، بدون بازی آسان، می تواند برای شش ملت اعمال شود.
مرد کلیدی: آنج کاپوزو. اگرچه این آسان است. پائولو گاربیسی، مسیحی شماره 10، احتمالاً سه دور اول را از دست خواهد داد، اما کاپوزو به سرعت به قهرمان باکس آفیس ایتالیای جدید تبدیل شده است. تلاش او برای شکست دادن ولز در دور آخر فصل گذشته، لحظه تمام قهرمانی بود.
اسکاتلند
دندان قروچه‌های خاصی وجود دارد که متوجه می‌شویم دوران جدید و شجاع راگبی اسکاتلند، که ممکن است سال‌های هاگ-راسل نامیده شود، در خطر تمام شدن بدون دستاورد بزرگ است. معمای پیروزی در توئیکنهام حل شده است – و آنها در دور اول شانس دیگری برای آن دارند – اما ثبات همچنان مبهم است. با این حال، اگر راگبی بین المللی هرگز تا این حد رقابتی نبوده است، منظره اسکاتلند بین رتبه ششم و دهم بالا و پایین می شود.هفتم در سال‌های اخیر در حالی که قادر به شکست دادن تقریباً هر کسی از ابتدا به پایین باقی مانده است، این را و همچنین هر پدیده‌ای را خلاصه میکند. آنها دوباره خطرناک خواهند شد.
مرد کلیدی: پیر شومن. سر سست پشمالو، یکی از آخرین افرادی که از قانون اقامت سه ساله بهره مند شد، در سرزمین مادری خود به یک قهرمان تبدیل شده است. هر چه فریاد «Schooooo» در موریفیلد بیشتر به صدا درآید، اسکاتلند از حرکت رو به جلو بیشتری لذت خواهد برد.
ولز
اگر فرانسه فقط یک بازیکن با بیش از 50 بازی ملی داشته باشد، ولز 10 بازی ملی دارد – به علاوه سه بازی با بیش از 100 بازی. جهنم، یکی بیش از 150 بازی ملی دارد. گویی در این 15 سال گذشته هیچ چیز در راگبی ولز تغییر نکرده است. هیچکس در این مدت عناوین بیشتری کسب نکرده است. اگر خراب نشده باشد و همه اینها، اما احساسی که ولز در تلاش برای حرکت است، مانند غباری در دره ها آویزان است. با این حال، دیدار روز شنبه با ایرلند در کاردیف، انتخاب دور افتتاحیه است. شما آن را از کنار آنها نمی گذارید…
مرد کلیدی: آدام ریش. یک روز، 155 کلاه در کنار او در اتاق دیگ بخار ولز از بین خواهند رفت. ریش ممکن است نیروی طبیعت آلون وین جونز نباشد، اما او یک بازیکن تمام عیار است و تنها چند بازی ملی از 50 بازی کم دارد. با مصدومیت ویل رولندز، اکنون وقت او است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
